Το 2019 εισέρχεται η αλήθεια είναι με πολύ χειρότερους οιωνούς, από ότι περίμενε η κυβέρνηση όταν τον περασμένο Αύγουστο πανηγύριζε για την έξοδο από τα μνημόνια. Μια έξοδος, που όπως προειδοποιούσαμε, δεν ήταν έξοδος από την λιτότητα και την κρίση αλλά μόνον από τον φτηνό δανεισμό, που μας παρείχαν οι ευρωπαίοι εταίροι μας, σε αντίθεση με τις αγορές, που συνεχίζουν να μας κρατούν σε απόσταση, όπως τα απαγορευτικά επιτόκια των ελληνικών ομολόγων καταδεικνύουν. Όλα τα δεδομένα, η άθλια κατάσταση των τραπεζών, η υψηλή φορολογία, η αδυναμία προσέλκυσης ιδιωτικών επενδύσεων, η κατάρρευση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, η κατρακύλα στο χρηματιστήριο, η έλλειψη αντοχών στην πραγματική οικονομία, καταδεικνύουν, όπως σταθερά επισημαίνουμε, ότι η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη από ότι, μάταια, προσπαθεί να μας πείσει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Η επιδοματική πολιτική του Αλέξη Τσίπρα πνέει τα λοίσθια. Κι είναι θέμα χρόνου, εφόσον συνεχίσουμε σε αυτή την κατρακύλα, η κατάσταση να αποδειχτεί ασφυκτική για την ελληνική οικονομία και κοινωνία.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα επιτόκια των ελληνικών δεκαετών ομολόγων παραμένουν στα επίπεδα του 4,5%, παρά την υπέρβαση της ιταλικής κρίσης, που ήταν το επιχείρημα του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου και των συντρόφων του για την αδυναμία της χώρας μας να προσφύγει στον δανεισμό στις αγορές. Μολονότι τα επιτόκια των ιταλικών ομολόγων αποκλιμακώθηκαν, τα δικά μας ομόλογα παραμένουν σε υψηλά, απαγορευτικά επίπεδα γιατί οι αγορές δεν εμπιστεύονται το ελληνικό κράτος και την κυβέρνηση, που έχουν εγκαταλείψει κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια και εξαντλούν τις όποιες δημοσιονομικές δυναότητες σε προεκλογικές παροχές.

Υπό τις συνθήκες αυτές, είναι προφανές ότι η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχισθεί έτσι επί μακρόν. Οι κυβερνώντες θα βάλουν χέρι στο μαξιλαράκι των 24 δις, γιατί δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο υψηλό κόστος του δανεισμού από τις αγορές, κα θα αφήσουν, όπως χαρακτηριστικά λέει παλιός κι έμπειρος τραπεζικός, «στην επόμενη κυβέρνηση της ΝΔ μόνο την μαξιλαροθήκη». Αν μάλιστα η κατάσταση σε παγκόσμιο επίπεδο ξεφύγει κι αντιμετωπίσουμε μια τεράστια χρηματιστηριακή κρίση, που σήμερα δείχνει πιθανότερη από ποτέ, τότε η Ελλάδα θα βρεθεί προ αδιεξόδου.

Γι’ αυτούς τους λόγους, η αιτία για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες θα είναι η οικονομία και μόνον. Ούτε η Συμφωνία των Πρεσπών ούτε η τυχόν αποχώρηση του Πάνου Καμμένου και των ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση. Η κρατούσα εκτίμηση, την οποίαν συμμερίζομαι κι από τις πληροφορίες, που διαθέτω, είναι ότι το σχέδιο είναι οι εκλογές να πραγματοποιηθούν μαζί με τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές στα τέλη του προσεχούς Μαϊου. Μάλιστα, οι πληροφορίες μου αναφέρουν στον ΣΥΡΙΖΑ προσανατολίζονται για τετραπλές κάλπες στι;ς 26 Μαϊου, μαζί δημοτικές, περιφερειακές, ευρωεκλογές, βουλευτικές. Με μια κουτοπόνηρη αντίληψη ότι με τον τρόπο αυτό θα μπερδέψουν τους ψηφοφόρους, που δεν θα ξέρουν, νομίζουν, τι θα ψηφίζουν και σε ποια κάλπη θα σταυρώνουν υποψηφίους.

Για τον λόγο αυτό, ετοιμάζονται να αυξήσουν και τα εκλογικά τμήματα ώστε σε κάθε τμήμα οι εγγεγραμμένοι να μην υπερβαίνουν τους 400 από 800  που είναι σήμερα. Αυτό για να μπορεί να καταστεί δυνατή η καταμέτρηση σε 4 διαφορετικές κάλπες μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα και να μην υπάρχουν ουρές, που δεν μπορούσαν να εξυπηρετηθούν. Αυτό για κάποιους, θα άνοιγε το δρόμο και για κάποιες λαθροχειρίες στην καταμέτρηση. Σε κάθε περίπτωση, το πιθανότερο, κατά 80%, είναι να γίνουν οι εκλογές τον Μάϊο. Οι πιθανότητες για εκλογές τον Οκτώβριο υπάρχουν αλλά είναι μικρές. Κι ακόμα μικρότερες για τον Μάρτιο. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι μετά την Πρωτοχρονιά μπαίνουμε ουσιαστικά στην προεκλογική περίοδο, που δυστυχώς θα χαρακτηρισθεί από πρωτοφανή πόλωση.

Facebook Comments