Η μεγάλη πλειοψηφία των ελλήνων ζει από το Δημόσιο. Έχουμε 1 εκατ. περίπου εργαζόμενους στο στενό και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (είναι χαρακτηριστικό ότι στον στενό δημόσιο τομέα, οι ΔΥ ξεπέρασαν και πάλι  τις 700 χιλ. χάρις στις νέες προσλήψεις της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ)…

Έχουμε 2,7 εκατ. συνταξιούχους αλλά και 400-500 χιλ βοηθηματούχους και επιδοματούχους. Καθώς και 600 χιλ. επιδοτούμενους αγρότες. Αν σε αυτούς συμπεριλάβουμε και ένα μεγάλο αριθμό του 1,2 εκατ. ανέργων, που ζουν από την σύνταξη ή τον μισθό κάποιου στενού συγγενή τους, τότε ο αριθμός αυτός περνά τα 5 εκατ. ανθρώπους. Συνυπολογίζοντας και τις οικογένειες τους τότε μιλάμε για ποσοστό κοντά ή και πάνω από το 70% του συνολικού πληθυσμού. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν θέλουν καμιά αλλαγή. Απεχθάνονται τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο. Διότι φοβούνται ότι θα οδηγήσουν σε κάποια νέα περικοπή των αποδοχών τους. Καθώς έχουν αρχίσει να προσαρμόζονται στη νέα ζωή τους, μετά τις περικοπές που υπέστησαν, δεν θέλουν άλλες αλλαγές που μπορεί να καταστήσουν τη ζωή τους χειρότερη κι επαχθέστερη. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να πιστώνεται κάθε μήνα, τακτικά χωρίς καθυστερήσεις, ο μισθός, η σύνταξη, το επίδομα τους. Και να νιώθουν μια σχετική ασφάλεια εξ΄ αυτού του γεγονότος.

Εξαιτίας αυτής της πραγματικότητας, κανένα κόμμα και σχεδόν κανένας βουλευτής δεν μπορεί να εκλεγεί αν βρει αυτή την τρομερή πλειοψηφία εναντίον του. Γι αυτό μοναδικό μέλημα των κυβερνώντων είναι να μαζεύουν τα απαραίτητα κάθε μήνα για να πληρώνουν εγκαίρως τους (κουτσουρεμένους) μισθούς και συντάξεις. Και γι αυτό, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις από την τρόϊκα, δεν προχωρούν οι μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο. Κανείς Έλληνας πολιτικός δεν τολμά να τα βάλει με την δύναμη όλων αυτών που προανέφερα.

Σε αυτή την πολιτική πραγματικότητα, εκτιμώ ότι για το λίαν ορατό μέλλον, ο Αλέξης Τσίπρας θα συνεχίζει να διατηρεί την εξουσία. Παρά το γεγονός ότι διέψευσε τις προσδοκίες πολλών και διέλυσε τις ελπίδες άλλων, κυρίως με τις τελευταίες περικοπές του ΕΚΑΣ και των επικουρικών συντάξεων. Αλλά θα παραμείνει πρωθυπουργός Όχι μόνο γιατί τους είναι συμπαθής, αλλά κυρίως διότι είναι αντιμεταρρυθμιστής, διότι αρνείται τις αλλαγές στο Δημόσιο, διότι διακηρύσσει ότι θέλει να κρατήσει τα πράγματα ως έχουν ή ακόμα και να τα κάνει όπως είχαν. Διότι δεν θέλει να καταπολεμήσει το πελατειακό κράτος, δεν θέλει να κάνει μεταρρυθμίσεις, δεν θέλει να κάνει ιδιωτικοποιήσεις. Το λέει ξεκάθαρα ο άνθρωπος. Ακόμα κι αν υπέκυψε πρόσκαιρα στις απαιτήσεις των δανειστών, γιατί δεν είχε άλλη επιλογή, θα κάνει ότι περνά από το χέρι του για να ακυρώσει τις μεταρρυθμίσεις ή να μην τις εφαρμόσει. Η μεγάλη πλειοψηφία των εκλογέων αυτό θέλει να ακούει. Τίποτα να μην αλλάξει. Κι όποιος θέλει να ασκεί την εξουσία αυτό πρέπει να υπόσχεται.

Βέβαια, οι έχοντες ακόμα λογική και γνώση της πραγματικότητας ξέρουμε ότι αυτό είναι αδύνατον να διατηρηθεί επί μακρόν. Σύντομα, ενδεχομένως και μέσα στο 2017, το μοντέλο αυτό θα καταρρεύσει αν δεν γίνουν επειγόντως μεταρρυθμίσεις. Όμως πολύ φοβάμαι ότι μέχρι να χρεοκοπήσει οριστικά η Ελλάδα, αλλαγές δεν θα γίνουν. Κι όταν έρθει η ώρα να γίνουν, θα είναι πια πολύ αργά. Δυστυχώς μπλέξαμε σε μια εφιαλτική κατάσταση, από την οποία φοβάμαι ότι δεν υπάρχει διέξοδος. Παρά μόνο λίαν οδυνηρές εξελίξεις.

Facebook Comments