Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα επένδυσε τους τελευταίους μήνες στην ανεύθυνη πολιτική των παροχών για να αντιστρέψει το αρνητικό για την ίδια πολιτικό κλίμα.

Εδώ και καιρό γράφαμε ότι αυτή η πολιτική υπονομεύει την οικονομία και ναρκοθετεί την πορεία της χώρας. Καθώς μια κυβέρνηση, που βρίσκεται σε αποδρομή δεν μπορεί να ανακάμψει με παροχές που προδίδουν την αγωνία της, τους τελευταίους μήνες της θητείας της. Όλες οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων μηνών αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Παρά τα κοινωνικά μερίσματα, την επιστροφή των αναδρομικών στα ειδικά μισθολόγια, την αύξηση του κατώτατου μισθού, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν διεύρυνση της διαφοράς εις βάρος των κυβερνώντος κόμματος κι υπέρ της ΝΔ, που δείχνει να προσεγγίζει πλέον και το 40%. ΟΙ έρευνες αυτές έχουν ήδη προκαλέσει πανικό στο Μαξίμου που βλέπει την σαρωτική ήττα να πλησιάζει. Κι ο πανικός αυτός επιτείνεται από τις βεβιασμένες εξαγορές στελεχών από τον χώρο του ΚΙΝΑΛ και τις εμπρηστικές δηλώσεις του Παύλου Πολάκη.

Ότι κι αν κάνει η κυβέρνηση δεν της βγαίνει. Η οργή του κόσμου από την Συμφωνία των Πρεσπών σε συνδυασμό με την πραγματική οικονομία, που υποφέρει, έχουν προκαλέσει λίαν αρνητικό κλίμα, που μπορεί να επιφέρει μεγάλη ήττα στον ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά στον Αλέξη Τσίπρα και μοιραία φέρνει εγγύτερα, από το τέλος της θητείας, τον χρόνο των εκλογών. Είναι χαρακτηριστικό το φιάσκο με την ρύθμιση για την «προστασία της πρώτης κατοικίας», που με τους «κόφτες» που εισάγει καθίσταται δώρον άδωρον για τους περισσότερους δανειολήπτες με «κόκκινα δάνεια». Την ίδια ώρα, που η στάση των αγορών και τα άρθρα του διεθνούς τύπου δείχνουν ότι ουδείς πλέον πείθεται ότι αυτή η κυβέρνηση μπορεί να βγάλει την χώρα από την βαθιά οικονομική, κι όχι μόνον, κρίση στην οποίαν βρίσκεται την τελευταία δεκαετία περίπου.

Μετά το 2009, η Ελλάδα μπορεί να μην βίωσε τις φοβερές πολεμικές συγκρούσεις και τις καταστροφές του τότε, ευτυχώς. Αλλά δυστυχώς στην οικονομία της βίωσε παρόμοιες καταστάσεις. Κι αν ακόμα τα μνημόνια τελείωσαν, η μεταμνημονιακή περίοδος δεν προμηνύεται ευτυχής και στρωμένη με ροδοπέταλα, ότι κι αν ισχυρίζονται ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας κι οι σύντροφοι του. Αντιθέτως, αν η Ελλάδα, η δημόσια διοίκηση της κι ο τρόπος που λειτουργούν το κράτος, η οικονομία κι η επιχειρηματικότητα, δεν αλλάξουν άμεσα και σοβαρά, οι προοπτικές είναι πολύ δύσκολες.

Αντίθετα από ότι ευρέως πιστεύεται, στην πραγματικότητα, με την εξαίρεση της καταπολέμησης των πρωτογενών ελλειμμάτων (που κατέστη δυνατή χάρις στην υπερβολική φορολόγηση και την τεράστια μείωση κοινωνικών κι άλλων δαπανών του προϋπολογισμού), τα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας είναι σήμερα πολύ χειρότερα από ότι ήταν το 2010 όταν υποχρεωθήκαμε να αναζητήσουμε την υποστήριξη των Ευρωπαίων και του ΔΝΤ και μπήκαμε στα μνημόνια. Ακόμα και τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων, που συνεχίζουν να κινούνται κοντά στο 4,5%, χωρίς η κυβέρνηση ακόμα να αποτολμά «καθαρή έξοδο» στις αγορές, όπως επί σειράν μηνών ισχυριζόταν, είναι απαγορευτικά. Και το χειρότερο όλων.

Ο θετικός κύκλος της ευρωπαϊκής οικονομίας, που ισχύει την τελευταία τριετία, κλείνει κι από ότι φαίνεται ανοίγει ένας αρνητικός κύκλος, με το τέλος του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ (στο οποίο η Ελλάδα ουδέποτε εισήλθε αλλά εκμεταλλεύθηκε την συνολική άνοδο των ευρωπαϊκών οικονομιών για να αυξήσει τις εξαγωγές της και τον τουριστικό της τζίρο) και την σταθερή άνοδο των τιμών του πετρελαίου. Σε αυτή την νέα πραγματικότητα, με υψηλά επιτόκια δανεισμού και χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, χωρίς χαμηλότοκο δανεισμό από τους Ευρωπαίους, χωρίς σοβαρές προοπτικές προσέλκυσης επενδύσεων κι αύξηση της επιχειρηματικής και παραγωγικής δραστηριότητας, πώς θα μπορούσε η οικονομία να επιβιώσει και να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του μέλλοντος.

Σε αυτή την μεταμνημονιακή εποχή, η κυβέρνηση του Τσίπρα δείχνει να πορεύεται χωρίς σχέδιο και προοπτική. Το μόνο, που δείχνει να την απασχολεί είναι πώς θα κοροϊδέψει για μια ακόμα φορά τους Ελληνες πολίτες για να υφαρπάξει για μια ακόμα φορά την ψήφο τους, προστρέχοντας στην παροχολογία και στην υποσχεσιολογία, που δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές δυνατότητες της οικονομίας. Είναι προφανές ότι το μόνο, που ενδιαφέρει τον κ. Τσίπρα είναι πώς θα έχει καλύτερη επίδοση στις εκλογές και πώς θα μεταφέρει την «καυτή πατάτα» στην επόμενη κυβέρνηση του Κυριάκου και της ΝΔ, που είναι πλέον βέβαιο ότι θα παραλάβει «καμένη γη», χωρίς να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις πιεστικές υποχρεώσεις της χώρας.

Κοντόφθαλμη κυβερνητική στάση, που δεν νοιάζεται για το μέλλον της πατρίδας μας, αλλά μόνον για το πολιτικό μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου του κ. Τσίπρα, με αήθη κι ανεύθυνο τρόπο. Το ερώτημα, που απομένει να απαντηθεί είναι πόσοι πολίτες, ψηφοφόροι, θα παρασυρθούν από αυτή την ανεύθυνη στάση των κυβερνητικών και πόσοι θα πιστέψουν στα νέα δημαγωγικά και λαϊκιστικά ψέματα, μιας τόσο ανεύθυνης και συνεπώς επικίνδυνης για το μέλλον της χώρας και των επόμενων γενεών, κυβέρνησης…

Facebook Comments