Το κλειδί για την έξοδο της Ελλάδας από το πρόγραμμα, σύμφωνα με τα σχέδια της κυβέρνησης τα οποία αποκλείουν μία προληπτική πιστωτική γραμμή στήριξης, είναι η δημιουργία ενός μαξιλαριού ασφαλείας, το λεγόμενο cash buffer, το οποίο θα στηρίξει την πρόσβαση της χώρας στις αγορές, και θα δημιουργηθεί μεταξύ άλλων, και από τα κεφάλαια που αντλεί η κυβέρνηση από τις διάφορες εκδόσεις στις οποίες προχωρά.

Όπως έχει επανειλημμένα διακηρύξει η κυβέρνηση, σκοπεύει να «μαζέψει» συνολικά ένα αποθεματικό ρευστότητας ύψους περίπου 18 δισ. ευρώ. Από την πρώτη έξοδο στις αγορές τον Ιούλιο με έκδοση κρατικών ομολόγων 5ετούς διάρκειας ύψους 3 δισ. ευρώ άντλησε 1,5 δισ. ευρώ , από την πρόσφατη έκδοση του νέου 7ετούς ομολόγου άντλησε 3 δισ. ευρώ, ενώ μόλις πριν λίγες ημέρες προστέθηκαν 1,9 δισ. ευρώ από τη δόση των 6,7 δισ. ευρώ του ESM. Συνολικά, δηλαδή, έχουν συγκεντρωθεί 6,4 δισ. ευρώ, ενώ έχει σχεδιαστεί τα 9 δισ. ευρώ του cash buffer να προέρθουν από τα υπόλοιπα του ΕSM (με επιτόκιο 1,5%), και τα άλλα 9 δισ. ευρώ να αντληθούν ελεύθερα με επιτόκιο αγοράς.

Το επιτόκιο στο 7ετές ήταν 3,5%, ενώ στο 5ετές το περασμένο καλοκαίρι, διαμορφώθηκε στο 4,625%. Είναι ξεκάθαρο πως η απόφαση αυτή της κυβέρνησης είναι πολύ ακριβή, ενώ η προληπτική πιστωτική γραμμή είναι μία σαφώς πιο φθηνή επιλογή. Ωστόσο, δεν… ταιριάζει όπως έχουμε πει, με τις βλέψεις και το αφήγημα της ελληνικής κυβέρνησης η οποία βάζει πρώτα από όλα τα δικά της θέλω για παραμονή στην εξουσία.

Επιστρέφοντας στο cash buffer, από τα 9 δισ. ευρώ των εκδόσεων, έχουν συγκεντρωθεί 4,5 δισ. ευρώ. Τα μισά. Τα υπόλοιπα αναμένεται να έρθουν από άλλες εκδόσεις, μία έκδοση 10ετούς και μία έκδοση 3ετούς, όπως έχει ήδη σχεδιάσει η κυβέρνηση, και όλα αυτά πρέπει να γίνουν πριν τον Αύγουστο.

Το θέμα όμως είναι πως το επιτόκιο στο 10ετές αυτή τη στιγμή, το οποίο και απεικονίζει το κόστος δανεισμού του ελληνικού Δημοσίου, διαμορφώνεται στο αρκετά υψηλό 4,2% από το 3,6% που είχε προσωρινά πέσει τον Ιανουάριο, και το spread αγγίζει τις 370 μονάδες βάσης, γεγονός που καθιστά πολύ επιφυλακτικούς τους θεσμικούς επενδυτές. Αυτό δεν είναι ένα ευνοϊκό επιτόκιο για να επιχειρήσει η ελληνική κυβέρνηση μία νέα έξοδο στις αγορές και δη και με ένα μεγάλο στοίχημα όπως το 10ετές ομόλογο.

Όπως και στο στραβοπάτημα της έκδοσης του 7ετούς η οποία έγινε την εβδομάδα του μεγάλου sell-off των διεθνών αγορών και οι επενδυτές οι οποίοι το αγόρασαν είδαν την απόδοσή του να εκτοξεύεται και την τιμή του να πραγματοποιεί βουτιά σε χρόνο dt, πράγμα που αποτέλεσε ένα τεράστιο χαστούκι στα χαρτοφυλάκιά τους με μοναδικό κερδισμένο την ελληνική κυβέρνηση, το σημερινό διεθνές κλίμα είναι εξίσου αρνητικό, αν όχι  χειρότερο από αυτό των αρχών του Φεβρουαρίου. Τα τύμπανα του εμπορικού πολέμου χτυπούν έντονα μετά την ανταλλαγή αντιποίνων και δασμών μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, ενώ οι διεθνείς αγορές έχουν ήδη μπει σε μία νέα εποχή έντονης μεταβλητότητας η οποία χαρακτηρίζεται από το τέλος του «φθηνού χρήματος».

Και το επόμενο διάστημα, αυτές οι αναταραχές και οι κίνδυνοι δεν αναμένεται να ησυχάσουν, αφού η Fed οδεύει προς νέες αυξήσεις επιτοκίων ενώ και η ΕΚΤ κινείται προς την σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής, γεγονός που σε συνδυασμό με τα παραπάνω, δεν δημιουργεί ένα  εύφορο έδαφος για τις αγορές και την risk-on στρατηγική. Σε ένα διεθνές risk-off κλίμα, πού να πάει η Ελλάδα ξυπόλητη να βγει στις αγορές; Ειδικά την στιγμή που το θέμα της ελάφρυνσης του  χρέους – το απόλυτο σήμα για τους επενδυτές, αν και έχει μπει ήδη στο τραπέζι, δεν αναμένεται να κλείσει εάν δεν βγουν τα αποτελέσματα των stress tests των τραπεζών για να αποδειχθεί εάν θα χρειαστεί να χρησιμοποιηθούν κεφάλαια από το υπόλοιπο του ESM για την ανακεφαλαιοποίησή τους και πόσα, και εάν δεν κλείσει και η δ’ αξιολόγηση.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει παγιδευτεί στο ίδιο της το σχέδιο. Και είναι άγνωστο το πότε θα μπορέσει να τολμήσει το μεγάλο βήμα της νέας έκδοσης, την στιγμή που οι προοπτικές δεν είναι καθόλου ευοίωνες. Στους σχεδιασμούς της ήταν σίγουρη πως όλα θα είναι καλά με τις αγορές, η bull market θα τρέχει με… χίλια, οι επενδυτές θα συνωστίζονται έξω από την πόρτα της Ελλάδας και έτσι θα έγραφε ένα τεράστιο success story. Λογάριαζε όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Εάν κάνει πάλι το λάθος, στο βωμό της διατήρησης της εξουσίας, και προχωρήσει σε μία ακριβή ομολογιακή έκδοση, τότε θα δώσει ένα καταστροφικό μήνυμα στις αγορές, ενώ η ομαλή επιστροφή θα θεωρείται πλέον όνειρο θερινής νυκτός. Εάν δεν προχωρήσει ωστόσο σε νέες εκδόσεις, τότε το σενάριο της προληπτικής πιστωτικής γραμμής θα είναι μονόδρομος…

Facebook Comments