Ο δεύτερος γύρος των εκλογών ήταν από την 26η Μαΐου μια τελειωμένη ιστορία. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που μια ολόκληρη βδομάδα ουδείς ασχολήθηκε με την ολοκλήρωση των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών, εκτός από τα στενά επιτελεία των ίδιων των υποψηφίων. Το ματς σε πολιτικό επίπεδο είχε τελειώσει από το βράδυ της πρώτης Κυριακής, με τον χάρτη της Ελλάδας να μην έχει πουθενά τα χρώματα του Σύριζα. Έτσι απλά.

Η κατάθλιψη στην οποία έχει περιπέσει το κυβερνητικό στρατόπεδο είναι καταφανής. Έκπληκτος ο ελληνικός λαός, παρακολούθησε την ακαριαία μεταμόρφωση μιας δήθεν πανίσχυρης πολιτικής ομάδας, σ’ ένα τσούρμο κατασυγχυσμένων ατόμων που (όποτε μιλούν) ξεφουρνίζουν την μια ασυναρτησία μετά την άλλη. Από τις διαπιστώσεις Φλαμπουράρη ότι οι Έλληνες δεν κατάλαβαν τι ψήφισαν, μέχρι την καταγέλαστη θεωρία της Θεανώς ότι κυβερνούν μόλις εννιά μήνες.

Η 7η Ιουλίου αντικειμενικά θα αποτελέσει ορόσημο στην πολιτική πορεία της χώρας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης (είδατε που το Κούλης εξαφανίστηκε ξαφνικά;) θα είναι η επόμενη κυρίαρχη προσωπικότητα της χώρας. Και μόνο το γεγονός ότι με την προοπτική της νίκης του βούλιαξαν τα ελληνικά ομόλογα και εκτοξεύτηκε το χρηματιστήριο, δείχνει το μέτρο των ευκαιριών που θεωρητικώς έχει στα χέρια του. Η πολιτική του κυριαρχία προεξοφλεί (εκτός απίθανου απροόπτου) και την κοινοβουλευτική του αυτοδυναμία.

Γύρω απ’ αυτόν, οι πολιτικοί χώροι βρίσκονται σε κρίση. Ο μεν Σύριζα τελεί υπό πλήρη σύγχυση και κατάρρευση, το δε Κίνημα Αλλαγής δέχτηκε τις τεκτονικές αλλαγές του σκηνικού με μια δική του εσωτερική κρίση. Η Φώφη έκανε την πιο παρακινδυνευμένη κίνηση της ζωής της, διώχνοντας τον Βαγγέλη Βενιζέλο. Η προσπάθεια της έχει στόχο τον επαναπατρισμό παλιών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που τώρα παίρνουν αποστάσεις από τον Σύριζα, αλλά δεν ξέχασαν ποτέ την αντιμνημονιακή τους μανία.

Ο συλλογισμός της ενδέχεται να αποδειχθεί καταστροφικός. Μοιάζει με ξενοδόχο που διώχνει τους πελάτες που ήδη έχει, δίχως να έχει εξασφαλίσει την έλευση άλλων (θεωρητικά περισσότερων) που θα τους αντικαταστήσουν. Αν το σχέδιο δεν της βγει, το ξενοδοχείο κλείνει. Σε κάθε περίπτωση, ο πολιτικός σχηματισμός του οποίου ηγείται η Φώφη, απομειώνεται με την απομάκρυνση Βενιζέλου κι αυτό δεν μπορεί να είναι καλό για την προοπτική του ευρύτερου κεντροαριστερού χώρου στον οποίον θέλει να ηγηθεί η κ. Γεννηματά.

Από την Δευτέρα μπαίνουμε στην τελική ευθεία. Πέντε βδομάδες, στις οποίες μπορούν να συμβούν πολλά, αλλά μπορεί και να αποδειχθούν οι πιο βαρετές της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας. Με δεδομένο τον νικητή, με τον δεύτερο σε πασιφανή πολιτική κατάθλιψη και αδυναμία ανάταξης, μόνο τα ποσοστά και οι διαφορές θα προσπαθούν να διατηρήσουν ένα κάποιο ενδιαφέρον. Και ας μην έχει κανείς αμφιβολία για το κυρίαρχο δίλημμα που θα κρίνει την μάχη της 7ης Ιουλίου. Θα υπάρξει κυβέρνηση στην χώρα ή θα συνεχίσουμε να ψηφίζουμε μέχρι τα Χριστούγεννα με όλα τα καταστροφικά επακόλουθα για την χώρα;

Facebook Comments