H oικονομική κρίση στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία και άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου τα τελευταία τρία χρόνια, έστειλε τις χρηματιστηριακές τους αγορές σε εξωπραγματικά φθηνά επίπεδα, ωστόσο οι ελκυστικοί δείκτες τιμής προς κέρδη και οι μερισματικές αποδόσεις – κάποιες σε διψήφια ποσοστά – ίσως και να είναι απατηλά, όπως τονίζει το Reuters σε ανάλυσή του.

Οι δελεαστικές πληρωμές μερισμάτων θα μπορούσαν εύκολα να κοπούν – πολλές ήδη έχουν κοπεί, και οι φτωχές προοπτικές ανάπτυξης – το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προβλέπει τουλάχιστον δεύτερη συνεχόμενη χρονιά οικονομικής συρρίκνωσης για την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία και την Ελλάδα το 2013 – κάνουν τις χαμηλές αποτιμήσεις να φαίνονται «δικαιολογημένες».

Η συμβουλή από επαγγελματίες επενδυτές, όπως ο Harry Hartford, επικεφαλής του Causeway International Value Fund, είναι ότι αν θέλουν οι επενδυτές να βρουν μετοχές-κελεπούρια, οφείλουν να είναι πολύ προσεκτικοί με το τί ακριβώς «ψαρεύουν».

Όπως τονίζει, αναμφίβολα, οι αγορές του Νότου φαίνονται φθηνές με βάση τα κέρδη και τις μερισματικές αποδόσεις, αλλά θα πρέπει να αναλύσει κανείς τις εταιρείες κατά περίπτωση για να δει αν έχουν νόημα. Θα ήταν μια απερίσκεπτη κίνηση από τους επενδυτές να αγοράσουν αδιάκριτα ένα καλάθι μετοχών στην Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία ή την Ελλάδα, προσθέτει.

Ορισμένες από τις επενδύσεις στο χαρτοφυλάκιό του είναι εταιρείες που έχουν μεν βιώσει δύσκολες συνθήκες λειτουργίας ή κακή λήψη αποφάσεων από τα στελέχη, αλλά τώρα, το επιχειρηματικό κλίμα έχει βελτιωθεί και οι βλάβες διορθώνονται. Καθώς συνεχίζουν να ανακάμπτουν και να βελτιώνουν τα κέρδη τους, οι αποτιμήσεις τους θα μειωθούν, όπως, προβλέπει.

Η EDP – Energias de Portugal, για παράδειγμα, μια ηλεκτρική εταιρεία που διαπραγματεύεται εννέα φορές τα κέρδη της, σε σύγκριση με 7,4 για το μέσο όρο του παγκόσμιου κλέδου κοινής ωφέλειας, έχει περάσει μέσα από μια ποικιλία από λάθη διαχείρισης κατά την τελευταία δεκαετία.

Η εταιρεία πήρε πάρα πολύ χρέος, ένα μεγάλο μέρος του οποίου καταευθύνθηκε προς τον κλάδο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που απέδωσε ελάχιστα. Ενώ ο Hartford αναγνωρίζει ότι η εταιρεία εξακολουθεί να είναι το φορτωμένη με χρέος – η αναλογία του μακροπρόθεσμου δανεισμού προς ίδια κεφάλαια είναι 250,52% – βλέπει πως η διοίκηση εστιάζεται στη δημιουργία ταμειακών ροών και στη μείωση του χρέους.

Άλλες επιλογές του περιλαμβάνουν την Snam SpA , ιταλική ετιαρεία κοινής ωφέλειας, και την Tecnicas Reunidas, μια ισπανική εταιρεία που κατασκευάζει τις υποδομές ενέργειας, όπως διυλιστήρια και σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Η Snam, με p/e κοντά στο 16, είναι περισσότερο από δύο φορές πιο ακριβή από τη μέση μετοχή του κλάδου, αλλά ο Hartford πιστεύει ότι το 13,3% της απόδοσης ιδίων κεφαλαίων που έχει, σε έναν κλάδο όπου η απόδοση των ιδίων κεφαλαίων είναι αρνητική, δικαιολογεί την υψηλή αποτίμησή της.

