Το Σάββατο της 8ης Οκτωβρίου γνωστοποιήθηκε ο θάνατος του Στυλιανού Παττακού σε ηλικία 104 ετών, του τελευταίου εν ζωή πρωτεργάτη του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου. Είναι αυτός που έμεινε αμετανόητος ως το τέλος. Και υπάρχουν αυτοί –οι ουκ ολίγοι- που εξέφρασαν την εξιδανίκευσή τους με αφορμή το άνωθεν γεγονός για μία επταετία που κατέλυσε κάθε συνταγματική ελευθερία, μία επταετία που προσέβαλε την πολιτική, τον πολιτισμό και την ίδια τη χώρα, μία επταετία που βίασε την ελληνική δημοκρατία.

Η Δικτατορία των Συνταγματαρχών έγινε από μία ομάδα παρακρατικών συνομωσιολόγων από τα νιάτα τους που σχετιζόταν άμεσα με τις ΗΠΑ και με το Βασιλιά να σιγοντάρει. Τα σκάνδαλα της παρέας αυτής και ιδίως του Γεωργίου Παπαδόπουλου ήταν γνωστά ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’50. Αξίζει να σημειωθούν τα σκάνδαλα των χουντικών για όσους καθαγιάζουν εκείνη την περίοδο από τα θαλασσοδάνεια του «κυρίου με τα καθαρά χέρια» Ι. Λαδά, τα σάπια κρέατα του Μπαλόπουλου, τα αλόγιστα έξοδα για την κοσμική ζωή του διευθυντή της ΚΥΠ Μ. Ρουφογάλη που, επίσης, έδινε δάνεια στους φιλοχουντικούς μέχρι τους άκρατους διορισμούς συγγενών και φίλων. Ναι, ήταν οι Τσοχατζόπουλοι της εποχής και μάλιστα σε καθεστώς ανελευθερίας.

Βάσει της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 1974 το δηµόσιο χρέος έφθασε το 20,8% επί του ΑΕΠ(114 δισ. δρχ. μόνο την ίδια χρονιά), µε τον εσωτερικό κι εξωτερικό δανεισµό να κυριαρχεί. Το χρέος ξεκίνησε από 37,8 δισ. δρχ. το 1967 και το 1973 ήταν ήδη στα 87 δισ., το έλλειµµα στο εµπορικό ισοζύγιο ήταν 4,5 φορές ψηλότερο και οι καταθέσεις µειώνονταν δραµατικά µετά το 1970 ενώ οι Έλληνες μετανάστες κατέθεταν. Ο πληθωρισµός είχε φτάσει ταβάνι, το πραγµατικό εισόδηµα µειωνόταν, η φορολογία ήταν πολύ υψηλή και η ακρίβεια πολύ μεγάλη. Και τα «περίφημα» έργα της χούντας έγιναν με «τζάμπα» εργολάβους καθώς οι εργοληπτικές εταιρείες έπαιρναν τα δάνεια από το εξωτερικό µε εγγύηση ελληνικού ∆ηµοσίου και στη συνέχεια γίνονταν ανάδοχες των δηµοσίων έργων. (*)

Όχι, δεν ήταν επαναστάτες, η 21η Απριλίου μόνο επανάσταση δεν ήταν. Η CIA ήταν από πίσω. Οι ΗΠΑ δήθεν τάχα καταδίκαζαν το πραξικόπημα αλλά αυτοί το υποκινούσαν. Ο Γ. Παπαδόπουλος ήταν έμμισθος συνεργάτης της CIA. Ωστόσο, μόλις αντέδρασε αγαπημένο τους παιδί έγινε ο Δ. Ιωαννίδης, ο «αόρατος δικτάτωρ». Και ο Νίξον νομιμοποίησε τη χούντα με την υποδοχή του Σ. Παττακού. Οι ΗΠΑ παραδέχθηκαν την εμπλοκή τους και ζήτησαν συγγνώμη 22 χρόνια μετά. Μία συγγνώμη δίχως νόημα.

Και στα εθνικά ζητήματα η Χούντα αποδείχθηκε επικίνδυνα και «πουλημένα» αποτυχημένη. Ναι, η χούντα πούλησε την Κύπρο και «έδωσε» τον Μακάριο. Οι απόψεις του Δ. Ιωαννίδη απηχούσαν με αυτές των ΗΠΑ. Δηλαδή, συμφωνούσε με τη διχοτόμηση της Κύπρου, την παραχώρηση ενός κομματιού του νησιού στους Τουρκοκυπρίους και την απομάκρυνση του Μακάριου. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου(τιμή και δόξα σε εκείνα τα παιδιά) έδωσε την κατάλληλη αφορμή στον Δ. Ιωαννίδη να ανατρέψει τον Γ. Παπαδόπουλο που είχε βάλει πρωθυπουργό τον Μαρκεζίνη και προχωρούσε σε φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος με στόχο τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών. Ο σκοτεινότερος όλων ανέλαβε και ολοκλήρωσε το έργο του, ένα έργο που έως σήμερα είναι μη αναστρέψιμο.

