Στα γραφεία της οργάνωσης «Ελλήνων Συνέλευσις» του «εθνικού ευεργέτη» Αρτέμη Σώρρα,  επί της λεωφόρου Βουλιαγμένης και Γραβιάς στην Αθήνα, υπάρχει μεγεθυμένη φωτογραφία δικαστικής απόφασης που «βροντοφωνάζει»: «ΚΑΤΑΘΕΣΗ $ 600 ΔΙΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Η΄ Μονομελές Πλημμελειοδικείου Αθηνών Απόφαση Αριθμός 67650/13».

 

 

 

 

 

 

 

 

Φωτ. ARB, τεύχος 80, ΙΑΝ 2017

Αλίμονο. Ο Σώρρας τα λέει σωστά. Η δικαστική απόφαση είναι υπαρκτή. Είναι και γνωστή. Την αναφέρουν τα πάμπολλα δημοσιεύματα αυτού του καιρού, που ορθώς ασχολούνται με την ευτράπελη ιστορία του Σώρρα και με την τραγικά αποκαλυπτική ιστορία της αγραμματοσύνης και της καθυστέρησης της κοινωνίας μας. Κανένα όμως δημοσίευμα δεν στρέφει την προσοχή του σε τούτο το καινούργιο δικαστικό σκάνδαλο που αμαυρώνει την ήδη αμαυρωμένη δικαιοσύνη μας. Κανένα εκτός από το δημοσίευμα του τρέχοντος (Ιανουάριος 2017) τεύχους του περιοδικού The Athens Review of Books (ARB) που κρέμεται στα περίπτερα.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα αυτό, το μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, αποτελούμενο από την πλημμελειοδίκη Αικατερίνη Τσέλιου, με εκπρόσωπο της κατηγορούσας αρχής τον αντεισαγγελέα Δημήτριο Νομικό, εξέτασε στις 28 Ιουνίου 2013 τη υπόθεση διασποράς ψευδών ειδήσεων, ύστερα από μηνυτήρια αναφορά που υπέβαλε ο Άδωνις Γεωργιάδης, και απεφάνθη τα παρακάτω:

Ι. Η Απόφαση του Δικαστηρίου

«Στην υπό κρίση περίπτωση αποδείχθηκε, ότι ο πρώτος κατηγορούμενος [Αρτέμης Σώρρας], δυνάμει αμετάκλητου πληρεξουσίου, τυγχάνει διαχειριστής χρηματικού ποσού, ύψους εξακοσίων δισεκατομμυρίων δολαρίων (600.000.000.000), που ανήκει σε αλλοδαπή εταιρία επενδύσεων, με την επωνυμία “Red Panther Limited”, [Ροζ Πάνθηρας] που εδρεύει στο Λονδίνο της Μεγάλης Βρετανίας».

ΙΙ. Που στηρίχτηκε η Απόφαση του Δικαστηρίου;

Όπως αναφέρεται στην ίδια την απόφαση, εξετάστηκαν δυο μάρτυρες κατηγορίας:

α) Ο πρώτος δήλωσε ότι καταθέτει με την εξής ιδιότητα: «Είμαι μέλος της εκπομπής του Στέφανου Χίου “Το Μακελειό” και καταθέτω ως δημοσιογράφος». Του μάρτυρα αυτού, τα 600 δισ. του φάνηκαν εξωπραγματικά. Αλλά όταν είδε στην αίθουσα του δικαστηρίου τον κ. Σώρρα και τον συγκατηγορούμενό του κ. Εμμανουήλ Λαμπράκη άλλαξε άρδην γνώμη. Του φάνηκε ότι «είναι άνθρωποι σοβαροί» και ότι «το ελληνικό κράτος έπρεπε να τους πιστέψει». Από τον μάρτυρα αυτόν έμαθα και ότι υπάρχει παρ’ ημίν «Εταιρεία Ευεργετώ» και έχω περιέργεια να μάθω τα ονόματα των μελών της.

