Το δημοσιογραφικό “Σκάπα Φλόου”

Μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου οι Γερμανοί υποχρεώθηκαν από τους νικητές Άγγλους να παραδώσουν το σύνολο των πλοίων του στόλου τους στο Βρετανικό πολεμικό ναυτικό το οποίο και θα  τα ενσωμάτωνε στο δυναμικό του. Για τον λόγο αυτό τα πλοία του Γερμανικού στόλου  είχαν συγκεντρωθεί στην ναυτική βάση  Σκάπα Φλόου στην βόρεια Σκωτία για να παραδοθούν στους Άγγλους. Κατά το πρωινό της ημέρας που θα λάμβανε χώρα  η ατιμωτική για τους Γερμανούς τελετή παράδοσης, ο Γερμανός ναύαρχος Φον Ρόιτερ έδωσε την εντολή να βυθιστεί το σύνολο των Γερμανικών πλοίων για να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού. Αυτή είναι και η μόνη αξιοπρεπής επιλογή που έχει ένας καπετάνιος όταν πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στην κατάληψη του πλοίου του από μία εχθρική δύναμη ή στην αυτοβύθιση.

Στην περίπτωση του ΔΟΛ δεν έχουμε να κάνουμε με πολεμικά πλοία αλλά έχουμε να κάνουμε με την προσπάθεια της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να καταλάβει με ρεσάλτο ένα μεγάλο δημοσιογραφικό συγκρότημα εκμεταλλευόμενη τα τεράστια οικονομικά προβλήματα της επιχείρησης. Σχεδίαζαν να μετατρέψουν τον ΔΟΛ σε ναυαρχίδα της τριτοκοσμικής τους προπαγάνδας βάζοντας στην θέση του διευθυντή διαφόρους εγκάθετους κομματικούς γκαουλάιντερ. Δεν το κατάφεραν και οι εφημερίδες συνέχιζαν να βγαίνουν έως ότου τους δοθεί η χαριστική βολή. Και η χαριστική βολή τους δόθηκε με την δικαστική απόφαση της περασμένης Τρίτης που στέρει στον ΔΟΛ την πρόσβαση στους οικονομικούς πόρους. Τα  τελευταία φύλλα των «Νέων» και του «Βήματος» ήταν εξαιρετικής ποιότητας και προέρχονταν από απλήρωτους εργαζομένους.

Δεν ήταν αναμάρτητος ο ΔΟΛ και πώς να μην είναι ένα εκδοτικό συγκρότημα που συντηρούσε επί ενενήντα χρόνια σαλόνια με πολιτικούς καριέρας, που βρισκόταν στο κέντρο των συνομωσιών του 1965, που κατάφερε να επιβιώσει μέσα στην χούντα την ώρα που η Ε. Βλάχου  της «Καθημερινής» χοροπηδούσε από ταράτσα σε ταράτσα για να ξεφύγει από την αστυνομία. Πώς να μην  κριτικάρεις ένα συγκρότημα που δεν είχε σταθερές απόψεις και έπαιζε πάντα το παιχνίδι του ισχυρότερου; Αλλά εδώ δεν είμαστε για να κάνουμε ιστορία, εδώ είμαστε για να επισημάνουμε το γενναίο τέλος που θέλησε να έχει ο ΔΟΛ. Θα μπορούσε να πουληθεί, να περάσει στα χέρια των κομματικών γκαουλάιντερ δεν το έκανε όμως. Ο ΔΟΛ προτίμησε το γενναίο τέλος και όχι το ξεπούλημα σαν άλλη πόρνη.

Στο  Σκάπα Φλόου το 1919 οι Άγγλοι δεν πανηγύρισαν πάνω από τα βυθισμένα πλοία, επέδειξαν σεβασμό στην γενναία απόφαση των αντιπάλων τους. Δεν περιμένουμε από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να πράξουν το ίδιο.

Το τελευταίο πρωτοσέλιδο των «Νέων» είχε τις φωτογραφίες όλων των συντακτών κάθε φωτογραφία είναι και μία δυνατή πένα και οι δυνατές πένες στην εποχή μας, που είναι γεμάτη φωνές, δεν πάνε ποτέ χαμένες.