Οι τελευταίες εξελίξεις από τις συνομιλίες για τυχόν συμφωνία μεταξύ Σκοπίων κι Ελλάδας στο θέμα της ονομασίας του γειτονικού μας κράτους, επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις μου ότι παρά τις αμερικανικές πιέσεις και τη διάθεση της κυβέρνησης Τσίπρα- Κοτζιά να κλείσει το θέμα της ονομασίας, ούτε φέτος θα βρεθεί λύση για το μείζον αυτό εθνικό θέμα, που ταλαιπωρεί την ελληνική κοινωνία αλλά και την εξωτερική μας πολιτική επί 25ετίαν.

Η πρόβλεψη μου εδώ και μέρες ήταν ότι όπως αιφνιδιαστικά το ζήτημα είχε ξανανοίξει, έτσι ξαφνικά θα ξανακλείσει, χωρίς λύση. Ο βασικός λόγος δεν είναι οι έντονες αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης και κυρίως της κοινωνίας, που όπως κατέδειξε η τελευταία δημοσκόπηση της MARC, δεν δέχεται καν συζήτηση για τον όρο Μακεδονία στην ονομασία της γείτονος. Οι έντονες,  συναισθηματικές κυρίως, αντιδράσεις για το Σκοπιανό, ασφαλώς και δυσχεραίνουν τους χειρισμούς του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών.

Όπως το ίδιο συμβαίνει με την αλλοπρόσαλλη στάση του υπουργού Άμυνας Πάνου Καμμένου και του κόμματος του. Αλλά λύση για το θέμα της ονομασίας δεν μπορεί να βρεθεί διότι η γειτονική μας χώρας δεν μπορεί να δεχτεί μια τόσο μεγάλη ανατροπή, που θα προϋπέθετε τεράστιες συνταγματικές αλλαγές, σε όλα αυτά που επί πολλές δεκαετίες έχουν επικρατήσει στην κοινωνία της.

Δεν θα μπορούσε να αποδεχτεί ότι δεν υπάρχουν Μακεδονικό Εθνος, μακεδονική γλώσσα, μακεδονικά σύμβολα. Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε κατάρρευση του κρατικού μορφώματος αυτού και σε διάλυση του, ανάμεσα σε Αλβανούς κυρίως και Βουλγάρους. Γι αυτό η εμπλοκή δεν θα προέλθει, εκτιμώ, από την Αθήνα αλλά από τα Σκόπια.

Δεν το γνωρίζουν πολλοί Έλληνες, που μάλλον επιδερμικά ασχολούνται με το ζήτημα. Αλλά αν πάψει να υπάρχει η (ψευδεπίγραφη) “Δημοκρατία της Μακεδονίας”, τότε θα πάψει να υπάρχει κι η αναγκαιότητα ύπαρξης αυτού του κράτους. Η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων του σήμερα είναι είτε Αλβανοί (περίπου το 40% του συνολικού πληθυσμού, που συνεχώς αυξάνονται), και Σλάβοι βουλγαρόφωνοι, που επαναποκτούν βουλγαρική εθνική συνείδηση, κι επιθυμούν να ενταχθούν στο βουλγαρικό κράτος.

Συνεπώς, χωρίς να υπάρχει η ομπρέλα της “Μακεδονίας”, τότε είναι πιθανότατο, οι Βούλγαροι να επιδιώξουν την προσάρτηση τους από την Βουλγαρία κι οι Αλβανοί να ζητήσουν την δημιουργία της “Μεγάλης Αλβανίας”, που είναι το μεγάλο όνειρο και της κυβέρνησης του Εντι Ράμα στα Τίρανα αλλά κι ο πόθος των Αλβανών του Κοσσόβου, (με τις ευλογίες της Αγκυρας). Κάτι τέτοιο όμως ούτε προς όφελος των ελληνικών εθνικών σμυφερόντων είναι αλλά ούτε εις όφελος των Σέρβων, που ήδη δυσανασχετούν με ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Συνεπώς, η μη λύση στο θέμα της ονομασίας, που κατά τη γνώμη μου είναι σχεδόν βεβαία και τώρα, μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλες αλλαγές και μετατοπίσεις στα βαλκάνια, με απροσδιόριστες ακόμα συνέπεις για όλους μας.

Facebook Comments