Και αφού ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε στο Άγιο Όρος και επέστρεψε από τις 2μηνες διακοπές του (για τον Αλέξη δεν ορκιζόμαστε), είπε να παραδώσει μερικά μαθήματα ανθρωπισμού. Αυτή τη φορά μέσω twitter. «Οι ένοχοι για την δολοφονία των δύο Ναζί στην Μάνη, πρέπει να βρεθούν και να τιμωρηθούν αυστηρά» είπε ο σύντροφος Παπαδημούλης που αντίστοιχες δηλώσεις του έχουμε ακούσει και για τρομοκράτες (τι όχι;). Τέλος πάντων, η προσοχή των περισσότερων δεν στράφηκε στο αυτονόητο, δηλαδή την απόδοση δικαιοσύνης σε μία δολοφονία, αλλά στο πρώτο σκέλος της πρότασης. «Για την δολοφονία των 2 Ναζί»…

Ναι, οι δύο δολοφονημένοι ήταν ακροδεξιάς ιδεολογίας.  Μπορεί να το αντιληφθεί ο καθένας μας από τις προσωπικές τους φωτογραφίες, τα τατουάζ και τις αναρτήσεις τους στο facebook. Οι νεαροί επέλεξαν αυτή την ιδεολογία (ή ιδεοληψία) για συγκεκριμένους, δικούς τους λόγους. Έλλειψη μόρφωσης; Παιδείας; Ιδανικών; Πλέον, είναι αργά για να μάθουμε. Ήταν πάντως, προσωπική τους επιλογή.

Και ας μπούμε στο θέμα. Ήταν η συγκεκριμένη δολοφονία «πολιτική»; Όχι! Ήταν ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Ποιος ο λόγος λοιπόν ν’αναφέρεις την πολιτική ταυτότητα των νεκρών; Ποιο είναι το νόημα; Μπορεί να ρωτήσει κάποιος; Γιατί να μην την αναφέρεις; Μπορεί να ρωτήσει κάποιος άλλος; Αφού Ναζί ήταν, Ναζί θα τους πούμε. Ακολουθώντας τη ροή της σκέψης των δεύτερων, βγάζουμε το συμπέρασμα ότι αν δολοφονηθεί (για ξεκαθάρισμα λογαριασμών κ.α) ένας ναζιστής, κομμουνιστής ή μαοϊκός -ή οποιασδήποτε «ιδεολογίας» που κουβαλάει στην πλάτη της εκατομμύρια νεκρούς- θα πούμε κάτι αντίστοιχο.  Για σκεφτείτε. «Δολοφονία Μαοϊκών» Χμ… μάλλον άστοχο. Όπως ακριβώς και το σχόλιο του συντρόφου Παπαδημούλη.

Τις τελευταίες μέρες όμως στα social media είδαμε κι άλλα.  Η «χαρά» μερικών για τη δολοφονία των 2 αντρών στη Μάνη ήταν απερίγραπτη.  Πραγματική χαρά… αντί απογοήτευσης και προβληματισμού για τις ορδές νεοχρυσαυγιτών αλλά και νέων παιδιών που «εθίζονται» στο ντόπινγκ. Μέσα σε όλα αυτά σχόλια, εύστοχα και άστοχα παραθέτω λίγα λόγια ενός διαδικτυακού φίλου, που περιγράφει ακριβώς την κατάσταση.

Κώστας Λιανίδης:
Ξέρω οτι θα στενοχωρήσω πολλούς αλλά όταν “εμείς” οι Αριστεροί υποτίθεται θεωρούμε αδιαπραγμάτευτη την αξία της ζωής ακόμα και του χειρότερου εγκληματία, όταν ζητάμε να μην υπάρχουν θανατικές ποινές, Γκουαντανάμο, φυλακές τύπου Γ… όταν τρομάζουμε με ορισμένους που δικαιολογούν βασανιστήρια και κακοποίηση κρατουμένων με το πρόσχημα ότι ήταν εγκληματίες, φονιάδες και δεν ξέρω γω τι ή ζητάνε τα κεφάλια, χέρια και πόδια παιδεραστών λες κι είμαστε ιθαγενείς, πραγματικά απορώ με τους πανηγυρισμούς για τη δολοφονία δύο μπράβων που ήταν μέλη της Χρυσής Αυγής. Άλλο να ευαισθητοποιηθείς, άλλο να μη σε αγγίξει κι άλλο να φτάσεις στο σημείο να πανηγυρίζεις…

Facebook Comments