Παραδόξως ή όχι, η εγχώρια κοινή γνώμη τείνει να ξεχάσει ότι η ελληνική οικονομία παραμένει εγκλωβισμένη στα capital controls. Συμπληρώθηκαν ήδη 90 ημέρες ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων και το μέτρο που θα αποτελούσε παρελθόν αμέσως μετά το δημοψήφισμα (σχετική δήλωση σημερινού υπουργού Επικρατείας) του Ιουνίου, συνεχίζει να «τρώει» αργά αργά τις «σάρκες» των ελληνικών επιχειρήσεων.
 
Οι εισαγωγές κινούνται στα επίπεδα του 60-70% της αξίας των αντίστοιχων περυσινών εισαγωγών, με επιπτώσεις στην επάρκεια τόσο των πρώτων υλών όσο και των προιόντων λιανικής.
 
Οι επιχειρήσεις όλων των ειδών επανεξετάζουν το μέλλον τους, ενώ περίπου μια στις τέσσερις μελετά την έξοδο της από την χώρα. Οι περισσότερες άλλωστε έχουν καταφέρει να μεταφέρουν ήδη μέρος των δραστηριοτήτων τους στο εξωτερικό ώστε να ανταπεξέλθουν των capital controls, αλλά και να προστατευτούν από την εγχώρια οικονομική και πολιτική αστάθεια των τελευταίων μηνών.
 
Επιπλέον, τα γραφεία δεκάδων εταιρειών αναμένεται να γεμίσουν από «ταπετσαρίες» με ακάλυπτες επιταγές, καθώς στις 30 Σεπτεμβρίου εκπνέει η περίοδο χάριτος για την καλυψή τους. Εκτιμάται ότι το ύψος τους μπορεί και να ξεπερνάει τα 3 δις. ευρώ, ποσά που πρέπει να πληρωθούν παράλληλα με τις τρέχουσες υποχρεώσεις των φορολογικών και ασφαλιστικών υπχρεώσεων.
 
Ούτε λόγος για την κάλυψη των υποχρεώσεων προς τις τράπεζες, με τα «κόκκινα» δάνεια να έχουν εκτοξευθεί στο 50% του συνόλου των δανείων, από 45% που ήταν στα τέλη Ιουνίου. Ερωτηματικό  αποτελεί για τις περισσότερες από τις επιχειρήσεις με ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις εάν είναι δυνατή η αναδιάρθρωση του δανεισμού τους καθώς τα περουσιακά στοιχεία (όσα έχουν απομείνει) των περισσοτέρων έχουν απαξιωθεί τα τελευταία χρόνια.
 
Το φυσικό επακόλουθο όλων των παραπάνω είναι ακόμα περισσότερα λουκέτα, ακόμα περισσότερες απώλειες θέσεων εργασίας, ακόμα λιγότερα έσοδα για το Κράτος.
 
Για όσους δεν κατάλαβαν ήρθε το τέλος των πειραματισμών, το τέλος των εύκολων λύσεων των ιδεοληψιών.
 
*Ελάχιστη αισιοδοξία μου προκαλεί η σύνθεση της νέας κυβέρνησης. Με εξαίρεση τους τρεις του οικονομικού επιτελείου, οι υπόλοιποι αποτελούν παλαιά υλικά και πιστεύουν στις παρωχημένες λύσεις που μας οδήγησαν στο άγονο διάστημα Φεβρουαρίου-Ιουνίου.
 
«Ονειρεύονται» σοσιαλιστικές μεταμορφώσεις του μνημονίου, ελάχιστα διατεθειμένοι να αναλάβουν τις ευθύνες εφαρμογής ενός δύσκολου προγράμματος που στόχο έχει αφενός την προστασία των χρημάτων των δανειστών και αφετέρου τον μετασχηματισμό της οικονομίας σε φιλικότερη προς τις αγορές και την επιχειρηματικότητα..

Facebook Comments