Μέσα στα δυόμισι χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η κατάσταση στην ελληνική οικονομία, στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις έχει επιδεινωθεί δραματικά.

Η οικονομία επέστρεψε στην ύφεση, η ανταγωνιστικότητά της χειροτέρεψε, κεφαλαιακοί περιορισμοί επιβλήθηκαν, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου διογκώθηκαν κατά 31%, το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών συρρικνώθηκε, οι δείκτες οικονομικού κλίματος και καταναλωτικής εμπιστοσύνης επιβαρύνθηκαν, το κόστος δανεισμού αυξήθηκε, το Χρηματιστήριο κατέγραψε μεγάλες απώλειες και οι καταθέσεις μειώθηκαν κατά 41 δισ. ευρώ. Το κόστος της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών ήταν οδυνηρό, ενώ η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας υποβαθμίστηκε.

Τα στοιχεία που επεξεργάστηκε ο βουλευτής και τομεάρχης Οικονομικών της Νέας Δημοκρατίας Χρ. Σταϊκούρας είναι συντριπτικά για την κυβέρνηση Τσίπρα, αλλά, δυστυχώς, πιστοποιούν τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν με δραματικό τρόπο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι επιστήμονες, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι. Οτι, δηλαδή, αντί η Ελλάδα να επιταχύνει στηριζόμενη στις ευνοϊκές συνθήκες και προοπτικές που είχαν δημιουργηθεί το 2014, οπισθοχώρησε σημαντικά.

Και σήμερα προσπαθεί, με ασθενέστερη δυναμική και από χαμηλότερο σημείο αφετηρίας, να φθάσει εκεί όπου ήταν επί κυβέρνησης Ν.Δ. Με απλά λόγια, είναι αυτό που χαρακτηριστικά σημειώνει ο κ. Σταϊκούρας σχετικά με την πορεία της οικονομίας. Οτι η κυβέρνηση παρέλαβε την οικονομία στον 1ο όροφο, την έριξε στο υπόγειο και τώρα προσπαθεί να την ανεβάσει στο ισόγειο.

Ηδη, ο κ. Τσίπρας έχει βάλει την υπογραφή του σε δύο νέα Μνημόνια τα οποία περιλαμβάνουν πρόσθετα μέτρα λιτότητας συνολικού ύψους 14,5 δισ. ευρώ και πανηγυρίζει για την «επιστροφή στην ευρωπαϊκή κανονικότητα», όταν μόλις πριν από δύο μήνες ψήφισε νέα μέτρα ύψους 5,1 δισ. ευρώ δεσμεύοντας την επόμενη κυβέρνηση και τη χώρα σε αέναη μνημονιακή λιτότητα τουλάχιστον έως το 2023 και σε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και επιτήρηση έως το 2060!

Είναι σαφές ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο που η ίδια έχει δημιουργήσει και απαιτείται άμεσα μια άλλη οικονομική πολιτική με αλλαγή του μίγματος της δημοσιονομικής πολιτικής και προώθηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.

Facebook Comments