Και γιατί να φοβηθείς «τους ρουφιάνους» Ιάσονα; Όλοι την ίδια φανέλα φοράτε.

Όταν ήσουν μικρός –τα χρόνια της επίπλαστης ευημερίας που ο πατήρ κ. Σχινάς όντας χρηματιστής έτρεχε να εξυπηρετήσει την αφιονισμένη για «επενδύσεις» πελατεία του- θυμάσαι τους γονείς σου να μιλάνε για την αριστερά, για το κίνημα, για τις ρίζες σας και πως δεν πρέπει να ξεχνάτε από πού προέρχεστε.

Να μην τύχει δηλαδή να ξεφύγει ούτε μια οξεία από όλα αυτά τα βλαχομπαρόκ σύνδρομα της μεταπολίτευσης, τουλάχιστον όχι για όσο πληρώνουν.

Η περίπτωση σου άλλωστε δεν είναι δα καινοφανής μήτε πρωτόγνωρη. Αντιθέτως αποτελεί μόλις μία από τις χιλιάδες περιπτώσεις κρατικοδίαιτων ψευδοαγωνιστών που εισέπρατταν μέχρι και «συντάξεις αντίστασης» ως αντίτιμο για την «προσφορά» τους. Κάποιος άλλος λιγότερο καλοπροαίρετος από τον υπογράφοντα θα διερωτόταν αν η «περήφανη ΕΠΟΝίτισσα» τσίμπησε χαρτζιλίκι από την τροφό του κράατικού κορβανά για το «δράμα» που βίωσε από τους «φασίστες» (διάβαζε: εθνικό στρατό). Προσωπικά δεν έχω λόγο να σπεκουλάρω κάτι τέτοιο, οι γονείς σου με την διώροφη μονοκατοικία στην Μεταμόρφωση σίγουρα δεν την άφησαν να ολισθήσει τόσο χαμηλά. Μου δημιουργήθηκε ωστόσο η απορία: εκτός από αρχείο διορισμών, ρεκόρ επαναστατικής γυμναστικής και καταληψίες σε «εν οίκω νοσηλεία», μήπως φυλάσσετε και την λίστα του τρόμου με τα ονόματα που καταδίκασε ο «Δικαστής» του ΕΑΜ σε θάνατο; Μας ενδιαφέρει να γνωρίζουμε αν ο ανιόντας κάποιου αριστερού εξτρεμιστή σιτίζεται από τους φόρους μας και πόσους πατριώτες έστειλε στις πηγάδες. 

Η αταβιστική ασυλία σε τέτοιες  συμπεριφορές και νοοτροπίες άλλωστε γιγάντωσαν τον μύθο του «ηθικού πλεονεκτήματος» της Αριστεράς.

