Το να συμβουλεύεται κανείς ρεπορτάζ των διεθνών ΜΜΕ για να ασκήσει Πολιτική, είναι κάτι το οποίο αποτελεί μια προβληματική κατάσταση και αυτό γιατί την Πολιτική πρέπει να την ασκούν αυτοί που έχουν οριστεί να το κάνουν αυτό. Η Πολιτική διοχετεύεται στα ΜΜΕ από αυτούς που έχουν πραγματικά να παράξουν κάτι. Το ανάποδο είναι προβληματικό και όχι τόσο δημοκρατικό όσο θεωρείται στις μέρες μας.

Όλα τα παραπάνω έχουν να κάνουν αυστηρά με τις κριτικές τις οποίες εξαπολύουν όλα τα διεθνή Media προς τον Donald Trump. Δεν αναφέρομαι στο αν ο Trump είναι ακραίος, αν θεωρείται επικίνδυνος, αν θέλει να γυρίσει την οικονομία στην εποχή της ανταλλαγής προϊόντων, αν είναι κατάλληλος ή ακατάλληλος για Πρόεδρος. Αναφέρομαι στην Πολιτική, όπως αυτή έχει διαπιστωθεί μέσα από τις προτάσεις του.

Μένοντας στα οικονομικά θέματα, μια από τις κατηγορίες που εκτοξεύονται προς τον Trump είναι ότι πρόκειται για έναν Πρόεδρο ο οποίος επιχειρεί να εισάγει έναν οικονομικό προστατευτισμό στην Αμερική. Με απλά λόγια, ότι επιχειρεί να αποκόψει την αμερικανική οικονομία από την παγκόσμια οικονομία. Ότι έχει τάσεις διεθνούς απομονωτισμού, όπως λανθασμένα και άστοχα παρατήρησε και ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, παρασυρόμενος από τη διεθνή κριτική περί προστατευτισμού.

Πριν κάποιος μιλήσει ή κατηγορήσει για προστατευτισμό, οφείλει να γνωρίζει και τις οικονομικές πρακτικές οι οποίες συνιστούν προστατευτισμό.

  • Δασμούς στις εισαγωγές.

  • Quotas (περιορισμούς στην ποσότητα των εισαγωγών από μια χώρα).

  • Επιδοτήσεις σε εγχώριους παραγωγούς.

  • Μη δασμολογικά εμπόδια (απαγορεύσεις που κάνουν συγκεκριμένα εισαγώμενα ακατάλληλα).

  • Χειραγώγηση νομίσματος.

Η παραπάνω αναφορά είναι σκόπιμη. Γιατί από την ανάγνωση και μόνο καταρρίπτεται ο μύθος περί προστατευτισμού των ΗΠΑ ή ενισχύει την πρόθεση του Trump. Και αυτό γιατί κάθε μια από τις προηγούμενες αναφορές “φωτογραφίζει” και από μια μεγάλη οικονομική υπερδύναμη, που δυστυχώς για αυτούς, δεν είναι η Αμερική.

Η Κίνα χειραγωγεί το νόμισμά της, αρνούμενη να ακολουθήσει οποιαδήποτε συμφωνία έχει υπογραφεί. Αγνοεί ακόμα και τις συνθήκες του ΔΝΤ, παρά το γεγονός ότι πλέον το γουάν αποτελεί μέρος του καλαθιού SDRs. Φυσικά δεν είναι μόνο αυτό. Η Κίνα επιδοτεί τις εξαγωγές της ενώ δεν τηρεί τις συμφωνίες περί χρήσης πνευματικών δικαιωμάτων.

Η Ευρωζώνη επιδοτεί τους εγχώριους παραγωγούς, επιβάλλοντας επίσης στις χώρες τις Ένωσης να μην έχουν εισαγωγές από χώρες εκτός ΕΕ μεγαλύτερες από το 30% του ΑΕΠ τους. Φυσικά η Γερμανία, χειραγωγεί το ευρώ, όχι με την πρακτική που το κάνει η Κίνα, αλλά μέσω της ΕΕ η οποία καθόσον προβληματική, διαμορφώνει μια ισοτιμία η οποία είναι ιδανική για τη γερμανική βιομηχανία.

