Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία σε συνέντευξή του στο Έθνος μίλησε για τη διακυβέρνηση της ΝΔ, εξήγησε τι εννοεί όταν κάνει λόγο για μαφιόζικες και παρακρατικές μεθόδους και επεσήμανε: Ο Μητσοτάκης βύθισε την οικονομία, καλύπτει την αποτυχία του πίσω από τον κορωνοϊό.

Η συνέντευξή του στο Έθνος της Κυριακής 

Κύριε πρόεδρε, αυτές τις ημέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τη ΝΔ. Ποια είναι η αποτίμηση που κάνετε; Γιατί μιλάτε για «μαύρο Σεπτέμβρη»;

Εγώ θα έδινα έναν τίτλο, μια και εσάς τους δημοσιογράφους σάς αρέσουν οι τίτλοι: Ενας χρόνος όλα ανάποδα. Πριν από έναν χρόνο η ελληνική οικονομία έτρεχε για 12 συνεχόμενα τρίμηνα ανάπτυξης, έχοντας φτάσει στο 2,9%. Είχαμε μειώσει την ανεργία 10 μονάδες, είχαμε αρχίσει να παίρνουμε τα πρώτα ουσιαστικά μέτρα ελάφρυνσης για τη μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας που είχε υποστεί ασφυκτική πίεση την περίοδο της κρίσης. Και έρχονται οι εκλογές, ο κ. Μητσοτάκης τάζει στον ελληνικό λαό διπλάσια ανάπτυξη, καλύτερες μέρες, περισσότερες δουλειές. Και με το που εκλέγεται, πέφτει «Αρμαγεδδώνας», πριν από τον κορωνοϊό. Διότι από το δεύτερο τρίμηνο διακυβέρνησης Μητσοτάκη μπαίνουμε στην ύφεση. Τον Οκτώβριο του ’19 από 2,9 ανάπτυξη πάμε σε υφεσιακούς ρυθμούς, -0,7 το προτελευταίο τρίμηνο και το επόμενο τρίμηνο 1,7 αρνητικό. Αρα, λοιπόν, όλος αυτός ο χρόνος ήταν ένας χρόνος κατά τη διάρκεια του οποίου στην πραγματικότητα διαψεύστηκαν όλες οι προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί. Ο κορονοϊός, μπορώ να σας πω, ότι βολεύει κιόλας τον κ. Μητσοτάκη, διότι καλύπτει τη μεγάλη αποτυχία στην οικονομία. Τα χρεώνει όλα εκεί. Βεβαίως ο κορονοϊός έχει επιπτώσεις παγκοσμίως, αλλά ένα μεγάλο ζήτημα είναι ποιες είναι οι πολιτικές και οι δράσεις προκειμένου να ελαχιστοποιήσεις αυτές τις επιπτώσεις. Ο κ. Μητσοτάκης από την αρχή αδρανεί.

Πάλι προχθές έτρεξε να ομολογήσει την αποτυχία του, με μέτρα καθυστερημένα, είτε ανεπαρκή, είτε εγκληματικά για τον κόσμο της εργασίας, ωθώντας όλους τους εργαζόμενους σε αναστολή, μειώσεις μισθών και εντέλει απολύσεις. Αυτή είναι η εικόνα που μου περιγράφουν εργαζόμενοι, άνθρωποι της αγοράς και κάθε απλός πολίτης που συναντώ τις τελευταίες εβδομάδες στις περιοδείες. Είναι η εικόνα που περιγράφεται από τις εκτιμήσεις διεθνών θεσμών αλλά και της ίδιας της κυβέρνησης. Οταν η κυβέρνηση λέει ότι η ύφεση θα είναι 10%, 11%, 12%, δεν συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται ενώπιον μιας καταστροφής που χρειάζεται απίστευτη προσπάθεια, συνέπεια και πάνω απ’ όλα σχέδιο για να αντιμετωπιστεί. Για να έχετε μία εικόνα, το υψηλότερο ποσοστό ύφεσης που είχαμε ως χώρα στα σκληρά χρόνια της ακραίας λιτότητας 2010-2015 ήταν 8,9% το 2011. Σήμερα, λοιπόν, που οι εκτιμήσεις για την ύφεση κυμαίνονται σε διψήφια νούμερα, είναι αδιανόητο η κυβέρνηση να το αντιμετωπίζει με κόλπα του τύπου «μπόρα είναι θα περάσει» ή, ακόμα χειρότερα, να εκμεταλλεύεται αυτή την πρωτοφανή συνθήκη για να εφαρμόσει ακραίες πολιτικές στα εργασιακά που θα βαθύνουν ακόμα περισσότερο τις κοινωνικές ανισότητες.