«Ο Ιωαννίδης έβαλε σε κίνηση τον μηχανισμό για το πραξικόπημα όταν η εξέγερση των φοιτητών, τον Νοέμβριο του 1973, και η πολιτική αστάθεια που επακολούθησε του έδωσαν τη δικαιολογία για να διακόψει τη φιλελευθεροποίηση που είχε ξεκινήσει ο Παπαδόπουλος. Ο Ιωαννίδης αναμενόταν να κινηθεί εναντίον του κοντά στις εκλογές που σχεδιάζονταν για το 1974.»

Έκθεση της CIA

Και όχι δεν ήταν ούτε «ηθικοί», όπως ευαγγελίζονταν, ο Γ. Παπαδόπουλος είχε εξωσυζυγική σχέση με μία δακτυλογράφο και πέρασε ειδικό νόμο για να χωρίσει την πρώτη του γυναίκα και να παντρευτεί εκείνη. Ούτε μορφωμένοι ήταν, ο πιο μορφωμένος ήταν ο Μακαρέζος που είχε απλώς ένα πτυχίο πανεπιστημίου.

Πόσοι ελέω οικονομικής κρίσης λένε με περισσή αφέλεια κι αγνωμοσύνη «Ε ρε χούντα που μας χρειάζεται»; Πόσοι άσχετοι εκθειάζουν το δήθεν «οικονομικό θαύμα» της χούντας; Πόσοι που αυτοπροσδιορίζονται ως «δεξιοί» δεν καταδικάζουν απερίφραστα τη δικτατορία;

Τόσοι για να χαίρονται οι φασίστες και οι «Παττακοί» να μη νιώθουν ολότελα ηττημένοι. Καταδικάζουν τη δημοκρατία. Η δημοκρατία έχει το μεγαλείο να αμφισβητείται. Τη χαρακτηρίζουν ως προβληματική. Μόνο που αδυνατούν να αντιληφθούν ότι η δημοκρατία είναι τόσο προβληματική όσο είμαστε εμείς οι ίδιοι.

Ο Σ. Παττακός είναι αυτός που διέταξε τα τανκς, είναι αυτός που μέχρι τέλους δε μετάνιωσε και δήλωνε για τον Σπύρο Μουστακλή: «Καλά του κάναμε. Να ησυχάσουμε. Η δύναμις επιβάλλεται δια παντός τρόπου. Ό,τι δε λύνεται, κόβεται. Σπαθί.», ότι σωστά εκτελέστηκε ο Νίκος Μπελογιάννης, είναι αυτός που υποστήριξε ότι «Η Χρυσή Αυγή ήρθε και θα μείνει».

Κάμποσα αμόρφωτα φασιστόπαιδα που (νομίζουν ότι) πρόσκεινται στην ΟΝΝΕΔ και κάμποσοι που κρύβονται πίσω από το μανδύα του «δεξιού» «ξεπλένουν» ή ακόμη και υποστηρίζουν τον Σ. Παττακό. Το δίλημμα ήταν «Καραμανλής ή τανκς», δεν ήταν το προεκλογικό σύνθημα «Καραμανλής και τανκς» ενώ ο Σ. Παττακός προ λίγων ετών τόνισε ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής απεδείχθη «αριστερότερος των αριστερών» και ψευδόταν λέγοντας πως είναι δεξιός. Ακόμη και ορισμένα υψηλόβαθμα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας οφείλουν να μάθουν την ιστορία της παράταξης που εκπροσωπούν πλέον και να μην κλείνουν το μάτι προς άγραν ψήψων ή δημιουργία ισχυρών ομάδων πίεσης, να αποκόψουν δημόσια και αδιαπραγμάτευτα κάθε ομφάλιο λώρο με φασιστικά στοιχεία. Η δημοκρατία δεν εκδικείται αλλά έχει υποχρέωση να αυτοπροστατεύεται. 

Η ΟΝΝΕΔ του Κωνσταντίνου Καραμανλή:

Εντέλει, η δημοκρατία που τόσο μίσησε τον άφησε να ζήσει ενώ είχε καταδικαστεί σε φανατική ποινή λόγω εσχάτης προδοσίας και τον αποφυλάκισε μάλιστα το 1990 επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

ΥΓ: Και όχι, δε λυπάμαι. Αδυνατώ να σεβαστώ την ψυχή ενός νεκρού που εξαιτίας του ξεψύχησε κόσμος, που μέχρι τέλους δήλωνε αμετανόητος, δεν ήταν ένα (καλόψυχο) γεροντάκι. Αιωνία η μνήμη των φρικαλεοτήτων που διέπραξε για να μην επαναληφθούν ποτέ ξανά γιατί η ιστορία επαναλαμβάνεται.

Για τον Σπύρο Μουστακλή

«Του ζήτησαν να μαρτυρήσει

Δε μίλησε

Του τσάκισαν τα δόντια

Του τσάκισαν τα δάχτυλα

Του τσάκισαν τα πλευρά

Σιωπούσε

Του ’καψαν το στήθος

Του ’καψαν τα πόδια

Του ’καψαν την κοιλιά

Δε μαρτυρούσε

Του θραύσαν τις μασέλες

Tου μάτωσαν τα νεφρά

Του συνθλίψαν τους όρχεις

Αυτός σιωπούσε

Κοίταζε μόνο

Αιώνες μακριά

Με τα μάτια

Του Ιησού»

Πηγή: Ελευθεροτυπία

 

*Δείτε εδώ αναλυτικά για τα… έργα της Χούντας

Facebook Comments