Στην Ευρωζώνη, υπάρχουν διαφορετικές φορολογικές ζώνες και σειρά προστατευτικών νομοθεσιών, ούτως ώστε τα κεφάλαια μεγάλων εταιριών από χώρες εκτός ΕΕ να φορολογούνται ελάχιστα εφόσον υπάρχουν επενδύσεις εντός της ΕΕ.

Ξαφνικά, ο Trump είναι αυτός που θέλει να απομονώσει την Αμερική από την παγκόσμια οικονομία, αλλά κάποιοι έχουν ξεχάσει ότι η Αμερική ήταν αυτή που ξεκίνησε την παγκοσμιοποίηση, την απελευθέρωση του εμπορίου, την απελευθέρωση των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Μια προσπάθεια να υπάρξει μια δικαιότερη παγκόσμια ανάπτυξη και ένα δικαιότερο διεθνές εμπόριο.

Και αυτή η προσπάθεια κατέληξε να γίνει ιδανική για τη γιγάντωση χωρών όπως η Κίνα και να προκαλέσει ρήγμα στην οικονομική υπεροχή των ΗΠΑ. Οι αμερικανικές επιχειρήσεις άρχισαν να μεταναστεύουν με αποτέλεσμα τη μείωση των παραγωγικών επενδύσεων, ενώ κρατούσαν και τα κέρδη τους εκτός ΗΠΑ με αποτέλεσμα να γλιτώνουν από τη φορολογία.

Με την πάροδο του χρόνου, η αμερικανική οικονομία έπαψε να έχει στήριγμα από τη βιομηχανία της, ενώ ταυτόχρονα άλλες χώρες γιγαντώνονταν από αμερικανικές επενδύσεις, ενώ αποκτούσαν φθηνή πρόσβαση σε αμερικανική τεχνολογία. Να θυμίσω μόνο πως η κινεζική εταιρία Huawei έγινε αυτό που είναι σήμερα.

Ο Trump έχει λοιπόν δηλώσει ότι ήρθε η ώρα η Αμερική να πάψει να είναι στην πλευρά του χαμένου. Ότι έχει έρθει η ώρα η Αμερική να αποκτήσει και πάλι τα ηνία της παγκόσμιας οικονομίας και να γίνει η βάση για μεγάλες επενδύσεις. Και για το σκοπό αυτό, ο Trump θέλει να μειώσει τη φορολογία, να δώσει κίνητρα για επενδύσεις, να επαναπατρίσει τα κεφάλαια εκτός των ΗΠΑ και να επιτεθεί στις χώρες που χειραγωγούν την ισοτιμία τους.  

Κάποιοι αυτό το βλέπουν λάθος, πιθανόν γιατί το λέει ο Trump και όχι κάποιος άλλος με πιο ωραία κόμμωση. Η ουσία είναι ότι ο Trump δείχνει το δρόμο με τον οποίο η Αμερική θα μπορέσει να γίνει επενδυτικός παράδεισος και να ξεφύγει από την κρίση του 2008. Η Αμερική με αυτό τον τρόπο θα δημιουργήσει κεφαλαιακά πλεονάσματα που θα μειώσουν το χρέος της ενώ η αύξηση της παραγωγής πετρελαίου θα βοηθήσει μειώνοντας τα ελλείμματα.

Για μια ακόμα φορά, η Αμερική έχει ένα εξαιρετικό οικονομικό σχέδιο. Όσοι το κριτικάρουν, ας βαδίσουν με τις συνέπειες που θα έχει αυτή η πολιτική, αλλά και με τις συνέπειες των αποτυχημένων ευρωπαϊκών πολιτικών.

Facebook Comments