Είναι κοινοτοπία, αλλά θα την επικαλεστώ. Το βαθύτερο σκοτάδι είναι λίγο πριν την αυγή. Πάνω δηλαδή που σε κυριεύει η κούραση και η απελπισία μέσα στην ατέλειωτη νύχτα, πάνω που λες ότι η υπομονή σου έφτασε στο έσχατο σημείο της και είσαι έτοιμος να παραδοθείς, βλέπεις στην άκρη του ορίζοντα να σκάει μύτη το πρώτο αχνό φως της καινούριας μέρας. Έχεις ακόμα πολύ δρόμο μπροστά σου μέχρι να ανέβει ψηλά ο ήλιος και να ζεσταθείς, όμως η τελευταία αυτή διαδρομή είναι πια ευκολότερη με το φως να γίνεται περισσότερο λεπτό το λεπτό.

Τώρα θεωρητικώς, η ελληνική κοινωνία είναι στο πιο βαθύ σκοτάδι της πανδημίας. Και υγειονομικό και οικονομικό. Αριθμός θανάτων, ξέχειλες από αρρώστους ΜΕΘ, καμπύλες κρουσμάτων που επιπεδοποιούνται με αργότατους ρυθμούς, προσωπικές διηγήσεις γεμάτες πόνο και θλίψη, οικονομικές καθιζήσεις, ιστορίες φτώχειας και πρωτοφανή επιχειρηματικά ζόρια μονοπωλούν τις ειδήσεις μας. Οι ίδιες και οι ίδιες ερωτήσεις ταλανίζουν την ύπαρξη μας: «Θα καταφέρουμε να την γλυτώσουμε, εμείς και τα κοντινά μας πρόσωπα;» «Πότε θα πάψουμε να ακούμε για θανάτους και αρρώστιες;» «Πότε θα ανοίξει η οικονομία και πότε θα κυκλοφορήσουμε ελεύθεροι;» «Πώς και πότε θα ξεπληρωθούν τα σπασμένα της περιόδου;»

Ομολογουμένως η ατμόσφαιρα γύρω μας είναι ζοφερή. Σ’ όλη την Ευρώπη είναι εξίσου ή και πολύ περισσότερο ζοφερή, τουλάχιστον αυτή τη φορά δεν είμαστε μόνοι μας και δακτυλοδεικτούμενοι όπως την κρίση του 2010. Αλλά όπως είπαμε, το βαθύ σκότος κάτι προαναγγέλλει για όσους δεν εγκαταλείπουν. Το εμβόλιο καταφθάνει. Ίσως και μέσα στο 2020, οι πρώτοι ευρωπαίοι πολίτες να εμβολιαστούν. Οι πρώτοι Έλληνες μαζί τους. Μέχρι την άνοιξη του 2021, ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού μας θα έχει πάρει τα αντισώματα και πλέον δεν θα φοβάται να ζήσει και να δουλέψει. Το πιθανότερο είναι ότι το καλοκαίρι του 2021 θα είναι σχεδόν κανονικό.

Παραλλήλως έρχονται και φάρμακα για την αρρώστια. Αυτά που θα λαμβάνει όποιος κολλήσει και τουλάχιστον θα ξέρει ότι θα ταλαιπωρηθεί μεν αλλά τουλάχιστον δεν θα βρεθεί ετοιμοθάνατος σε εντατική μονάδα. Για βάλτε τα φάρμακα δίπλα στα εμβόλια, για να δείτε πόσο πιο αισιόδοξη γίνεται η γενική εικόνα. Για σκεφτείτε πόσο βαθιές ανάσες θα πάρουμε όλοι μας, αρκεί ως τότε να την έχουμε γλυτώσει. Και για φανταστείτε ποια έκρηξη δημιουργικότητας θα ακολουθήσει αυτή την περίοδο μαυρίλας, αδράνειας και φόβου. Λίγοι μήνες απόμειναν ακόμη και μετά όλα θα γίνουν καλύτερα. Αρκεί –επαναλαμβάνω σπαστικά- να την γλυτώσουμε ως τότε. Αν είναι κρίμα να κινδυνεύσει κάποιος από αρρώστια λόγω απροσεξίας και ανεμελιάς, θα είναι δέκα φορές κρίμα να το πάθει ενώ τα εμβόλια ήδη φορτώνονται στις νταλίκες για να βγουν στον δρόμο προς το σπίτι μας. 

Facebook Comments