β) Ο δεύτερος μάρτυρας κατηγορίας δήλωσε ότι καταθέτει με την εξής ιδιότητα: «Είμαι δικαστικός πραγματογνώμονας, εγγεγραμμένος στους Πίνακες της Εισαγγελίας Αθηνών» (ας διευκρινίσω εδώ ότι στους πίνακες πραγματογνωμόνων της Εισαγγελίας Αθηνών εγγράφεται περίπου όποιος κάνει αίτηση να εγγραφεί!). Δηλώνει ότι είναι ένας εκ των τριών μηνυτών κατά του κ. Σώρρα, αλλά δεν γνωρίζει τον Άδωνι Γεωργιάδη (!). Δηλώνει ότι στις 4.10.12 έκανε αίτηση (σε ποιον;) για διερεύνηση ή μη του Σκανδάλου (sic). Και καταλήγει: «Δεν έχει βρεθεί κάτι μεμπτό. Από τη στιγμή που έχουν χρήματα, μπορούν να κάνουν κάτι ακόμη και να ρίξουν το Πολίτευμα (!)»

Αφού αυτοί οι γίγαντες της αξιοπιστίας υπεράσπισαν στην ουσία, ως μάρτυρες κατηγορίας, τον κ. Σώρρα, αναγνώστηκαν 21 έγγραφα. Ύστερα ήρθε η σειρά των πραγματικών μαρτύρων υπεράσπισης. Είναι και οι δυο κάτοικοι Καναδά. Ο πρώτος δήλωσε ότι είναι θεματοφύλακας και διαχειριστής των 600 δισ. Ο δεύτερος δήλωσε «Γενικός Διευθυντής του Οργανισμού Τραπεζικού (;)» και βεβαίωσε ότι: «Ο κύριος Σώρρας ήρθε σ’ εμάς να καταθέσει τα περιουσιακά στοιχεία από διεθνείς συναλλαγματικές του Αμερικανικού Δημοσίου. Η όλη έκδοση του Αμερικανικού Δημοσίου είναι 2,8 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (!!)».

Στηριγμένος στα 21 έγγραφα και στις πιο πάνω καταθέσεις, ο εισαγγελέας κ. Δημήτριος Νομικός πρότεινε «να κηρυχθούν Αθώοι οι κατηγορούμενοι». Το δε δικαστήριο «σκέφτηκε σύμφωνα με τον νόμο» (!) και ακολούθησε την πρόταση του εισαγγελέα κηρύσσοντας δυο μήνες αργότερα (στις 30 Σεπτεμβρίου) αθώους τους κατηγορούμενους.

ΙΙΙ. Τρία ερωτήματα

Το πρώτο: Στο σκεπτικό της δικαστικής απόφασης αναφέρεται: «Όπως κατέθεσε ο πρώτος μάρτυρας υπεράσπισης, Gregory Pappas, ο οποίος τυγχάνει Διευθυντής και Διαχειριστής Ομοσπονδιακού πρακτορείου μεταφοράς μετοχών, που εδρεύει στο Οντάριο του Καναδά και είναι ο θεματοφύλακας των εν λόγω ομολόγων, το ποσό, που αυτά ενσωματώνουν είναι πραγματικό, ο ίδιος, δε, προέβη σε έλεγχο των ομολόγων, βάσει της σειριακής γραμμής αυτών και διαπίστωσε τη γνησιότητά τους. Ενόψει δε της αλήθειας των διαδιδομένων, τούτα ουδόλως καθίστανται ικανά να δημιουργήσουν ανησυχία στους πολίτες της χώρας».

Χρησιμοποιείται δηλαδή ως αποδεικτικό στοιχείο η κατάθεση του (α) μάρτυρα υπεράσπισης και όχι η κοινή λογική. Διότι αν χρησιμοποιούνταν η κοινή λογική, μέσα σε 5 λεπτά η κατάθεση του κ. Gregory Pappas θα απερρίπτετο. Πληκτρολογώντας στη μηχανή αναζήτησης του διαδικτύου τη φράση «πλουσιότεροι άνθρωποι» εμφανίζεται το πρακτορείο Forbes που μας πληροφορεί ότι «Πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου για το 2016 είναι ο Bill Gates, με καθαρή αξία 75 δισεκατομμύρια δολάρια». Όμως ο κ. Σώρρας έχει περισσότερο από 37 φορές (!) την περιουσία του πλουσιότερου ανθρώπου του κόσμου, όπως μας βεβαιώνει ο (β) μάρτυρας υπεράσπισης, μιλώντας για 2,8 τρισ! Γιατί ο κ. Εισαγγελέας ή το Δικαστήριο δεν έκαναν την απλή αυτή σκέψη;