Πάντως, την ώρα που τα στοιχεία για την ύφεση είναι αποθαρρυντικά, η κυβέρνηση δείχνει πως θεωρεί επαρκή τα μέτρα που έχουν ληφθεί για τη στήριξη της οικονομίας…

Η κυβέρνηση ποντάρει τα πάντα στην επικοινωνία. Βομβαρδίζει καθημερινά τους πολίτες με μια εικόνα επίπλαστης κανονικότητας. Αλλά υπάρχει και η πραγματική εικόνα, που είναι σχεδόν δραματική. Ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους και τους επαγγελματίες του τουρισμού. Φοβάμαι ότι το φθινόπωρο σε ορισμένες περιοχές της χώρας δεν θα μιλάμε για μέτρα στήριξης, γιατί θα έχουν μπει λουκέτα στις επιχειρήσεις. Και θα μιλάμε για αλληλεγγύη και συσσίτια σε νοικοκυριά που έχουν αφεθεί στην τύχη τους. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, αν όλα αυτά τα ξέρουν και απλώς προσπαθούν να τα κρύψουν ή δεν έχουν επαφή με τον πραγματικό κόσμο και έχουν πιστέψει αυτά που τους λένε οι πολυάριθμοι κόλακές τους. Μιλάμε, πάντως, για δύο παράλληλα σύμπαντα. Ενα στο οποίο ο κ. Μητσοτάκης αυτο – θαυμάζεται ως ο δήθεν καλύτερος πρωθυπουργός της σύγχρονης Ελλάδας και ένα άλλο -το αληθινό- στο οποίο ο κ. Μητσοτάκης είναι ο πρωθυπουργός της µεγαλύτερης ύφεσης σε χώρα της Ευρωζώνης τον 21ο αιώνα. Μέχρι να ξυπνήσει από το όνειρο, οι πολίτες θα ζουν έναν νέο εφιάλτη.

Πιστεύετε ότι ο κ. Μητσοτάκης θα αναγκαστεί εκ των πραγµάτων να λάβει υφεσιακά µέτρα την ερχόµενη άνοιξη;

Πιστεύω ότι ο κ. Μητσοτάκης θα αντιδράσει όπως έχει κάνει διαχρονικά η παράταξή του σε τέτοιες περιπτώσεις. Θα περικόψει κοινωνικές δαπάνες που σήµερα όψιµα αποθεώνει. Θα µειώσει µισθούς και συντάξεις, θα εφαρµόσει πιστά τον οδηγό διαχείρισης κρίσεων της παράταξής του. ∆ηλαδή, θα φροντίσει στα δύσκολα να τη γλιτώσουν για ακόµη µία φορά οι ελίτ που τον στηρίζουν, σε βάρος των εργαζοµένων, των µεσαίων στρωµάτων, των ευάλωτων κοινωνικών οµάδων και των νέων.

