Η πιο συγκλονιστική είδηση των τελευταίων ημερών είναι, κατά τη γνώμη μου, ότι μέσα στο μήνα Ιανουάριο 2017 έφυγαν από τις τράπεζες, παρά τα capital controls, περισσότερα από 2,5 δις ευρώ. Όπου φύγει- φύγει οι καταθέσεις κι οι αποταμιεύσεις των Ελλήνων καθώς έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στην κυβέρνηση και φοβούνται αδιέξοδο, ακόμα και χρεοκοπία, που θα τους έφερνε αντιμέτωπους με ένα γενναίο κούρεμα καταθέσεων και μια ενδεχόμενη επιστροφή στη δραχμή, στο εθνικό νόμισμα.

Την ίδια ώρα, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι παρουσιάζεται νέα κάμψη στην ανάπτυξη, που εισέρχεται και πάλι σε ύφεση, παρά το γεγονός ότι έχουν πέσει αρκετά χρήματα στην οικονομία, χάρις στο ΕΣΠΑ και στην ολοκλήρωση κάποιων δημοσίων έργων. Που δεν αρκούν όμως. Η πραγματική οικονομία είναι εντελώς «παγωμένη». Και το γεγονός ότι τον προηγούμενο μήνα υπήρξε επανεμφάνιση του πληθωρισμού και πάλι, στο 1,2%, μετά από χρόνια, δεν οφείλεται στην αναθέρμανση της. Αλλά αντιθέτως στους υπερβολικούς φόρους, που η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιβάλλει σε είδη ευρείας κατανάλωσης, όπως είναι κυρίως τα καύσιμα, ο καπνός και ο καφές. Όλα αυτά πιστοποιούν ότι η κατάσταση και πάλι είναι η ίδια, ίσως και χειρότερη, σε σχέση με το τι συνέβαινε το καλοκαίρι του 2015, όταν ο Αλέξης Τσίπρας, την ύστατη στιγμή κατέφυγε ως ικέτης στους εταίρους μας στην ευρωζώνη, εκλιπαρώντας για μια νέα δανειακή σύμβαση, το Μνημόνιο Γ’.

Αυτό, που έχει λυγίσει την αγορά σήμερα, δεν είναι μόνο οι υπερβολικοί, εξοντωτικοί φόροι, που επιβάλλονται συνεχώς σε αδύναμους πλέον ώμους να τους σηκώσουν. Αλλά κι η τρομακτική αβεβαιότητα, που προκαλούν η ανικανότητα κι η αβελτηρία της κυβέρνησης Τσίπρα- Καμμένου να κλείσει την β’ αξιολόγηση, παρά τις κατά καιρούς δεσμεύσεις της. Τούτη την στιγμή, ακόμα και το τελευταίο ορόσημο για την β’ αξιολόγηση, που ήταν το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου έχει χαθεί, όπως επισήμανε ο πρόεδρος του Γιερούν Ντάϊσελμπλουμ. Η πολιτική διέξοδος στην αξιολόγηση, που ευαγγελίζονται στο Μαξίμου, δεν ήρθε κι ούτε θα έρθει. Όπως ουδέποτε ήλθε από το 2015 και μετά, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις του πρωθυπουργού.

Κι ενώ το φάσμα της χρεοκοπίας και του Grexit επανέρχεται δριμύτερο, η κυβέρνηση δείχνει να μην συναισθάνεται την πραγματικότητα. Μέσα σε αυτές τις ασφυκτικές συνθήκες, συνεχίζει τις αθρόες προσλήψεις των «δικών της παιδιών» στο Δημόσιο, αυξάνοντας μέσα στο 2016 την μισθολογική δαπάνη κατά 1 δις ευρώ. Ενώ ο υπουργός Εσωτερικών Παν. Σκουρλέτης προαναγγέλλει μαζικές μονιμοποιήσεις συμβασιούχων και πάλι στο Δημόσιο. Είναι προφανές ότι αυτοί, που μας κυβερνούν ζουν σε ένα δικό τους παράλληλο σύμπαν, που ουδεμία σχέση με την σκληρή πραγματικότητα, που βιώνουν οι υπόλοιποι Ελληνες, έχει.

Εξίσου χαρακτηριστικό, και συνάμα εξοργιστικό της νοοτροπίας των συριζαίων, είναι αυτό που συμβαίνει με την τεράστια επένδυση, που προωθείται εδώ και χρόνια χαρτιά αλλά ουδέποτε υλοποιείται στο Ελληνικό. Μολονότι υποχρεώθηκαν να αποδεχθούν να; νομοθετήσουν την επένδυση, αναζητούν τρόπους να την ακυρώσουν στην πράξη. Εβαλαν αρχικά τον δασάρχη να ισχυριστεί ότι πρόκειται περί… δασικής έκτασης. Ποιος; Ο χώρος που εδώ και 75 χρόνια ήταν το μοναδικό διεθνές αεροδρόμιο της Ελλάδας; Κι όταν ο ισχυρισμός αυτός κατέρρευσε, 18 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν ερώτηση στη Βουλή με την οποίαν ζητούν να κηρυχθεί…»αρχαιολογικός χώρος». Ποιο το παλιό αεροδρόμιο κι η παλιά βάση των ΗΠΑ; Κωμιοκοτραγικές καταστάσεις σε μια χώρα, που καταρρέει κι απειλείται χωρίς κανείς να μπορεί να αντιληφθεί από τους κυβερνώντες την τραγικότητα των στιγμών.

Κι αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη χώρα, ακόμα κι αν κλείσει τελικά η β’ αξιολόγηση, με σημαντικές υποχωρήσεις εκ μέρους της κυβέρνησης, όπως εκτιμώ ότι θα γίνει τελικά. Αλλά μέχρι τότε θα έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος και οι συνέπειες για την οικονομία μπορεί να έχουν καταστεί ανεπανόρθωτες. Ήδη, ο υπουργός Ενέργειας Γ. Σταθάκης προετοίμασε το έδαφος ότι η Ελλάδα δεν θα κατορθώσει να ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ στις 9 Μαρτίου, όπως ήταν ο κυβερνητικός στόχος, για να μπορεί να υπηρετεί το αφήγημα της επερχόμενης ανάπτυξης, που για μια ακόμα χρονιά, πολύ φοβάμαι, ότι θα μείνει στα λόγια.

Facebook Comments