Το Δεύτερο ερώτημα: Το Δικαστήριο απέκτησε τόσο ακράδαντη γνώμη, ώστε αντί να του δημιουργηθούν υπόνοιες για την αξιοπιστία του κ. Pappas ή του μάρτυρα με τα 2,8 τρισ, του δημιουργήθηκαν «υπόνοιες για την τέλεση αδικημάτων από τρίτα πρόσωπα» και γι’ αυτό διαβίβασε τη δικογραφία στον αρμόδιο εισαγγελέα, «για να διερευνήσει την τυχόν τέλεση αυτεπαγγέλτως διωκόμενων αδικημάτων, ιδίως αυτών της ψευδούς καταμηνύσεως». Με απλά λόγια, στο Δικαστήριο δημιουργήθηκαν υπόνοιες εναντίον του Άδωνι Γεωργιάδη. Ισχύει ο ορθολογισμός;

Τρίτο ερώτημα και το πιο σημαντικό: Τα ανώτερα όργανα του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου, όπως ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, άφησαν να παρέλθουν οι νόμιμες προθεσμίες χωρίς να ασκήσουν αναίρεση. «Τουλάχιστον για τις αιτιολογίες», όπως σημειώνει το περιοδικό ARB. Λόγω αυτής της παράλειψης, η Δικαστική Απόφαση κατέστη αμετάκλητη, πράγμα που επέτρεψε στον κ. Σώρρα να αναρτήσει την ταμπέλα που λέγαμε στην εισαγωγή του παρόντος και να δημιουργήσει σάλο, με 5 εκατομμύρια φορολογούμενους να εξοφλούν τα χρέη τους στην Εφορία με εξουσιοδοτήσεις του κ. Σώρρα από τα «υπαρκτά» 600 δισ. (μέρος των 2,8 τρισ.) και τους εφοριακούς να βασανίζονται. Τώρα η δικαιοσύνη κινητοποιείται, αλλά η ζημιά στο κύρος της και στη χώρα έχει γίνει. Γιατί έπρεπε όμως;

IV. Δεύτερη δικαστική περιπέτεια

Η αμετάκλητη Δικαστική Απόφαση είχε για θύμα της, σύμφωνα με δημοσιεύματα, τον διοικητή του τέως ΟΑΕΕ και νυν υποδιοικητή του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Δημήτρη Τσακίρη. Εισαγγελικός λειτουργός βορείου Ελλάδας παρήγγειλε προκαταρκτική εξέταση εναντίον του, διότι δεν έκανε δεκτά τα «ομόλογα» του Αρτέμη Σώρρα. Και πώς να ψέξεις τον εισαγγελικό λειτουργό, όταν αυτό που έκανε ήταν η μέριμνα για της εφαρμογή της αμετάκλητης Απόφασης;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Οπαδός του «ευεργέτη» διαφημίζει ζωντανά την ελληνική δικαιοσύνη

V. Ένα δικαστικό προηγούμενο: Η «Αγία Αθανασία του Αιγάλεω»

Τα δικαστικά κατορθώματα της υπόθεσης Σώρρα δεν είναι ούτε μοναδικά, ούτε πρωτότυπα. Μου θύμισαν την υπόθεση της «Αγίας Αθανασίας του Αιγάλεω» και θεωρώ χρήσιμο να την θυμίσω ως συναφή. Χρησιμοποιώ ως πηγή το δημοσίευμα «Η Αγία του Αιγάλεω, που οι δικαστές αθώωσαν λόγω ‘ομαδικής βλακείας’» (www.mixanitouxronou.gr).

Η Αθανασία Κρικέτου έγινε ευρέως γνωστή ως «Αγία Αθανασία», αφού από μικρή ηλικία, όταν ακόμα βρισκόταν στο χωριό της και ήταν βοσκοπούλα, ισχυριζόταν ότι είχε οράματα και επαφές με την Παναγία. Μάλιστα, είχε και χειροπιαστές αποδείξεις, αφού η Παναγία άφηνε γραπτά και συνήθως ανορθόγραφα μηνύματα, στο στήθος της. Δεν ήταν λιγότεροι από το κοινό του κ. Σώρρα εκείνοι που πίστεψαν την Αθανασία και την αγιοποίησαν. Περνώντας ο καιρός, η επικοινωνία με την Παναγία έγινε για την Αθανασία μια καλοστημένη επιχείρηση, από την οποία κέρδιζε πολλά χρήματα. Εξαπατούσε τους πιστούς και τους αποσπούσε χρήματα, για να τους αγιάσει. Πολλοί ήταν εκείνοι που τη στήριξαν στην «Άγια» καριέρα της. Ακόμα και πολιτικοί, αστυνομικοί και δικαστές.