Με βάση αυτά που εσείς λέτε, να κρατήσουµε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει κάνει τίποτα καλό έναν χρόνο τώρα;

Παίρνει άριστα στην επικοινωνία. Παίρνει άριστα στο να καρπώνεται δροµολογηµένες δράσεις της δικής µας κυβέρνησης, όπως ο περιβόητος ψηφιακός µετασχηµατισµός του κράτους. Ακόµα και ο πιο αδαής κατανοεί ότι δεν γίνεται σε έξι µήνες να στηθεί ένας τόσο σύνθετος µηχανισµός, ακόµα και αν διαθέταµε ως κράτος 1.000 προγραµµατιστές της Silicon Valley. Μας παρέδωσαν ένα κράτος το οποίο είχε 400 διαφορετικά Ταµεία που έδιναν συντάξεις, ένα γραφειοκρατικό τέρας που ταλαιπωρεί για δεκαετίες τους Ελληνες. Και δουλέψαµε σκληρά για να το αλλάξουµε, γνωρίζοντας ότι θέλει χρόνια για να ολοκληρωθεί η ψηφιακή µετάβαση. Αλλά το κάναµε µε αίσθηση καθήκοντος, όχι για να το πουλήσουµε ως κατόρθωµα.

Ο κόσµος – όπως τουλάχιστον λένε οι δηµοσκοπήσεις – πιστεύει ότι τα πήγε πολύ καλά στην πανδηµία…

Η χώρα τα πήγε καλά γιατί οι Ελληνες τελικά είναι υπεύθυνοι πολίτες. ∆εν ισχύει ότι είναι ένας απείθαρχος λαός που χρειάζεται βούρδουλα για να στρώσει. Αυτές είναι θεωρίες που υποκρύπτουν τη συλλογική ενοχοποίηση ενός λαού που έχει αποδείξει ότι διαθέτει περίσσια αποθέµατα σεβασµού, αλληλεγγύης και υπευθυνότητας στα δύσκολα. Ωστόσο η πανδηµία είναι ακόµη εδώ. Και η κυβέρνηση θα κριθεί όχι στις εύκολες, αλλά στις σύνθετες αποφάσεις. Γιατί το να τα κλείσεις όλα, όταν το ίδιο κάνουν σε όλο τον πλανήτη, δεν είναι και η πιο δύσκολη απόφαση. Το να επανεκκινήσεις την οικονοµία, και ιδιαίτερα τον τουρισµό, µε ασφάλεια, όµως, απαιτεί σοβαρότητα, υπευθυνότητα και σχέδιο. Αντ’ αυτού, µέχρι στιγµής βλέπουµε ερασιτεχνισµό, ανευθυνότητα και µπάχαλο, µε υπογραφή Μητσοτάκη.

Θα συνεχίσετε να ασκείτε πιέσεις για το θέµα µε τη λίστα Πέτσα, γιατί βλέπουµε ότι σιγά σιγά το θέµα ξεφουσκώνει…

Αυτό που ξεφουσκώνει είναι η όποια αξιοπιστία είχε ο κ. Μητσοτάκης. Ενάµιση µήνα τώρα ζητάµε τη λίστα για να µάθει κάθε πολίτης πού πήγαν τα λεφτά. Το ίδιο αίτηµα έχουν διατυπώσει και πολλά ΜΜΕ, όχι φιλικά σε εµάς σας διαβεβαιώ, γιατί γνωρίζουν ότι όσο σέρνεται αυτή η υπόθεση, το πλήγµα στον ίδιο σας τον κλάδο γίνεται ακόµα πιο ισχυρό. Εχουµε, λοιπόν, µια κατάσταση όπου η κυβέρνηση µοίρασε 20 εκατοµµύρια ακόµα και σε ανύπαρκτα Μέσα και 90 µέρες προσπαθεί µε αστείες δικαιολογίες να κερδίσει χρόνο. Γιατί; Για να «µαγειρέψει» τα νούµερα; Για να παραποιήσει τα στοιχεία; Να είστε σίγουροι ότι τίποτα δεν θα ξεφουσκώσει και τίποτα δεν θα ξεχαστεί. Ειδικά σε µια περίοδο που εργαζόµενοι απολύονται κατά χιλιάδες, ενώ κάποιοι άλλοι κάνουν ζωή χαρισάµενη µε «δωράκια».

