Η κατάσταση της χώρας σήμερα

Δεν ξέρω αν έχει επαρκώς συνειδητοποιηθεί, αλλά όπως τα έφεραν οι περιστάσεις, τις μεταρρυθμίσεις (τουλάχιστον αρκετές από αυτές) που ήθελαν, αλλά δεν τολμούσαν να προωθήσουν οι προηγουμένως συγκυβερνώντες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ «για να μη χάσουν την εξουσία» (την οποία τελικά και έχασαν…) (και επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε την αντιπολίτευση που όλοι γνωρίζουμε) …
… τώρα τις έχει ψηφίσει (σχεδόν όλες!) ο ΣΥΡΙΖΑ «για να μη χάσει την
εξουσία» (την οποία τελικώς θα χάσει, αλλά αργότερα…)

Φυσικά,… δεν τις εφαρμόζει και θα κρατάει «αντίσταση» κωλυσιεργώντας παντού, γενικώς και διαρκώς (βλ. και Ελληνικό).
Και πάλι «για να μη χάσει την εξουσία» (χάνοντας τη «δεδηλωμένη» από αποσκιρτήσεις υποτιθεμένων «αριστερών») ή για να διατηρήσει ένα «αριστερό προσωπείο» ή για να έχει τους πελάτες του δικού της πελατειακού της κράτους κλπ. κλπ.
Και έτσι προκοπή δεν θα βλέπουμε.

Η μόνη περίπτωση να δούμε προκοπή είναι να έρθει η ΝΔ να εφαρμόσει αυτά που θα έχει ψηφίσει (και δεν θα έχει εφαρμόσει!) ο ΣΥΡΙΖΑ.

Και αυτό αποτελεί μόνο «αναγκαία» (sine qua non) συνθήκη.
Για να είναι και «ικανή», θα πρέπει επιτέλους αυτοί που έχουν την ευθύνη της διακυβέρνησης να κάνουν αυτά που πιστεύουν σωστά και να πιστεύουν ως σωστά αυτά που κάνουν.

Σε άλλες χώρες, που είχαν βρεθεί σε ανάλογη θέση με τη δική μας, οι
πολιτικές τους δυνάμεις είδαν και κατανόησαν τις πραγματικές και διεθνείς συγκυρίες, εκτίμησαν τα δεδομένα, συμφώνησαν, ψήφισαν, υλοποίησαν και τα κατάφεραν.

Εμείς αντίθετα σερνόμαστε με τη θλιβερή κατάσταση ο ένας να μην κάνει αυτά που πιστεύει και ο άλλος να μην πιστεύει σ’ αυτά που (εξαναγκαζόμενος) κάνει.

Και όλα αυτά «για να μη χάσουν την εξουσία», την οποία τελικά στο τέλος χάνουν, διότι απλά έτσι είναι η δημοκρατία.
Οι πολίτες τελικά καταψηφίζουν αυτούς που αποτυγχάνουν.
Δυστυχώς όμως το κάνουν αφού εκείνοι θα έχουν ήδη αποτύχει εις βάρος τους αφού προηγουμένως τους έχουν εξαπατήσει.

Έτσι ο λαός υποφέρει, χωρίς κανένας (πλην ελαχίστων) να μην του έχει δώσει να καταλάβει γιατί.
Επειδή ακριβώς και ο λαός δεν θέλει να καταλάβει, και οι πολιτικοί … «σέβονται την επιθυμία του». Καθόσον, αν του πουν την αλήθεια και τον βοηθήσουν να καταλάβει, χάνουν το προνόμιο να τον εξαπατήσουν και να αποσπάσουν την ψήφο του.
Θα πρέπει όμως ο λαός, έστω εξαναγκαζόμενος από την ίδια την πραγματικότητα, να καταλάβει επιτέλους, γιατί στο τέλος της γραφής πάλι ο ίδιος πληρώνει.

Διότι και η πραγματικότητα έτσι είναι.
Αν δεν την κατανοήσεις, δεν μπορείς να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις της και τελικά βγαίνεις χαμένος.

Συμπερασματικά – επιγραμματικά:

Η κατάσταση είναι παρανοϊκή και χαώδης και δεν ξέρουμε πού θα οδηγήσει και πότε θα βγούμε απ’ αυτή την παρατεινόμενη κρίση.
Στο μεταξύ τα χρόνια περνούν και όλοι οι άλλοι… μας προσπερνούν.

Ως μόνες πηγές αισιοδοξίας διακρίνουμε τις εξής:

• Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ψηφίζει μεταρρυθμίσεις (εξαναγκαστικά και προσπαθεί να μην τις εφαρμόζει ή να τις ακυρώνει στην πράξη). Έτσι όμως στρώνει το δρόμο στην επόμενη κυβέρνηση.

• Η επόμενη κυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, αυτοδύναμη ή όχι, θα πρέπει επιτέλους να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις και νέες πολιτικές. Δεν θα χρειαστεί όμως να ψηφίσει τις περισσότερες, γιατί θα τις έχει βρει ψηφισμένες και έτοιμες. Στα αρνητικά της η απροθυμία να εξαγγείλει η ίδια δραστικές μεταρρυθμίσεις του δημόσιου τομέα (λόγω του γνωστού «πολιτικού κόστους»). Στα θετικά η στρατολόγηση νέων ικανών στελεχών εκτός «κομματικού σωλήνα» μετά από κρίση. Αυτοί θα κληθούν να εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις και ελπίζουμε ότι θα ανταποκριθούν.

• Κάποιοι πολίτες – διανοούμενοι – αρθρογράφοι ή πολιτικά κόμματα – κινήματα πολιτών (με χαρακτηριστικό ή μόνο παράδειγμα τη «Δημιουργία Ξανά» και τον πρόεδρό της Θάνο Τζήμερο) λένε επιτέλους τις αλήθειες που πρέπει να ειπωθούν.
Ας ελπίσουμε ότι το ακροατήριό τους θα γίνεται συνεχώς ευρύτερο και να τους δώσει ευκαιρία να τις λένε και στην επόμενη βουλή. .
Διότι, πολίτες χωρίς ενημέρωση, χωρίς ακριβή περιγραφή της κατάστασης της χώρας τους και έρμαια του λαϊκισμού και της μπουρδολογίας ένθεν κακείθεν δεν αποτελούν παράγοντα δημοκρατίας και προόδου.

Είναι τα παραπάνω αρκετά για να ξεπεραστεί η τραγική μας κατάσταση και να οδηγηθούμε επιτέλους στο ξέφωτο και στην «κανονικότητα»;
Δεν γνωρίζω και δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος να μας δώσει σίγουρη απάντηση.
Το βέβαιο είναι ότι εξαρτάται ΚΑΙ από μας.
Και εμείς οι συνειδητοποιημένοι και άνοσοι στον λαϊκισμό πολίτες, ας κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε:
Ας είμαστε σοβαροί και όσο γίνεται πιο αντικειμενικοί διατυπώνοντας και διαδίδοντας αλήθειες και σοβαρές προτάσεις.
Τουλάχιστον, θα είμαστε οι τελευταίοι που θα φταίμε για ό,τι συμβαίνει στη χώρα μας.
Κάτι είναι κι’ αυτό…

Facebook Comments