Όποιοι είδαν την πρόσφατη τηλεοπτική πρωθυπουργική συνέντευξη και έχουν κολλήσει ή αγωνίζονται να «κολλήσουν» μερικές χιλιάδες ένσημα, – κοινώς εργάζονται ή αυτοαπασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα- απελπίστηκαν.

Είδαν και άκουσαν έναν post modern απαράτσικ εκτός πραγματικότητας και εκτός παραγωγικής διαδικασίας, να παραθέτει επιχειρήματα και θεωρητικές προβολές γύρω από ένα οικονομικό μοντέλο που φυσικά δεν υπάρχει. Η περίφημη αναδιανομή πλούτου μετά από 8 χρόνια κρίσης είναι το συντομότερο ανέκδοτο μετά από αυτό της εξόδου στις αγορές. Τα ευρώ που κόβει από τους  «μεν» για να δώσει στους «δε», είναι ένα επικοινωνιακό ξέφτι από την αριστερή κουρελού που τον έφερε στην εξουσία.

Όλα τα άλλα, τα περήφανα, ελπιδοφόρα, οραματικά και ηρωϊκά που εκστόμιζε μόλις πριν τρία χρόνια , με μάτια που έλαμπαν από «αντιστασιακή» φλόγα και φωνή που παρέπεμπε σε «πάλης ξεκίνημα» έχουν αντικατασταθεί από έναν fake πολιτικό ρεαλισμό, τον ρεαλισμό του Μαξίμου…

Να είμαστε όμως έντιμοι. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι ο πρώτος ούτε ο μόνος πρωθυπουργός που βρέθηκε στο Μαξίμου χωρίς να έχει καμία απολύτως επαγγελματική εμπειρία. Για την ακρίβεια είναι ο πολλοστός και αυτό δεν είναι εξ ορισμού κατακριτέο.

Το πρόβλημα ενός πολιτικού που επαγγέλλεται …..τον πολιτικό, δεν είναι τα ένσημα που δεν κόλλησε αλλά η πιθανή ανικανότητα να κατανοήσει τον πραγματικό μηχανισμό στο σύνολο του και να «δει» τους ανθρώπους σαν οντότητες κι όχι ψήφους ή αριθμούς.

Ο ελιτισμός κάποιων, ο λαϊκισμός άλλων, η ατολμία τρίτων και ο αμοραλισμός κάποιων, δεν είναι απότοκος της ανεπάγγελτης καριέρας ούτε η άσκηση επαγγέλματος  μετά βεβαιότητος θα διόρθωνε τα όποια  πρωθυπουργικά στραβά κι ανάποδα.

Για παράδειγμα αν ένας tycoon που όμως κατέκλεψε το δημόσιο φοροδιαφεύγοντας και πάτησε επί πτωμάτων για να φτάσει στην κορυφή, γινόταν πρωθυπουργός θα ήταν εξ ορισμού «καλός» ενώ ένας επιστημονικά καταρτισμένος, ηθικά άμεμπτος και επιχειρησιακά αποτελεσματικός πολιτικός καριέρας θα ήταν εξ ορισμού «κακός»;

Τα ανύπαρκτα πρωθυπουργικά ένσημα, δεν είναι το πρόβλημα. Γίνονται πρόβλημα επειδή ο συγκεκριμένος πολιτικός διαθέτει εν αφθονία όλα τα στραβά τόσο του χώρου που εκπροσωπεί, αυτού της Αριστεράς , όσο και των χώρων….όλων των πολιτικών του αντιπάλων. Τίποτα δεν του έχει ξεφύγει ως προς τα ελαττώματα!  

Και δυστυχώς, όπως οι περισσότεροι Έλληνες πρωθυπουργοί, περιβάλλεται από θλιβερά κατώτερους των περιστάσεων «αυλικούς» αντί για ικανούς συνεργάτες και το κυριότερο; Λειτουργεί περίκλειστος στο Μέγαρο της εξουσίας χωρίς να δέχεται την επιρροή του «έξω κόσμου»

Facebook Comments