Μιλώντας για τα μυθεύματα που με μαεστρία εμπότισε στα μυαλά ανθρώπων σαν εσένα η ιντελιγκέντσια της Αριστεράς, δράττομαι της ευκαιρίας να ανοίξω μια παρένθεση για να εξηγήσω το εξής: σκοπός του παρόντος άρθρου δεν είναι να ασχοληθεί πραγματολογικά με τις ανακριβείς πομφόλυγες που αραδιάζεις στο ανερμάτιστο κείμενο σου. Κι αυτό γιατί αφενός μια τέτοια συζήτηση απαιτεί χώρο και χρόνο δυσανάλογα μεγαλύτερο από ένα δημοσίευμα στο  marketnews.gr . Για την ακρίβεια, ακόμη και μια ολόκληρη μονογραφία δεν θα αρκούσε για να εξαντλήσει το θέμα και την μυθολογία που συστηματικά δομείται πέριξ αυτού εδώ και σαράντα (αμαρτωλά από κάθε άποψη) χρόνια «ηθικού πλεονεκτήματος». Αφετέρου, αναγκαία συνθήκη για έναν τέτοιο διάλογο είναι αμφότερα τα μέρη να γνωρίζουν την σχετική βιβλιογραφία -έστω σε ένα μέρος της- και όχι να περιχαρακώνονται στην αναπαραγωγή τσιτάτων (της μίας ή της άλλης εκδοχής). Χωρίς καμία διάθεση πατερναλισμού λοιπόν –και επειδή η αρχική ορθογραφία που επιστράτευσες με αναγκάζει να υποθέσω πως με την βιβλιογραφία δεν τα πας πολύ καλά- από την παρούσα στήλη σου συστήνουμε το εκπληκτικό δίτομο του Σάκη Μουμτζή (Η Κόκκινη Βία Ι & ΙΙ) και το κατατοπιστικότατο έργο των Στάθη Καλύβα και Νίκου Μαραντζίδη (Εμφύλια Πάθη). Και οι τρείς τόμοι θα σε βοηθήσουν να κατανοήσεις το μέγεθος της αριστερής ανταρσίας, το κίβδηλο περιεχόμενο της κομμουνιστικής στάσης και κυρίως πως ο «εμφύλιος» (διάβαζε: συμμοριτοπόλεμος) δεν ήταν ποδοσφαιρικό ντέρμπυ αιωνίων ώστε να τον αναλύεις με γηπεδικό φανατισμό, αφορισμούς και υπεραπλουστεύσεις τον πόνο των θυμάτων εκατέρωθεν. Αν βέβαια θες να καταλάβεις, γεγονός που από τα έως τώρα γραπτά σου δεν τεκμαίρεται κάπου.

Ας είμαστε όμως ειλικρινείς Ιάσονα, πέρα από κηρύγματα μίσους και έωλα ερμηνευτικά σχήματα, δεν ανέφερες τίποτα για τους διορισμούς υμετέρων οικείων προσώπων στην κρατική μηχανή.

Για αυτόν τον λόγο οιαδήποτε απόπειρα να λάβουμε την γνώμη σου σοβαρά προσκρούει  ab  initio  στον ύφαλο του «ό, τι να’ ναι», εφόσον η μόνη απάντηση σου για τα ρουσφέτια στο σόι σου ήταν ο αφορισμός περί «ρουφιάνων» και οι «περιπέτειες» των κατιόντων σου. Γνωρίζεις πολύ καλά ωστόσο, ότι η επετηρίδα της κρατικής μηχανής –το πιο κλειστό  club  της μεταπολίτευσης- δεν καταρτίζεται από «αγωνιστές» και γόνους εξτρεμιστών της εαμοκρατίας. Η απλή συμμετοχή του εκάστοτε πολίτη στον στρατό του εκάστοτε κόμματος είναι αρκετή για του δώσει αναπαλλοτρίωτο τίτλο κυριότητας μιας καρέκλας στο δημόσιο όταν το πλήρωμα του χρόνου έρθει και το κόμμα κυβερνήσει. Ο ανιδιοτελής και αεικίνητος καταληψίας αδελφός σου –αυτός που ζήλευες «γιατί δεν έμεινε στην θεωρία»- μπορεί ενδεχομένως να σε κατατοπίσει για τα κομματικά ένσημα και πως τελικά αποτιμώνται. Αν όχι ο αδελφός σου, σίγουρα μπορούν να σου εξηγήσουν –εναργώς μάλιστα- οι «φίλοι των γονιών σου» που δορυφορικά κινούνταν στην ΚΝΕ και στον Ρήγα, οι περισσότεροι εκ των οποίων βολεύτηκαν σε κάποια χρυσοφόρα ΔΕΚΟ λόγω …αγωνιστικότητας. Υπεκφεύγεις την ουσία της υπόθεσης γιατί σε ενοχλεί το περιεχόμενο της: πώς να συμβαδίζουν τα αγωνιστικά γαλόνια με τους φωτογραφικούς διορισμούς· πώς να συνταιριαστεί η «επανάσταση» με τον «καθεστωτισμό»· πώς να φιλιώσει άραγε ο καφενές των Εξαρχείων με το Salon de Bricolage των γόνων του ΣΥΡΙΖΑ;

Άθελα σου βέβαια κατορθώνεις κάτι που φάνταζε αδύνατο έως σήμερα: σπάζεις με τα ίδια σου τα χέρια την τσιχλόφουσκα περί «ηθικού πλεονεκτήματος».

