Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν. Είμαστε ήδη στο μέσο της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Κι όμως στην Ελλάδα, μετά από πέντε χρόνια πρωτοφανούς κρίσης, παραμένουν προκλήσεις τα αυτονόητα, ενώ οι μεγάλες εθνικές, περιφερειακές, ευρωπαϊκές και παγκόσμιες προκλήσεις παραδόξως απουσιάζουν εντελώς από το δημόσιο διάλογο.

Πώς θα συνεχιστεί η ανθρώπινη δραστηριότητα στον πλανήτη όταν αυτός έχει φθάσει ή ξεπεράσει τα όριά του; Πώς θα ανταγωνιστούν οι δυτικές κοινωνίες τις αναπτυσσόμενες της Ασίας, της λατινικής Αμερικής αλλά και της Αφρικής, όταν δραστηριοποιούνται με εντελώς διαφορετικούς κανόνες ως προς το σεβασμό στο περιβάλλον, την αξιοποίηση ανθρώπινων και φυσικών πόρων, τα δικαιώματα των ανθρώπων και τα συστήματα διακυβέρνησης και λήψης αποφάσεων; Πώς θα σταματήσει να γερνά η γηραιά Ήπειρος και θα αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το δημογραφικό; Ποιος ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ποιος του εθνικού κράτους; Πώς δημιουργείται Ευρωπαϊκή ταυτότητα συμβατή με την εκάστοτε εθνική κουλτούρα και το συλλογικό υποσυνείδητο των πολιτών κάθε κράτους μέλους; Πώς προστατεύεται η υγεία των ανθρώπων έναντι κολοσσιαίων συμφερόντων της βιομηχανίας της υγείας;

Ξέχασα. Εμείς εδώ έχουμε άλλα να συζητάμε:πώς θα σκίσουμε το μνημόνιο, πώς θα παίρνουμε τα λεφτά χωρίς να χρειάζεται να φτιάξουμε δημοκρατικό, δυτικού τύπου κράτος που να σέβεται τον πολίτη, πώς θα είμαστε και μέσα και έξω, πώς θα χαράξουμε «αυτόνομη εθνικά υπερήφανη» πορεία, πώς θα μοιράσουμε το «πρωτογενές» πλεόνασμα, πού θα διορίσουμε συμβασιούχους για τρεις μήνες, τι είπε ο Μπαλτάκος και ο Κασιδιάρης, πώς αντέδρασε ο Σκουρλέτης, ποιοι τηλεοπτικοί αστέρες κατεβαίνουν με ποιον συνδυασμό, πώς θα λέγεται το ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές, από πού ψωνίζει σακίδια ο Σταύρος Θοδωράκης …

Σε ένα κόσμο που αλλάζει, από σεβασμό στα παιδιά μας οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να προτείνουμε συγκεκριμένες λύσεις που να προχωράνε παρακάτω την πανευρωπαϊκή συζήτηση για τις μεγάλες προκλήσεις, παράλληλα με τον περισσότερο από ποτέ επιβεβλημένο εθνικό αγώνα μας για να γίνει επιτέλους η Ελλάδα, ξανά, χώρα παραγωγής αγαθών, ιδεών, πολιτισμού, αξιοπρέπειας.

Αυτά τα ζητήματα πραγματεύεται η ομιλία μου αυτή την Κυριακή 27/04/2014 στις 13:00, στο πλαίσιο του 1ου Πανελλήνιου Συνέδριου Πολιτικής Φιλοσοφίας που πραγματοποιείται αυτό το τριήμερο στην Καβάλα. Πληροφορίες για το συνέδριο στα: www.synathena.info και www.facebook.com/politiki.filosofia. Τις ευχαριστίες μου στους διοργανωτές για την ευγενική πρόσκληση.

Facebook Comments