Η ψήφιση του προϋπολογισμού ήταν περίπατος φέτος για την κυβέρνηση. Άσε που με την 154η ψήφο της Θεοδώρας Μεγαλοοικονόμου είδε να αυξάνονται οι δυνάμεις της.

Στο ‘τούβλο’, όπως αποκαλούν στην κοινοβουλευτική αργκό το πολυνομοσχέδιο των 1500 σελίδων και 400 άρθρων για να κλείσει η γ’ αξιολόγηση, η κατάσταση ήταν πιο ζόρικη.

Μόνο με τις δημόσιες τοποθετήσεις φάνηκε ότι το καραβάνι προχωρά, αλλά όχι όπως το 2015. Ο ρυθμός έχει επιβραδύνει, ασθμαίνει λιγάκι,δεν έχει τόσο ψηλά το ανάστημα.

Οι 153  βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ ψήφισαν τελικά να γίνονται ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί ΚΑΙ για χρέη στο Δημόσιο. Ο θεός, η ψυχή και οι ψηφοφόροι τους θα τους κρίνουν.

Με 4.000.000 πολίτες να έχουν οφειλές στο Δημόσιο και το σύνολο των οφειλών στο Δημόσιο να ανέρχεται σε 100 δις ευρώ το τοπίο διαγράφεται ζοφερό.

Εν τούτοις εντυπωσιάζει το γεγονός πως ο δημόσιος διάλογος εστιάζει εδώ και πολλές ημέρες στο Σκοπιανό.

Την ίδια στιγμή που η δημόσια συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το όνομα της γειτονικής χώρας περνούν σχεδόν απαρατήρητες κινήσεις και πρωτοβουλίες του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης οι οποίες εστιάζουν στους πλειστηριασμούς για χρέη σε τράπεζες και Δημόσιο.

Η επικοινωνιακή καταιγίδα γύρω από το ‘Σκοπιανό’ έχει δημιουργήσει τις τέλειες συνθήκες για να μην συζητούν, σκέπτονται, ψάχνουν, ρωτούν οι πολίτες για τους πλειστηριασμούς.

Εν τω  μεταξύ έχει γίνει η συνάντηση της Φρανγκφούρτης με Ντράγκι, και κεντρικούς τραπεζίτες, υπάρχει έντονο παρασκήνιο για την διαδοχή του Ντράγκι και η τριανδρία Δραγασάκης, Τσακαλώτος και Χουλιαράκης συναντούν τον Ντράγκι.

Η δυναμική της αξιολόγησης περιστρέφεται γύρω από τους πλειστηριασμούς. Λογικό. Οι θεσμοί πιέζουν για να ξεκινήσουν άμεσα και η κυβέρνηση παλεύει για να μην πιεί το πικρό ποτήρι.

Ο Μάιος, που ο συμβολαιογράφος θα πατάει ένα κουμπί και θα βγάζει στο σφυρί τα σπίτια δεν είναι καθόλου μακριά. Για την ακρίβεια σε δύο μήνες θα πρέπει να λειτουργήσει τα σύστημα.

Είναι επίσης φανερό πως η κυβέρνηση διαπραγματεύεται το τι , το πώς και το σε ποιους. Αυτό που δεν είναι τόσο φανερό είναι πως η κυβέρνηση διαπραγματεύεται κυρίως το ‘πότε’.

Αυτό που ενδιαφέρει το Μαξίμου είναι ένα: από την στιγμή που με το πάτημα ενός κουμπιού θα βγαίνει στο σφυρί το σπίτι ενός πολίτη που χρωστάει στο Δημόσιο, να μην τον ‘πετάνε’ αμέσως στο δρόμο.

Σας φαίνεται αστείο; Κι όμως δεν είναι καθόλου. Ετσι έγινε στην Ισπανία. Στην Ελλάδα 15.000 πλειστηριασμοί πρέπει να γίνουν μέσα στο 2018 μόνο για χρέη στις Τράπεζες. Ο αριθμός για το χρέη στο Δημόσιο δεν είναι γνωστός.

Ο Αλέξης Τσίπρας ξέρει πως αν αρχίσουν να πετάνε κόσμο έξω από τα σπίτια το κόστος θα είναι βαρύ.

Επιδίωξη είναι λοιπόν αυτή η στιγμή να αργήσει. Να μετατεθεί, ακόμα και για ένα χρόνο. Δηλαδή να μην σε πετάνε είτε οι τράπεζες είτε το Δημόσιο αμέσως έξω, αλλά να σου δίνεται ένα μεγάλο χρονικό διάστημα να το χωνέψεις…

Εκλογές με τον κόσμο στο δρόμο πάντως δεν γίνονται.

Εκλογές με τον κόσμο στον δρόμο και άλλη κυβέρνηση όμως, είναι το «ιδανικό» σενάριο.

Εν τω μεταξύ αυτή η κυβέρνηση θα έχει εξασφαλίσει την δόση και το κλείσιμο του Μνημονίου. Θα μπορέσει να υποσχεθεί τα πάντα. Οι τράπεζες θα περιμένουν λίγο.

Εάν εξασφαλίσουν ότι θα πληρώνουν λιγότερο ΕΝΦΙΑ για όσο διάστημα διακρατούν τα ακίνητα στην κυριότητά τους, ακόμα καλύτερα.

Οι πλειστηριασμοί είναι ο κάβος κι όχι το Σκοπιανό.

Άλλωστε πολύ πιθανόν το Σκοπιανό δεν θα φτάσει ποτέ σε λύση αφού θα το έχουν απορρίψει οι γείτονες.

Facebook Comments