Δεν είναι μόνο οι φωτογραφικοί διορισμοί που άλλωστε δεν προέκυψαν με παρθενογένεση. Είναι η θρασύτητα με την οποία ανερυθρίαστα αντιμετωπίζεις το θέμα. Αποκαλείς αντανακλαστικά «ρουφιάνους» εκείνους που τόλμησαν να αναμοχλεύσουν τον βόθρο του κομματικού κράτους που στήνει στην πλάτη των παραγωγικών τάξεων η Αριστερή κυβέρνηση και ενδύεσαι την κάπα του Λουδοβίκου ΙΔ’ –του επονομαζόμενου και «βασιλιά-ήλιου»- φωνάζοντας πως «το κράτος είμαι εγώ». Ως γνήσια ενσάρκωση των γάλλων ευγενών παραθέτεις το παρελθόν των προγόνων σου για να παρουσιάσεις το μαύρο ως ολόλευκο. Με μία διαστροφική εξίσωση, όπου κάθε κανόνας λογικής έχει καταρρεύσει, δεν απολογείσαι για τα πεπραγμένα σου μόνο και μόνο επειδή θεωρείς πως έχεις το ιδεολογικό αλάθητο.  Για αυτό και επιστρατεύεις 1100 λέξεις πρόδηλου μίσους ώστε να υπεραμυνθείς της ηθικής υπεροχής σου με το πολυφορεμένο τσιτάτο: «Ξέρετε ρε ποιος είμαι εγώ ρε ζωντόβολα;».

Και να μην ξέραμε ποιος είσαι και πολύ περισσότερο τι πρεσβεύεις Ιάσονα, τώρα το εμπεδώσαμε εναργώς.

Πρεσβεύεις την ανερυθρίαστη πολιτική κυβίστηση, τους βολεμένους της δεσποτικής εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ που αντιμετωπίζουν το κράτος ως μια καλή ευκαιρία για ρεσάλτο στο σκάφος του δημοσίου και κούρσεμα.  Εκφράζεις ιδιαίτερα τους ανθρώπους χωρίς ένσημα εργασίας που στρατεύονται πίσω από τις παντιέρες κομματισμού. Αντιπροσωπεύεις την ονείρωξη του μέσου ψηφοφόρου και εκπροσώπου της αριστεράς, την μνησικακία και τον κομματικό φονταμενταλισμό στην συσκευασία του ενός. Το «νέο» που ευαγγελίζεται ως δέσμευση ο ΣΥΡΙΖΑ –το «σανό» όπως το ονομάζουμε εμείς οι «κακοπροαίρετοι»- εντοπίζεται στην «νεολαία» του: δεν είναι μόνο το κομματικό κράτος, το μίσος για τους διαφωνούντες και η εν γένει τοξική άσκηση της εξουσίας. Είναι ότι πλέον αρνείστε να λογοδοτήσετε και φανερώνετε έτσι τον κενό πραγματικό εαυτό σας: στέκεστε περήφανοι και μας γράφετε όλους στα παλιά σας τα παπούτσια. Τουλάχιστον το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία σε αντίστοιχα φαινόμενα διαφθοράς ζητούσαν την παραίτηση του «δράστη» ή τον απέπεμπαν «νύχτα». Εσείς απεναντίας θα μας δείρετε κιόλας…

Κατάλαβες τώρα Ιάσονα; Την ίδια φανέλα φοράτε.   

Υ.Γ.: «Και αγωνιστής και συριζαίος – για ράπερ δεν μου μοιάζεις σπουδαίος- αντιφατικός δηλαδή και ακραίος – ευτυχώς αποδεικνύεσαι τελικά και μοιραίος – ευχόμαστε να γίνετε σύντομα «τέως» – ιδού ένας στόχος ευκταίος – και τότε θα τα πούμε καλύτερα, βεβαίως βεβαίως…» 

Facebook Comments