Ανάπτυξη με capital controls δε γίνεται. Και εκεί που η κυβέρνηση έβλεπε μέχρι χθες άρση των περιορισμών στις αρχές του 2016 ή το πολύ μέχρι τον Μάρτιο – δηλώσεις Κατσέλη και δηλώσεις Χουλιαράκη στην Suddeutsche Zeitung πριν μία εβδομάδα, αντίστοιχα – τώρα κάνει λίγο… πίσω και τοποθετεί το τέλος της ιστορίας που λέγεται «έλεγχοι κεφαλαίων» στο τέλος του β’ τριμήνου, δηλαδή το καλοκαίρι. 

Δηλαδή το καλοκαίρι του 2016 αναμένεται να γίνει ένα… θαύμα. 

Θα έχει αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη προς την οικονομία και τη χώρα. Θα έχει διασφαλιστεί ότι θα σταματήσει η εκροή καταθέσεων. Ότι ο κόσμος θα πάρει τα λεφτά του από τα στρώματα, τις γλάστρες, τα χρηματοκιβώτια και τις θυρίδες και θα τα καταθέσει σε τραπεζικό λογαριασμό ελληνική τράπεζας. 

Θα υπάρχει πολιτική σταθερότητα. Θα έχει σβηστεί οριστικά από το λεξιλόγιο και από το… μενού των δανειστών και των αγορών η λέξη Grexit και οι επενδυτές θα έχουν συνωστιστεί έξω από τις θύρες.

Δηλαδή, η κυβέρνηση θα έχει κλείσει όλα τα ζητήματα, θα έχει εφαρμόσει όλα τα προαπαιτούμενα στην ώρα τους και κατά γράμμα, οι αξιολογήσεις θα έχουν προχωρήσει ομαλά και θα έχει εισπράξει όλα αυτά τα έσοδα που έχει βάλει στόχο… Γιατί η μεσαία τάξη, η οποία είχε μείνει ταπί και ψύχραιμη, ξαφνικά θα δει τις θέσεις εργασίας να ανοίγονται διάπλατα μπροστά της, τους μισθούς να μετατρέπονται από χαρτζιλίκι σε «αξιοπρεπή αμοιβή», τις συντάξεις να αυξάνονται και γενικά το εισόδημα να… ρέει. 

Και όλα αυτά αφού πρώτα το 2015 θα έχει κλείσει ως το έβδομο έτος ύφεσης και με το υψηλότερο επίπεδο χρέους όλων αυτών των ετών της κρίσης.

Γιατί, για να συνεννοούμαστε, όλα αυτά τα παραπάνω είναι οι προϋποθέσεις για να επιστρέψει η εμπιστοσύνη, να εξαφανιστεί η αβεβαιότητα και να αρθούν τα capital controls, έτσι;

Και όσο μένουν, οι επιχειρήσεις θα υπολειτουργούν και κάποιες θα οδηγούνται σε κλείσιμο. Η αγορά θα παραμείνει στάσιμη και οι ελλείψεις δεν θα αργήσουν να την «χτυπήσουν».

Και όσο για την ύφεση, δεν έχει τίποτα άλλο να κάνει από το να συνεχιστεί, όπως άλλωστε προβλέπεται ήδη. Και τα κόκκινα δάνεια θα χτυπήσουν… κατακόκκινο, τα ασφαλιστικά ταμεία θα οδηγηθούν ακόμη πιο κοντά στην κατάρρευση, και το κράτος θα συνεχίσει να βλέπει μείωση εσόδων.

Αυτά τα έσοδα… Όσες διαψεύσεις και όσες εξηγήσεις και αν δίνει το ΥΠΟΙΚ – όπως η χθεσινή για τα ληξιπρόθεσμα χρέη – δεν αλλάζουν την ουσία ότι ο μέσος Έλληνας δεν έχει πλέον να πληρώσει και ότι η φοροδοτική του ικανότητα έχει πλέον εξαντληθεί. 

Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουν πως «δεν χτυπάμε ποτέ κάποιον που έχει ήδη πέσει στο πάτωμα». Και οι φορολογούμενοι έχουν γονατίσει. Όλα τα στοιχεία που έρχονται για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, για τους οφειλέτες που δεν πληρώνουν ούτε τα ρυθμισμένα χρέη, τα κόκκινα δάνεια που αγγίζουν τα 100 δισ., χτυπούν ένα επικίνδυνο καμπανάκι για την κυβέρνηση, αλλά δεν φαίνεται να το ακούει: To μεγάλο «χαρτί» της οικονομίας, το τρένο των φορολογούμενων, φεύγει. Εκεί πρέπει να φροντίσει να βάλει control, σε αυτό το capital.

Facebook Comments