Παλιός πολιτικός, που παρακολούθησε την πρωθυπουργική ομιλία στην γενική συνέλευση του ΣΕΒ, μου έλεγε προχτές: «Απορώ. Πώς είναι δυνατόν να παρακολουθούν με επιδοκιμασία και να χειροκροτούν τον Τσίπρα, ο οποίος επί λέξει είπε σε ανθρώπους της αγοράς και των επιχειρήσεων, που γνωρίζουν όσο κανείς τι σημαίνει οικονομία: «Η βιομηχανική μας πολιτική στηρίζεται στο τρίπτυχο “ολοκληρωμένες αλυσίδες αξίας- εξωστρέφεια- περιβαλλοντική βιωσιμότητα”. Προωθούμε τη δημιουργία αλυσίδων αξίας μέσω συνεργατικών σχηματισμών και δικτυώσεων και υποστηρίζουμε την παρουσία τους στις διεθνείς αγορές». Τι ανοησίες είναι αυτές; Πώς μπορούν βιομήχανοι και επιχειρηματίες να ανέχονται τέτοια ασυναρτησία»;

Είναι προφανές, του απάντησα,  ότι εδώ και καιρό ζούμε σε εποχές πλήρους ανορθολογισμού, που έγινε ακόμα χειρότερος εξαιτίας της έλευσης της συριζαίϊκης αριστεράς στην εξουσία. Ο ΣΕΒ, όπως παραδοσιακά μας διδάσκει η εμπειρία, δεν αντιδρά κι αποδέχεται τις πρωθυπουργικές ασυναρτησίες, διότι έχει μάθει να μην συγκρούεται με την εκάστοτε κυβέρνηση σε ένα άκρως κρατικίστικο περιβάλλον. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι προσχωρούν σε αυτές. Για την ώρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έκανε αυτό που ήθελαν. Συνέχισε τις μνημονιακές πολιτικές, με ελάχιστες κοινωνικές αντιδράσεις. Και τώρα, που ολοκληρώνει το αμφιλεγόμενο έργο της, είναι βέβαιο ότι οδηγείται εκτός εξουσίας. Μέχρι τότε όλοι θα τον κανακεύουν. Μέχρι να εκλεγεί ο νέος πρωθυπουργός, στον οποίον θα προσχωρήσουν, όπως έκαναν πάντα.

Το ερώτημα είναι άλλο. Πότε θα κάνει εκλογές ο κ. Τσίπρας; Το ποιος θα είναι ο νικητής των επόμενων εκλογών, ουδείς το αμφισβητεί πλέον. Ο χρόνος της διεξαγωγής τους όμως προϋποθέτει και την κυβερνητική αλλαγή, καθώς πλησιάζει ο χρόνος της εξόδου από τα μνημόνια. Μόνο, που η έξοδος αυτή μόνον «καθαρή» δεν είναι. Ακόμα κι αυτοί, που ήλπιζαν ότι ενδεχομένως θα μπορούσε υπάρξει μια σχετικά ομαλή μεταμνημονιακή προσαρμογή, τώρα αντιλαμβάνονται ότι η κατάσταση μετά τις 20 Αυγούστου θα είναι εξαιρετικά δύσκολη και κρίσιμη. Κι ότι το κυβερνητικό αφήγημα κάθε μέρα που περνά, αποδυναμώνεται περαιτέρω. Με αποτέλεσμα να επικρατεί η εκτίμηση, που διατυπώνουμε εδώ και μήνες, ότι το φθινόπωρο του 2018 είναι ο πιθανότερος χρόνος διεξαγωγής των εκλογών κι αλλαγής κυβέρνησης.

Τα σημάδια αυτής της, κατά η γνώμη μας, αναπόφευκτης εξέλιξης, αυξάνονται και πληθύνονται διαρκώς, από εσωστρεφείς αλλά και εξωγενείς παράγοντες. Αρχής γενομένης από την κυβερνητική αλλαγή, πρωτίστως στην Ιταλία και δευτερευόντως στην Ισπανία, που καθιστά εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατον το εγχείρημα «καθαρής εξόδου» στις αγορές, που ήδη βρίσκονται σε μεγάλη αναταραχή. Εως ότου η δίνη της ιταλικής κρίσης, που βρίσκεται μόλις στην αρχή της, καταλαγιάσει. Πράγμα εξαιρετικά δύσκολο να προβλεφθεί πότε θα γίνει. Ας μην ξεχνάμε ότι εφόσον ο δανεισμός από τις αγορές είναι ασύμφορος κι εξαιρετικά ακριβός, εκτός προστατευτικής ομπρέλας από τον ΕΣΜ και την ΕΚΤ, η Ελλάδα δεν θα μπορεί να δανείζεται. Και θα υποχρεωθεί να παρακαλέσει για νέο πρόγραμμα, που εκ των πραγμάτων, η ευρωζώνη σήμερα είναι εξαιρετικά δύσκολο να εγκρίνει. Πολλώ μάλλον, που το «μαξιλαράκι» ρευστότητας, που δημιουργείται για να μπορέσει να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο εκτόξευσης των επιτοκίων των ελληνικών ομολόγων, ακόμα και άνω του 5%, δεν επαρκεί επί μακρόν. Και βεβαίως δεν επαρκεί για την γενναία επιδοματική πολιτική, που είχαν κατά νου ο πρωθυπουργός κι οι σύντροφοι τους όταν μιλούσαν περί «καθαρής εξόδου». Αν κάτι έχει σημασία από την ομιλία του κ. Τσίπρα στον ΣΕΒ είναι η παραδοχή του ότι «δεν πρόκειται να αλλάξουν τα πράγματα αμέσως και θεαματικά μετά το τέλος των μνημονίων».

Υπό τις συνθήκες αυτές, και με δεδομένο ότι η κυβέρνηση στις 12 Ιουνίου θα φέρει προς ψήφιση το νομοσχέδιο με το οποίο θα εγκρίνεται το νέο, επικαιροποιημένο μνημόνιο, στο οποίο θα επανακυρώνεται η δέσμευση της για μείωση των συντάξεων κατά 18% περίπου από 1-1-19 και του αφορολογήτου από 1-1-20, το πλαίσιο ελιγμών του κ. Τσίπρα και των συντρόφων του, περιορίζεται δραστικά. Σε συνδυασμό με το εξελισσόμενο πρωτοφανές φιάσκο των χειρισμών στο Σκοπιανό, η κατάσταση θα γίνεται εκρηκτική για τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, που εκ των πραγμάτων, έστω κι αν δεν το επιθυμούν, θα υποχρεωθούν να προκαλέσουν εκλογές για να αποφύγουν μια δεινότερη ήττα σε χρόνο ύστερο.

Facebook Comments