Δεν θα υποκριθώ, δεν θα ασπαστώ καμία είδους πολιτική ορθότητα, δεν θα περιοριστώ ούτε θα παραμείνω καθωσπρέπει. Πόσο σκατόψυχοι είστε ρε γαμώτο εσείς που πάτε και σκορπάτε τον θάνατο σε αθώα πλάσματα; Τι είδους όντα είστε εσείς που μοιράζετε την φρίκη; Ποιος σας έχρισε θεούς για να στερείτε ζωές με το έτσι θέλω;

Ο Πίπης, ή Πομ-Πιπίνι, όπως τον είχα ονομάσει εγώ όταν τον διέσωσα έπεσε χθες θύμα ενός «ανθρώπου» που αποφάσισε να βάλει εισπνεόμενη φόλα.

Πριν ένα χρόνο, πήγα και τον πήρα ξημερώματα από το Καματερό μαχαιρωμένο, να πονάει φρικτά και να ψυχορραγεί. Είχε τα μάτια του σκύλου μου του Πομ που είχα υιοθετήσει και μου είχε πεθάνει λίγους μήνες πριν, ένα πλάσμα εξίσου κακοποιημένο.

Το πλάσμα αυτό τώρα χαροπαλεύει γιατί κάποιος του μοίρασε τον θάνατο, κάποιος που αυτοαποκαλείται «άνθρωπος» αποφάσισε να τον δολοφονήσει, κάποιος που αν μπορούσε θα έκανε το ίδιο και στους συνανθρώπους του. Όχι ρε, δεν έτρεχα εγώ να τον κάνω καλά για να μου τον σκοτώσετε εσείς. 

Δεν έχετε το δικαίωμα να το κάνετε και δεν είστε λίγοι, είστε πολλοί όσοι το κάνετε και όσοι συναινείτε με τη σιωπή σας. Και δεν είμαι τόσο θυμωμένη, όσο πληγωμένη για ένα πλάσμα που στη ζωή του γνώρισε τον πόνο έχοντας μία μόνιμη θλίψη στα μάτια του. Χρωστάω, επίσης, μία μεγάλη συγγνώμη σε αυτά τα πλάσματα -και ιδίως στον Πίπη- που δεν κατάφερα να τα προστατεύσω από το είδος μου.

ΥΓ: Πίπη, θα τα καταφέρεις, για μας είσαι πολύτιμος. Όσοι σε θεωρούν ένα άχρηστο ον είναι επιζήμιοι για την κοινωνία.

Facebook Comments