Με τις συντάξεις να αποτελούν πλέον το «σωσίβιο» ή την καταδίκη της ελληνικής κυβέρνησης εν όψει των εκλογών, το ΥΠΟΙΚ κούνησε και πάλι το μαγικό του ραβδάκι, το οποίο πάτησε το κουμπί της στάσης πληρωμών και οδήγησε στην γιγάντωση του πρωτογενούς πλεονάσματος 10μήνου, εμφανίζοντάς το έτσι στους δανειστές 2,877 δισ. ευρώ μεγαλύτερο από τις προβλέψεις και στα 6,46 δισ. ευρώ, έναντι 3,584 δισ. ευρώ. Η ουσία είναι πως το υπερπλεόνασμα αυτό είναι μία ουτοπία, απλά δεν υπάρχει, ενώ σε καμία περίπτωση δεν έχει να κάνει με την πορεία της ελληνικής οικονομίας όπως περηφανεύονται στην κυβέρνηση.

Πώς πέτυχε αυτό το… μαγικό; Οι πρωτογενείς δαπάνες εμφανίστηκαν σχεδόν 720 εκατ. ευρώ λιγότερες από τους στόχους, δηλαδή στην ουσία κόπηκαν, ενώ δεν δόθηκαν 1,3 δισ. ευρώ για δημόσιες επενδύσεις, όπως σχεδιαζόταν.

Επίσης οι επιστροφές φόρων από τον προϋπολογισμό ήταν κατά 770 εκατ. ευρώ λιγότερες από τους υπολογισμούς (3,87 δις. έναντι 3,1 δις. του στόχου).

Αυτές οι περικοπές ανέρχονται συνολικά στα 2,8 δισ. ευρώ περίπου, δηλαδή όση η υπεραπόδοση του στόχου που εμφάνισε η κυβέρνηση στους δανειστές και για την οποία πανηγύρισε δεόντως.

Με λίγα λόγια κόπηκαν 2 και πλέον δισ. ευρώ από κρατικές δαπάνες, απαραίτητες για την οικονομία.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση ακολούθησε και πάλι την γνωστή οδό της φοροεπιδρομής. Ε, να μην χάσουμε την πρωτιά μας σε έμμεσους φόρους στην ευρωζώνη. Σύμφωνα άλλωστε και με τα πρόσφατα στοιχεία του ΟΟΣΑ το φορολογικό βάρος από φόρους όπως είναι ο ΦΠΑ και οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης, είναι στο 15,8% του ΑΕΠ έναντι 11,9% μέσου όρου στα 16 κράτη της ευρωζώνης αναλογία η οποία είναι η υψηλότερη σε σχέση με κάθε άλλο κράτος μέλος.

Η ψηφοθηρική λοιπόν στρατηγική της ελληνικής κυβέρνησης είναι το κόψιμο όλων των δαπανών πλην αυτών που αφορούν σε μισθούς και συντάξεις, καθώς οι επενδύσεις για το ΥΠΟΙΚ και το Μαξίμου δεν φέρνουν ψήφους οπότε μπορούν να… περιμένουν. Η αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων δεν περιλαμβάνεται καν στις εξαγγελίες Τσίπρα στη ΔΕΘ, ούτε και στις νεότερες και πιο φουσκωμένες. Αυτό για την ελληνική κυβέρνηση σημαίνει ανάπτυξη, επιστροφή στην κανονικότητα και αλλαγή σελίδας για την Ελλάδα…

Την ίδια στιγμή, αυτή η υπεραπόδοση του στόχου στο 10μηνο δημιουργεί επίσης προσδοκίες για πρωτογενές πλεόνασμα 12μήνου ακόμα και 2 δισ. ευρώ περίπου πάνω από τον στόχο. Ο επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή Φραγκίσκος Κουτεντάκης προέβλεψε την περασμένη εβδομάδα ότι με την παρούσα πορεία των στοιχείων οδηγείται η κυβέρνηση σε πρωτογενές πλεόνασμα σε όρους ESM στο 4,5% του ΑΕΠ.

Καθώς αυτή η υπέρβαση θα προέλθει από την φόρο-λαίλαπα και την στάση πληρωμών, οι συνέπειες στην οικονομία η οποία συνεχίζει τις χαμηλές πτήσεις αντί να εκτοξευθεί μετά το τέλος των μνημονίων όπως συνέβη με όλες τις άλλες χώρες που βγήκαν από τα προγράμματα, θα είναι «ηχηρές». Θυμίζουμε πως η Κύπρος τρέχει με ανάπτυξη κοντά στο 4%, έχει πάρει επενδυτική βαθμίδα από τους οίκους αξιολόγηση, και βγήκε στις αγορές – ναι, τις ίδιες στις οποίες δεν μπορεί να βγει η Ελλάδα – με 10ετές ομόλογο και με μεγάλη επιτυχία.

Επίσης, στο Euroworking Group συμφώνησαν για αντίμετρα και παροχές αξίας 900 εκατ, ευρώ έναντι 766 εκατομμυρίων ευρώ που προβλέπει ο προϋπολογισμός. Πώς; Μεταξύ άλλων  κόβοντας για άλλη μία φορά από το Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων – την νούμερο 1 πηγή των υπερπλεονασμάτων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ – ποσό της τάξης  των 350- 500 εκατομμυρίων ευρώ.

Ο προϋπολογισμός λοιπόν που κατατίθεται στη Βουλή την Τετάρτη απέχει χιλιόμετρα από το να χαρακτηριστεί αναπτυξιακός, άρα σκεπτόμενοι λογικά, δύσκολο απομακρύνονται οριστικά οι πιθανότητες περικοπής των συντάξεων αργότερα, ενώ δημιουργεί έντονους προβληματισμούς σχετικά με το ποιο μίγμα πολιτικής μπορεί να εφαρμοστεί το 2019. Ουσιαστικά μέρος του δημοσιονομικού κόστους από τη μη περικοπή των συντάξεων, θα βρεθεί στην ακύρωση κάποιων αντίμετρων μεταξύ των οποίων είναι οι επενδύσεις στην ενέργεια και τις υποδομές και η ενίσχυση του αναπτυξιακού νόμου. Κανείς δεν είναι υπέρ τις περικοπής των συντάξεων, είναι σίγουρα υφεσιακό μέτρο. Ωστόσο, η ελληνική κυβέρνηση αντί να βρει άλλο «εργαλείο», αντί να ενισχύσει την εμπιστοσύνη απέναντι στην Ελλάδα, αντί να προσπαθήσει να επανακτήσει την πρόσβασή της στις αγορές, αντί να ενισχύσει την ανάπτυξη, επιλέγει την εύκολη και πολυπερπατημένη της οδό, του να βάλει «μαχαίρι» στις επενδύσεις. Οι επιπτώσεις της πολιτικής της αυτής θα φανούν αργότερα, όταν όμως άλλος θα έχει ανέβει στην εξουσία. Βολικό, θα έλεγε κανείς…

Facebook Comments