Η πολυαναμενόμενη συζήτηση στη Βουλή για το περιβόητο πολιτικό σκάνδαλο Novartis, το οποίο η κυβέρνηση των κ.κ. Τσίπρα και Καμμένου είχε προαναγγείλει ως “το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους”, ήταν άκρως διδακτική.

Μάθαμε ότι η προεδρεύουσα της Βουλής Τασία Χρστοδουλοπούλου, η πρώην υπουργός που έβλεπε τους μετανάστες να…λιάζονται και μετά να…εξαφανίζονται, όταν διαφωνεί με έναν βουλευτή της αντιπολίτευσης έχει την τάση να τον διαολοστέλνει,όπως έκανε με τον βουλευτή της ΝΔ Χαρ. Αθανασίου. Κι όταν της ζητείται να ανασκευάσει, δεν έχει καν το πολιτικό θάρρος να αναλάβει την ευθύνη των πράξεων της. Και να προτιμά να μιλάει για “στήσιμο” εις βάρος της, μολονότι η φράση της “άει στο διάολο”, που είπε, είχε καταγραφεί στα ηχητικά πρακτικά της Βουλής.

Μάθαμε ακόμα ότι ο πολύς κ. Π. Πολάκης, ο υπουργός που είναι γνωστός για την τάση του να καθυβρίζει τους πολιτικούς αντιπάλους,. χασκογελούσε ειρωνικά όταν μιλούσε ο πρώην πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμμένος, ένας δικαστής με ανεπίληπτο βίο 40 ετών.

Πολλοί αναρωτήθηκαν, μα καλά αυτό είναι το “ήθος της Αριστεράς“. Με αιφνιδιάζει η απορία τους. Δεν έχουν καταλάβει άραγε τίποτα. Εμένα αντίθετα, αν και δεν θάπρεπε, με αιφνιδίασε ότι ο υπουργός αναπληρωτής Δικαιοσύνης  Δ. Παπαγγελόπουλος, πρώην καραμανλικός και νυν τσιπρικός, ουδέποτε εκλεγείς σε οποιοδήποτε αξίωμα, είχε 25 φορές την ημέρα τηλεφωνικές επικοινωνίες με την εισαγγελέα κατά της διαφθοράς κ. Τουλουπάκη και γνώριζε, κατά παράβαση του Συντάγματος, μερικώς έστω, το περιεχόμενο της δικογραφίας, προτού αυτή έλθει στη Βουλή.

Αυτό δυστυχώς είναι το ήθος της Αριστεράς. Και το χειρότερο, αυτή είναι η αντίληψη της για τη Δημοκρατία και το κράτος Δικαίου, που, ως γνήσιοι κομμουνιστογενείς, μισούν όπως ο διάβολος το λιβάνι…

Επί της ουσίας, η συζήτηση ήταν εξίσου διδακτική. Μας δίδαξε, όσους τουλάχιστον είχαν την υπομονή να την παρακολουθήσουν στο μεγαλύτερο μέρος της, ότι συγκεκριμένες κατηγορίες, ούτε καν με σοβαρές ενδείξεις, δεν στέκονται σε ότι αφορά την τυχόν δωροδοκία και το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, που επικαλούνται οι κατήγοροι τους για τους 10 πρώην πρωθυπουργούς κι υπουργούς, που έχουν εμπλέξει στο πολυδιαφημισμένο από την κυβέρνηση “σκάνδαλο”, οι κουκουλοφόροι μάρτυρες, που συνεχίζουν να παραμένουν στο σκοτάδι της δικαιοσύνης, αλλά όχι για πολύ.

Μετά την απόφαση για σύσταση προανακριτικής επιτροπής θα υποχρεωθούν μοιραία να εμφανισθούν ενώπιον της. Και τότε θα μάθουμε τι ακριβώς κρύβεται πίσω από αυτή την δυσώδη υπόθεση, που η κυβέρνηση αποκαλεί “σκάνδαλο” κι η αντιπολίτευση “πολιτική σκευωρία”.

Προσωπικά κλείνω περισσότερο προς την δεύτερη εκδοχή. Φυσικά δεν γνωρίζω αν υπήρξαν πολιτικά πρόσωπα που πήραν μίζα από την Novartis  ή από άλλη φαρμακευτική εταιρία. Αν υπήρξαν αυτό, που επιβάλλει ο πολιτικός και νομικός μας πολιτισμός, είναι οι κατηγορίες αυτές να αποδειχθούν πέραν πάσης αμφιβολίας. Αλλιώς υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας, που οι αριστεροί υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο κ. Νίκος Κοτζιάς, αγνοούν. Και το οποίο επιβάλλει να σταματήσει η σπίλωση τους.

Αυτό, που γνωρίζω είναι ότι από τη δικογραφία και από την συζήτηση στη Βουλή δεν προέκυψαν όχι βέβαια αποδείξεις, αλλά ούτε καν σοβαρές ενδείξεις, που να δικαιολογούν την σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τη διερεύνηση της υπόθεσης.

Εκτίμηση μου είναι ότι σε μεγάλο βαθμό, με αφορμή ένα πραγματικό σκάνδαλο διαφθοράς γιατρών από την φαρμακευτική εταιρία, η κυβέρνηση βρήκε την ευκαιρία να στήσει την όλη υπόθεση για να συκοφαντήσει τους πολιτικούς της αντιπάλους, ενόψει των εκλογών, που θα πραγματοποιηθούν το πιθανότερο το φθινόπωρο του 2018. Και την έβγαλε την υπόθεση αυτή νωρίτερα από ότι υπολόγιζε όταν άρχισε να διαπιστώνει ότι τίποτα από όσα έλεγε, δεν της έβγαινε.

Ούτε η περιβόητη “καθαρή έξοδος” από τα μνημόνια, ούτε η βιώσιμη ανάπτυξη της οικονομίας, ούτε η μείωση της ανεργίας (τον Ιανουάριο είχαμε την μεγαλύτερη αύξηση απολύσεων της τελευταίας δεκαετίας, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ), ούτε το Μακεδονικό ούτε πολύ περισσότερο οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, που εγκυμονούν σοβαρότατους κινδύνους για τα εθνικά μας συμφέροντα.

Δυστυχώς, ο κ. Τσίπρας κι οι σύντροφοι του δεν έχουν καταλάβει ότι δηλητηριάζοντας τον δημόσιο βίο και προκαλώντας σπίλωση των αντιπάλων τους, καταστρέφουν κι υπονομεύουν ακόμα περισσότερο τους ευάλωτους πλέον δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας, μέσα σε ένα εκρηκτικό περιβάλλον εθνικών υποχωρήσεων και ταπεινώσεων, αδυσώπητης οικονομικής κρίσης κι έντονης αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος. Από την υπόθεση αυτή Novartis, πολύ φοβάμαι, ότι ουδείς δεν πρόκειται να εξέλθει νικητής. Παρά μόνον, ο λαΊκισμός κι οι ακροδεξιοί φανατικοί…

Facebook Comments