«Ή θα μιλήσουμε τώρα για τον Βαγγέλη ή ποτέ. Και θα το κουβαλάμε μια ζωή. Δυστυχώς βλέπω ότι άνθρωποι που γνώριζαν τι γινόταν καταθέτουν στο δικαστήριο ότι ‘δεν είδαν, δεν άκουσαν’. Δήθεν φιλεύσπλαχνοι που υποτίθεται προσπαθούν να δώσουν κουράγιο στη μάνα και τον πατέρα του Βαγγελάκη, χωρίς να κάνουν τίποτε για να απαλύνουν τον πόνο που νιώθουν οι γονείς από το μαχαίρι που έχουν στην καρδιά από τότε που έχασαν το αγγελούδι τους».

Τα λόγια ανήκουν στον Νίκο Δάβρη, τον σπουδαστή της Γαλακτοκομικής Σχολής που κατέθεσε στο Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Ιωαννίνων, όπως και προανακριτικά, όλα όσα γνώριζε για την υπόθεση.

Όπως λέει σε συνέντευξή του στον «Ελεύθερο Τύπο», με τον Βαγγέλη είχαν τον ίδιο χαρακτήρα: «Ήμασταν ίδιοι. Προσπαθούσαμε να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες της ζωής μόνοι μας. Και εγώ όταν ήρθαν εφτά Κρητικοί και μου είπαν ότι θα με βουτήξουν έξω από τη Σχολή και θα με σπάσουν στο ξύλο δεν πήγα στη διεύθυνση αλλά προσπάθησα να τους αντιμετωπίσω μόνος μου. Πιστεύω ότι η διαφορά με τον Βαγγέλη είναι ότι εκείνον τον απειλούσαν με κάτι και έτσι του ήταν πιο δύσκολο να μιλήσει, ενώ ένας άλλος παράγοντας ήταν η καταγωγή του.

Τα άτομα αυτά ήταν συντοπίτες του, πράγμα που λάμβανε υπόψη του. Ο Βαγγέλης δεν μιλούσε όχι για να προστατευτεί αλλά για να προστατέψει. Τα αδέρφια του, τους γονείς του. Να μην τους στενοχωρήσει, να μη βάλει σε κίνδυνο κανέναν».

Facebook Comments