Τα σημάδια είναι πλέον εμφανή διά γυμνού οφθαλμού. Το ενδεχόμενο μιάς νέας παγκόσμιας κρίσης, που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε μια διεθνή ύφεση ανάλογη αυτής του 2008, είναι πλέον ορατό. Μέσα στο 2020, πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι η κρίση αυτή θα επέλθει. Αυτό που δεν είναι ακόμα γνωστό είναι η ένταση της. Κι αν θα είναι παρόμοια με το 2008, καλύτερη, η ακόμα και χειρότερη. Αυτό μοιραία προκαλεί συναγερμό και στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, που έχοντας μόλις αναλάβει να διαχειριστεί τις τύχες μιάς ευάλωτης κι άκρως λαβωμένης οικονομίας από τις συνέπειες της 10ετούς κρίσεως, πρέπει να λάβει άμεσα μέτρα για να την θωρακίσει έναντι των διεθνών κινδύνων.

Οι περισσότεροι Έλληνες γνωρίζουν το πόσο πολύ και πόσο σκληρά πλήρωσε η χώρα μας την παγκόσμια κρίση του 2008, που συνέβαλλε στην χρεοκοπία του 2010. Αλλά λίγοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι από τότε, κατά σύμπτωση, που ανήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, το 2015, η παγκόσμια και κυρίως η ευρωπαϊκή οικονομία βίωσαν εποχή μεγάλης άνθησης, την καλύτερη των τελευταίων δεκαετιών. Χάρις και στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, το περιβόητο QE, από το οποίο, δυστυχώς, λόγω του τρίτου κι αχρείαστου Μνημονίου, που έφεραν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στη χώρα, δεν μπόρεσε να εκμεταλλευθεί η Ελλάδα. Είναι, αλίμονο, αλήθεια ότι ενώ επί χρόνια «έβρεχε χρήμα, πολλά δις, στην Ευρώπη, εμείς κρατούσαμε ομπρέλλα». Εμείς ευνοηθήκαμε μόνον έμμεσα, χάρις στην αύξηση του τουρισμού. Καθώς λόγω της υψηλής ρευστότητας στις χώρες της Ευρώπης, αυξήθηκε ο αριθμός των τουριστών που επισκέφθηκαν την πατρίδα μας. Αυτό ήταν το θετικό. Το αρνητικό είναι ότι η αύξηση του τουρισμού, που είναι καλοδεχούμενη, αύξησε και την εξάρτηση της οικονομίας από τους τουρίστες. Καθώς δεν αναπτύχθηκαν άλλοι τομείς της οικονομίας. Με αποτέλεσμα στην περίπτωση, που ο τουρισμός παρουσιάσει μείωση, όπως διαφαίνεται κι από τα φετινά στοιχεία, να απειλείται στο σύνολο της η οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

Δυστυχώς, κάθε καλή περίοδο την ακολουθεί μια μικρή η μεγαλύτερη κρίση. Αφού δεν μπορέσαμε εξαιτίας της προηγούμενης κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να εκμεταλλευθούμε την καλή περίοδο, τώρα η νέα κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη προετοιμάζεται σκληρά και λαμβάνει τα μέτρα της για το ενδεχόμενο σύντομα να εισέλθουμε σε περίοδο «ισχνών αγελάδων» παγκοσμίως. Τα σημάδια είναι ορατά. Οι περισσότεροι διεθνείς επενδυτικοί οίκοι, όπως η UBS, συνιστούν στους πελάτες τους να μειώσουν την έκθεση τους σε μετοχές. Ο «γκουρού» των αγορών Ουώρεν Μπάφφετ έχει μειώσει κατά πολύ τα μετοχικά του κεφάλαια και τα έχει μετατρέψει σε ρευστό, εκτιμώντας ότι σήμερα τα διεθνή χρηματιστήρια είναι υπερτιμημένα ακόμα περισσότερο κι από το 2008. Ο εμπορικός πόλεμος ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Κίνα συνεχίζεται και καθώς εισερχόμαστε σε προεκλογική περίοδο για την αμερικανική υπερδύναμη, είναι πιθανόν να ενταθεί λόγω της εμμονής του συχνά απρόβλεπτου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, που επιδιώκει την επανεκλογή του. Ένα «σκληρό» BREXIT, χωρίς συμφωνία μεταξύ Λονδίνου και Βρυξελλών, που σήμερα θεωρείται πιο πιθανόν από ποτέ, ενδέχεται να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου μετά τις 31 Οκτωβρίου. Ενώ αν η γερμανική οικονομία, που ήδη εμφανίζει συμπτώματα κόπωσης, παρουσιάσει στασιμότητα και το τρίτο τρίμηνο του 2019, όπως έχει προβλέψει ακόμα κι η Bundesbank, τότε επισήμως θα μπει σε ύφεση. Κι αυτό θα είναι άκρως επιβαρυντικό για την ευρωπαϊκή οικονομία, αν η ατμομηχανή της βρίσκεται σε κρίση.

Συγχρόνως, η νέα χρεοκοπία της Αργεντινής, η κρίση στις αμερικανοιρανικές σχέσεις, το μεταναστευτικό κοκ, ρίχνουν βαριά την σκιά τους σε μια ήδη επιβαρυμένη οικονομία. Ενώ στην Ελλάδα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει να αντιμετωπίσει τα τεράστια προβλήματα, που της κληροδότησε η κυβέρνηση Τσίπρα, όπως το μέγιστο πρόβλημα της ΔΕΗ, που αποδεικνύεται γίγαντας με πήλινα πόδια και κινδυνεύει ακόμα και με χρεοκοπία, συμπαρασύροντας στην απευκταία αυτή περίπτωση το σύνολο της ελληνικής οικονομίας.

Για όλους αυτούς τους λόγους έχει σημάνει συναγερμός στο Μαξίμου. Ο πρωθυπουργός, που κατανοεί πλήρως τους κινδύνους, με τους επιτελείς του δίνει διμέτωπο αγώνα. Από τη μια προσπαθεί να θωρακίσει την οικονομία στο ενδεχόμενο μιας νέας παγκόσμιας κρίσης, επιτχαχύνοντας διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην λειτουργία του κράτους και της δημόσιας διοίκησης και προωθώντας απαραίτητες αλλαγές στο φορολογικό σύστημα. Κι από την άλλη αναλαμβάνοντας έναν διεθνή διπλωματικό αγώνα για την αποκατάσταση του κύρους του ελληνικού κράτους και της ελληνικής κυβέρνησης, που είχαν τρωθεί τα προηγούμενα χρόνια, σε συνδυασμό με την προσέλκυση επενδύσεων, που αποτελεί το κομβικό σημείο για την ανάκαμψη της οικονομίας. Κι ελπίζει ότι η Ευρώπη θα αντιδράσει έγκαιρα στο ενδεχόμενο νέας παγκόσμιας κρίσης, καθώς, ευτυχώς, φαίνεται ότι η ΕΚΤ σκέπτεται σοβαρά να επαναφέρει το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, ένα QE2, στο οποίο αυτή τη φορά θα συμμετέχει κι η Ελλάδα καθώς δεν βρίσκεται πλέον σε μνημόνιο.

Γι’ αυτό το μήνυμα του κ. Μητσοτάκη στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης θα έχει διπλό ακροατήριο. Αφενός την εσωτερική κοινή γνώμη, που έχει υποστεί μεγάλες θυσίες τα τελευταία χρόνια. Αλλά αφετέρου και τον διεθνή, ιδίως τον ευρωπαϊκό παράγοντα, που μπορεί να αποβεί ο μοχλός αποσυμπίεσης κι ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας

Facebook Comments