Και ένας χρόνος ΣΥΡΙΖΑ στην αξιωµατική αντιπολίτευση. Ο δικός σας απολογισµός;

Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συµµαχία στην αντιπολίτευση αποδεικνύει ότι είναι η παράταξη της εθνικής και δηµοκρατικής ευθύνης. ∆εν αντιγράφει τον λυσσαλέο λαϊκισµό της ∆εξιάς και του κ. Μητσοτάκη. ∆εν λέει όχι για το όχι. ∆εν κάνει σηµαία ευκαιρίας τα εθνικά θέµατα. ∆εν ζητά εκλογές από την πρώτη µέρα. Εχει διαλέξει τον δύσκολο δρόµο της κατάθεσης εναλλακτικής πρότασης. Μπορεί αυτός ο δρόµος να µη δηµιουργεί εύκολες εντυπώσεις, αλλά χτίζει γερά θεµέλια. Και όταν έρθει -που έρχεται τελικά πιο γρήγορα από όσο νοµίζαµε- η ώρα της κρίσης για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, τότε η αντιστροφή του κλίµατος δεν θα είναι παροδική, αλλά ένα βαθύ και διαρκές ρεύµα που θα γεννήσει όρους κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας.

Κύριε πρόεδρε, ο Ιούνιος ήταν ένας δύσκολος µήνας για τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συµµαχία, καθώς προέκυψαν θέµατα που συνδέονται µε τη συζήτηση για το ηθικό πλεονέκτηµα της Αριστεράς. Ηταν εύκολος ο χειρισµός τους σε εσωκοµµατικό επίπεδο, από τη στιγµή που αφορούσαν κορυφαία στελέχη όπως οι κ. Παπαδηµούλης και Παππάς;

Η ηθική της Αριστεράς και των ανθρώπων της είναι το µεγάλο µας πλεονέκτηµα απέναντι σε ένα παλιό πολιτικό σύστηµα που χρεοκόπησε τη χώρα και σε ένα πολιτικό προσωπικό -και δεν αναφέροµαι προφανώς σε όλους τους πολιτικούς µας αντιπάλους- που έχει κριθεί για το ήθος του. Ωστόσο αυτή η ηθική στάση κρίνεται καθηµερινά. ∆εν είναι ένα εισιτήριο διαρκείας. Και τα δικά µας στελέχη κρίνονται -και ορθά- πολύ πιο αυστηρά από τα στελέχη της ∆εξιάς. Πιστεύω, λοιπόν, ότι ο Ιούνιος δεν ήταν δύσκολος, αλλά ουσιαστικός µήνας για εµάς. Γιατί µε τον τρόπο που αντιµετωπίσαµε τις επιθέσεις των αντιπάλων µας, αποδείξαµε αυτό το πλεονέκτηµα. ∆εν µείναµε στην άµυνα. ∆εν ταµπουρωθήκαµε στο οχυρό της ανταπάντησης στο γνωστό ύφος: «Ναι, αλλά εσείς…». Λειτουργήσαμε ως συλλογικότητα που στηρίζεται στην αξία της κριτικής και της αυτοκριτικής. Που εντοπίζει με θάρρος και ειλικρίνεια τα λάθη, όχι για να τα κουκουλώσει, αλλά για να μην τα επαναλάβει. Και αυτό είναι ίσως το ποιοτικά διαφορετικό στοιχείο που ενισχύει το ηθικό μας πλεονέκτημα απέναντι σε πολιτικούς αντιπάλους που δεν ανέλαβαν ποτέ καμία πολιτική ευθύνη. Ούτε για τη χρεοκοπία της χώρας, ούτε για το «πάρτι» στον χώρο της Υγείας, ούτε για τίποτα. Απέναντι σε αντιπάλους που βάφτισαν τη Novartis σκευωρία και μετέτρεπαν τους αριθμούς των τραπεζικών λογαριασμών του Τσοχατζόπουλου σε αριθμούς κινητών τηλεφώνων.

Facebook Comments