Η Tecnicas έχει δείκτη p/e 15, και το ROE της είναι στο 34,5%, πάνω από το διπλάσιο του μέσου όρου του κλάδου.

Ο Hartford επισημαίνει ότι οι τιμές των μετοχών της EDP και της Snam έχουν αυξηθεί περίπου 10% κατά τις τελευταίες εβδομάδες και αυτό τις κάνει να μην είναι τόσο υποτιμημένες όσο ήταν, αλλά ακόμα έχουν περιθώρια ανόδου.

Ο Nick Kaiser, από την πλευρά του, επικεφαλής του Sextant International Fund, σημειώνει πως υπάρχουν πολλές εταιρείες που αξίζει να εξετάσουμε και που έχουν βαση την Ιταλία ή την Ισπανία, αλλά ασκούν επιχειρηματικές δραστηριότητες σε άλλες χώρες. Οι εταιρείες αυτές διαπραγματεύονται σε φθηνά επίπεδα κατά την άποψή του, επειδή οι επενδυτές είναι προσκολλημένοι στην έδρα τους, αντί στα οικονομικά τους αποτελέσματα. Αποφεύγοντας μετοχές μόνο και μόνο επειδή βρίσκονται στην Ιταλία, την Ελλάδα ή την Ισπανία, είναι ανόητο, όπως είπε.

Ένα παράδειγμα είναι η Santander.Η ισπανική τράπεζα έχει εκτεταμένα συμφέροντα στη Λατινική Αμερική και τη Βρετανία, και διαπραγματεύεται με p/e στο 10, το ένα τέταρτο του μέσου όρου αποτίμησης των παγκόσμιων εταιρειών παροχής χρηματοοικονομικών υπηρεσιών.

Η μερισματική της απόδοση του είναι στο «επιβλητικό» 11,2% και «μοιάζει ότι είναι σε θέση να πληρώσει», τονίζει ο Kaiser, αναφερόμενος στις περικοπές μερισμάτων που ορισμένες ευρωπαϊκές εταιρείες έχουν επιφέρει στους μετόχους.

Ο Kaiser επίσης κατέχει και προτείνει τις εταιρίες τηλεφωνίας όπως η Telefonica στην Ισπανία και η Portugal Telecom , κυρίως επειδή οι περισσότεροι από τους πελάτες τους είναι στη Λατινική Αμερική, όπου αναμένει ισχυρότερη οικονομική ανάπτυξη.

Η Telefonica είναι πάμφθηνη, όπως σημειώνει. Διαπραγματεύται με p/e στο 4, έναντι 17,5 για το μέσο όρο των εταιρειών τηλεπικοινωνιών, και η απόδοση των ιδίων κεφαλαίων είναι υψηλότερη, 19% έναντι 15% για τον κλάδο.

Η κατάσταση είναι αντίστροφη για την Portugal Telecom. Έχει μια πολύ πλουσιότερη αποτίμηση – p/e στο 16,6 και η μερισματική της απόδοση είναι στο 15%. Η μετοχή όμως έχει παέι αρκετά καλά, καθώς οι επενδυτές την έχουν ανεβάσει για να πάρουν το μέρισμα.

Ο John Buckingham, επικεφαλής του Al Frank Fund, κατέχει μετοχές της Portugal Telecom, αν και προειδοποιεί ότι το μέρισμα θα μπορούσε να λάβει ένα χτύπημα. Του αρέσει η διοίκηση της εταιρείας και θεωρεί πως τα € 3,380 δισ. στον ισολογισμό της εταιρείας αφήνουν χώρο για πώληση περιουσιακών στοιχείων και για διατηρήσει υγειών ταμειακών ροών.

Ο Buckingham κατέχει επίσης μετοχές της Eni SpA, ιταλική εταιρεία ενέργειας, και έχει τιμή-στόχο τα $ 66 για τη μετοχή, πολύ πάνω από την τρέχουσα τιμή της στα 47 περίπου δολάρια. Όπως τονίζει, πιστεύει ότι το χαμηλού κόστους μείγμα των σχεδίων έρευνας και παραγωγής της Eni, καθιστά μια πραγματική επενδυτική ευκαιρία.

 

Ελευθερία Κούρταλη

Facebook Comments