Η αναμέτρηση της 25ης Ιανουαρίου θα είναι, βάσει των την δημοσκοπήσεων, απρόβλεπτη και ανατρεπτική, εφόσον επιβεβαιωθούν τα στοιχεία που δείχνουν, με τη διαφορά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ (από τη Ν.Δ.) να μην είναι μικρότερη των 3,1 μονάδων. Το ποσοστό αυτό είναι σχετικά μικρό και φαίνεται πως τα δύο αυτά κόμματα θα κονταροχτυπηθούν για το ποιός τελικά θα επικρατήσει.

Σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο ο νικητής θα κερδίσει 50 έδρες ακόμη και εάν κερδίσει τον δεύτερο με 1 ψήφο διαφορά. Το ποιός θα καταφέρει να αποκτήσει αυτοδυναμία και θα αποκτήσει τις απαιτούμενες 151 ψήφους, θα εξαρτηθεί απο το ποσοστό που θα συγκεντρώσουν τα μικρά κόμματα, τα οποία δεν θα καταφέρουν να μπούν στην βουλή (όσα λάβουν κάτω του 3%).

Πιο συγκεκριμένα, όσο μεγαλύτερο θα είναι το ποσοστό των μικρών κομμάτων, τόσο θα μειώνεται και ο πήχης αυτοδυναμίας. Αν υποθέσουμε πως οι ΑΝΕΛ ή το Κίνημα του κ. Γ. Παπανδρέου μείνουν οριακά εκτός βουλής, μπορεί να έχουμε πτώση της αυτοδυναμίας της τάξης του 35% ή και χαμηλότερα, σύμφωνα με τους εκλογολόγους. Εν ολίγοις, όλα θα κριθούν απο το γεγονός έαν τα μικρά κόμματα που υπάρχουν στην βουλή  (ΑΝΕΛ, ΠΑΣΟΚ, Χ.Α., ΚΚΕ) ή που διεκδικούν να μπουν στο κοινοβούλιο («Ποτάμι», κόμμα ΓΑΠ)  δεν καταφέρουν να πιάσουν το 3%.

 

Πιθανό Σενάριο να επαναληφθούν τα γεγονότα της 18ης Ιουνίου 1989.

Στις εκλογές της 18ης Ιουνίου 1989, η Νέα Δημοκρατία, είχε λάβει 45% των ψήφων, δεν κατόρθωσε να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία, εξαιτίας του εκλογικού νόμου που ψήφισε  τότε, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και προσέγγιζε την απλή αναλογική. Με πρωτοβουλία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και των ηγετών της Αριστεράς, Χαρίλαου Φλωράκη και Λεωνίδα Κύρκου, σχηματίστηκε κυβέρνηση συνεργασίας μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ενιαίου, τότε, Συνασπισμού.

Εάν ο νικητής δεν καταφέρει να αποκτήσει αυτοδυναμία.

Στις 26/1, ο ΠτΔ, Κάρολος Παπούλιας, θα καλέσει τον επικεφαλής του πρώτου κόμματος  και θα του επιδώσει τη διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Αν ύστερα από τρεις ημέρες η προσπάθεια καταστεί άκαρπη, ο κ. Παπούλιας θα δώσει την εντολή στον αρχηγό του δεύτερου κόμματος και αν πάλι, δεν υπάρξει θετική κατάληξη, τότε θα πρέπει να τη διαβιβάσει στον επικεφαλής του τρίτου κόμματος. Σε περίπτωση που διαπιστωθεί αδιέξοδο, ο κ. Παπούλιας οφείλει να καλέσει όλους τους πολιτικούς αρχηγούς και να καταβάλει μια τελευταία προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης. Αν δεν το κατορθώσει, οφείλει να ορίσει πρωθυπουργό τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου, να διαλύσει τη Βουλή και να προκηρύξει νέες εκλογές με υπηρεσιακή κυβέρνηση, που θα διεξαχθούν το αργότερο σε ένα μήνα.

Το παράδοξο που προκύπτει σε περίπτωση μή σχηματισμού κυβέρνησης.

Σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα που έχει εκδοθεί, η βουλή θα πρέπει στις 6 Φεβρουαρίου να συγκροτηθεί σε σώμα και να εκλέξει τον πρόεδρο και τους αντιπροέδρους της. Σύμφωνα με το Σύνταγμα λοιπόν θα πρέπει να ξεκινήσει άμεσα και η διαδικασία εκλογής του ΠτΔ. Το παράδοξο που προκύπτει, είναι πως σε περίπτωση μη σχηματισμού κυβέρνησης, μια υπό διάλυση Βουλή θα οφείλει να εκλέξει ΠτΔ, παρα το γεγονός πως αυτός ήταν ο λόγος της διάλυσής της στις 29 Δεκεμβρίου. Το Σύνταγμα προβλέπει τρεις ψηφοφορίες. Η πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή ΠτΔ που απαιτεί 180 ψήφους θα γίνει στις 6 Φεβρουαρίου, η δεύτερη που προβλέπει 151 ψήφους στις 12 Φεβρουαρίου, ενώ σε περίπτωση που χρειαστεί και τρίτη, θα γίνει στις 18 Φεβρουαρίου και θα αναδειχθεί Πρόεδρος, ο έχων τη σχετική πλειοψηφία της Βουλής.

 

Facebook Comments