Το 1980, έφτασαν στη Βουλή καταγγελίες και τότε δόθηκε εντολή για έλεγχο στο ίδρυμα της «Αγίας». Η «Αγία» Αθανασία βρέθηκε κατηγορούμενη για κακουργηματικές πράξεις. Τότε ξεκίνησε ένα μπαράζ από δίκες, που κράτησαν μέχρι το 1987. Οι καταγγελίες συγκλόνισαν. Πάντα όμως η κατηγορούμενη αθωωνόταν, είτε λόγω αμφιβολιών, είτε λόγω… βλακείας. Οι οπαδοί της Αθανασίας στήριζαν την «Αγία» τους, με την καθημερινή τους παρουσία στο δικαστήριο και κάθε φορά που αθωωνόταν, εκείνοι πανηγύριζαν. Ακόμα κι αν ο πρόεδρος του δικαστηρίου έκανε λόγο για «ομαδική βλακεία».

Η «Αγία Αθανασία» ζούσε τουλάχιστον μέχρι την παραπάνω δημοσίευση (2 Δεκεμβρίου 2013), ανάμεσα σε ανθρώπους που πίστεψαν στην αγιότητά της.

VI. Μερικές σκέψεις για την ελληνική δικαιοσύνη

O τρίτος Πρόεδρος των Η.Π.Α. και συγγραφέας της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας Thomas Jefferson είχε πει: «Οι Δικαστές μας είναι το ίδιο έντιμοι όσο και οι άλλοι άνθρωποι και όχι περισσότερο… και η δύναμή τους ακόμα πιο επικίνδυνη μια και είναι ισόβιοι και δεν υπόκεινται, όπως οι άλλες εξουσίες, στον εκλογικό έλεγχο». Τη χώρα μας, όλες οι εκτιμήσεις και όλες οι έρευνες όλων των φορέων (Συμβούλιο της Ευρώπης, Κομισιόν, ΟΟΣΑ, Διεθνής Διαφάνεια) την τοποθετούν στην κορυφή της διαφθοράς της Ε.Ε. Και ο απελθών επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής εκτίμησε τον περασμένο Φεβρουάριο ότι «το 80% είναι λαμόγια και διεφθαρμένοι». Είναι συνεπώς φανερό το επίπεδο της εντιμότητας των δικαστών μας, σύμφωνα με την (προφανή) ρήση του Jefferson.

Αυτή η διαπίστωση ερμηνεύει τη συντεχνιακή οργάνωση και λειτουργία των δικαστικών, που είχε καταγγείλει ο κ. Φορτσάκης την εποχή ακόμα που ήταν πρόεδρος της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ («Καθημερινή», 26/5/2013). Ερμηνεύει επίσης την εξάρτηση της δικαστικής εξουσίας από την εκτελεστική εξουσία, δεδομένου ότι η ηγεσία της πρώτης διορίζεται από τη δεύτερη. Επιπλέον, οι αρεστοί στην εξουσία δικαστές, μετά τη συνταξιοδότηση τους, διορίζονται από την εκάστοτε κυβέρνηση σε χρυσοφόρες θέσεις του δημόσιου τομέα ή των λεγόμενων Ανεξάρτητων Αρχών και συνεπώς είναι εύλογο να μην συγκρούονται μαζί της κατά την έκδοση των αποφάσεων. Για το θέμα αυτό, η εφημερίδα «Καθημερινή» τα έγραψε στο κύριο άρθρο της, στις 18/9/2016, έξω απ’ τα δόντια: «Όταν οι συμπτώσεις πολλαπλασιάζονται, δημιουργείται η εικόνα ότι ένα κομμάτι της Δικαιοσύνης στοχοποιεί παράγοντες του δημοσίου βίου που δεν ευθυγραμμίζονται με τις διαθέσεις των κυβερνώντων ή των όποιων παρακυβερνώντων. Αντιστοίχως, προστατεύει όσους θεωρεί ελεγχόμενους ή συμμάχους».

