Δεν μου έκανε ποτέ ιδιαίτερη εντύπωση η επιλογή του Γιάνη Βαρουφάκη ως υπουργού Οικονομικών. Όχι, γιατί ήξερα πως τον παρακαλούσε για αρκετό καιρό ο Αλέξης Τσίπρας. Ούτε επειδή έμαθα τον πραγματικό λόγο που δεν κατέβηκε σε αυτές τις εκλογές ο Γιάννης Μηλιός. Αλλά γιατί γνώριζα καλά, ότι «κουμάντο» στην πραγματικότητα, κάνει ο Γιάννης Δραγασάκης. Καθησυχαστικό τουλάχιστον.

Από το «σκίσιμο μνημονίων», λοιπόν και τις ασυναρτησίες του «με ένα νόμο και έναν άρθρο», η κυβέρνηση έπρεπε να κάνει μετά τις εκλογές, μία ταχύτατη στροφή 180 μοιρών από τις προεκλογικές τις υποσχέσεις και μία κωλοτούμπα επικών διαστάσεων. Πως θα γινόταν αυτό χωρίς ένα μικρό βάφτισμα των όρων (Μνημόνιο, Τρόϊκα κοκ) και κάποιον να μας τραβάει λιγάκι την προσοχή(;)

Ο Γιάννης Βαρουφάκης έγινε αμέσως talk of the town (που λένε και στα χωριά μας), ή για την ακρίβεια talk of the Europe. Πρωτοσέλιδα, αφιερώματα, χαμός! Δυστυχώς όμως, όχι για τις ικανότητες του ως οικονομολόγος…

«Η ζωή με την γυναίκα του. Η ζωή με την πρώην γυναίκα του (έλεος κάπου). Η κόρη του στην Αυστραλία. Η επικοινωνία τους. Το πουκάμισο του έξω από το παντελόνι-Γιατί έξω; Και γιατί να το βάλει μέσα; Ωραία το πουκάμισάκι του αυτό πάντως, έχω ένα ίδιο σε τραπεζομάντιλο. Χωρίς γραβάτα πάλι. Και γιατί να βάλει γραβάτα; Σαν έμπορος ναρκωτικών με το δερμάτινο παλτό (Guardian ε). Τα χέρια στις τσέπες. Ωραίοι τρόποι…» και άλλα πολλά, που πραγματικά δεν μπορείς καν να τα σχολιάσεις.

Δεν μπορούμε βέβαια να ασχολούμαστε όλοι με τέτοια μικρο(παρά)πολιτικά ζητήματα. Υπάρχουν και πιο σοβαρά θέματα, όπως η αδικαιολόγητη πολυλογία του υπουργού Οικονομικών. Δεν μπορώ να θυμηθώ κανέναν πρώην ομόλογό του τα προηγούμεν χρόνια, να παραχωρεί τόσες πολλές συνεντεύξεις σε τόσα πολλά μέσα σε Ελλάδα και εξωτερικό. Και ποιος ο λόγος άλλωστε;

Τις πρώτες 20 μέρες της κυβέρνησης και μέχρι να συμφωνήσει σε παράταση Μνημονίου (σύντροφε, Λαφαζάνη κουράγιο), ο Γιάννης Βαρουφάκης έλεγε σε καθημερινή βάση «και κάτι νέο» σχετικά με την διαπραγμάτευση, τουλάχιστον προσεγγίζοντας θετικά Μέρκελ και Σόιμπλε και παράλληλα κάνοντας σαφές ότι δεν θα πάμε σε παράταση του υπάρχοντος προγράμματος. Και αφού πήγαμε σε παράταση του υπάρχοντος προγράμματος, άρχισε να κάνει δηλώσεις  τύπου «ο κόσμος στην Ελλάδα δεν θέλει δουλειές ή λεφτά, θέλει αξιοπρέπεια».

Και συνέχισε και με άλλες δηλώσεις βέβαια, σχετικά με την γενικολογία της ελληνικής πευράς. «Δημιουργική ασάφεια» είπε αναφορικά με την συμφωνία,  η οποία ήταν μάλιστα «σε συνεννόηση με το eurogroup». Δήλωση, την οποία διέψευσε κάθετα το Βερολίνο λίγες ώρες αργότερα. Αλλά και ο Ντάλσελμπλουμ με την σειρά του,  διέψευσε τον υπουργό οικονομικών για αυτό που του ψιθύρισε μετά τη συνέντευξη τύπου. Και κρίμα κιόλας, γιατί πιο ωραία ατάκα ήταν αυτή που είχε υποστηρίξει ο Βαρουφάκης.

Κάποιοι λοιπόν, λένε ότι είναι ανάγκη μελλοντικά, να γίνει πιο… εγκρατής στον λόγο του ο κ. Βαρουφάκης. Κάποιοι άλλοι πάλι, τον «σπρώχνουν» να μιλάει περισσότερο. Βολεύει άλλωστε.

Εγώ θα συμφωνήσω μονάχα με τον Γιάννη Μηλιό. Πως το είχε πει… «Να σωπαίνουμε και να πράττουμε. Ο σκοπός μας ξεπερνάει.»

Facebook Comments