Υπό αυτό το πρίσμα ερμηνεύονται πιθανόν οι παραπάνω συνεχείς αθωώσεις της «Αγίας Αθανασίας»: αναφέρθηκε ήδη ότι ανάμεσα στους υποστηρικτές της υπήρχαν πολιτικοί, αστυνομικοί και δικαστές! Πιθανόν επίσης να ερμηνεύονται δικαστικές Αποφάσεις όπως οι αθωώσεις κατηγορουμένων για συμμετοχή στις πανελλαδικές κινητοποιήσεις ανοίγματος των δρόμων (ας μη ξεχνάμε ότι ο σημερινός πρωθυπουργός συμμετείχε προσωπικά στην παραβίαση διοδίων). Πιθανόν ακόμη να ερμηνεύονται Αποφάσεις που ανατρέπουν κυβερνητικά μέτρα περικοπών μισθών και λοιπών αποδοχών εργαζομένων ή Αποφάσεις «παγώματος» των αποκρατικοποιήσεων.

Η συντεχνία που αναφέρει ο κ. Φορτσάκης, ακόμα και αν αφορά την μειοψηφία των δικαστών, έχει ευθύνη για την απαράδεκτη καθυστέρηση στην έκδοση των δικαστικών αποφάσεων. Η κοινή γνώμη θεωρεί ως αιτία της καθυστέρησης ότι οι δικαστές μας είναι λίγοι, αλλά ο κ. Φορτσάκης αποκάλυψε ότι περισσεύουν. Έχουμε περίπου 30 δικαστές ανά 10.000 κατοίκους, τη στιγμή που στη Γαλλία, τη Σουηδία και τη Φινλανδία είναι 12 (!) ενώ στην Ιταλία είναι 11 (!). Εκείνο που συντελεί στην καθυστέρηση είναι ότι η συντεχνία μπόρεσε να προωθήσει πολλές προαγωγές δικαστικών. Με αυτό τον τρόπο, στον πρώτο βαθμό, που φορτώνεται το μεγάλο όγκο δικαστικής ύλης, έχουμε το 58% του συνόλου των δικαστών, ενώ στην Ευρώπη έχουν το 70% (κάτι ανάλογο συμβαίνει και στις ένοπλες δυνάμεις, με την υπερπληθώρα αξιωματικών).

Στη συντεχνία των δικαστικών αναφέρεται και δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή» (11/3/2012) το οποίο περιγράφει «πρωτοφανή φαινόμενα εκτεταμένης ατιμωρησίας δικαστών και εισαγγελέων, που δεν ανταποκρίνονται ούτε στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους». Πιθανόν αυτή η ατιμωρησία να συμβάλλει στην ελαφρότητα με την οποία διενεργήθηκε η δίκη και εκδόθηκε η Απόφαση αρ.67650/13 του Η΄ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, καθώς και η αδιαφορία για τις συνέπειές της και την αμέλεια αναίρεσής της μέσα στις προθεσμίες του νόμου. Το σίγουρο είναι ο νέος διασυρμός της δικαιοσύνης και η ταλαιπωρία μαζί με τον εξευτελισμό, που έρχονται να προστεθούν στα δεινά μιας κοινωνίας σακατεμένης από την κρίση, στα πρόθυρα της απελπισίας.

VII. Επίλογος

Μετά τις διαστάσεις που πήρε η αποκάλυψη της Athens Review of Books και του σάλου που έγινε με το φόνο μιας οπαδού του «κινήματος» από άλλον οπαδό, κινητοποιήθηκε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ο υπουργός Δικαιοσύνης και το Υπουργείο Οικονομικών. Διατάχθηκε η αναψηλάφηση παλαιών υποθέσεων σχετικών με τον “μεγάλο ευεργέτη”, εκδόθηκε εγκύκλιος από το Υπουργείο Οικονομικών να μην δέχονται οι οργανισμοί και τα ταμεία τις εκχωρήσεις των υποτιθεμένων χρημάτων του Σώρρα κ.λπ. κ.λπ. Το μόνο που δεν μας είπαν είναι πώς θα ακυρωθεί η αμετάκλητη δικαστική απόφαση και αν θα ασκηθεί πειθαρχική τουλάχιστον δίωξη στους δικαστικούς που την εξέδωσαν ή προσπάθησαν να την εφαρμόσουν. Άνθρωποι που πείθονται ότι ο Σώρρας είχε μερικά τρισεκατομμύρια, από τα οποία διέθετε υπέρ της Ελλάδος 600 δισ., μπορεί να εμπιστευθεί κανείς την κρίση τους να δικάζουν για οποιοδήποτε θέμα; 

Facebook Comments