Πείσμα,Επιμονή,Υπομονή

Πείσμα = ξεροκεφαλιά,ακαμψία,άκρατη ροπή στο επιθυμητό.
Επιμονή = διαρκή εμμονή ,ευξευγενισμένο πείσμα.
Υπομονή = Να μπορείς να περιμένεις για να πάρεις αυτό που θέλεις,με τον σωστό τρόπο και στο σωστό χρόνο και τόπο.

Τρεις λέξεις που για πολλούς είναι σχεδόν συνώνυμες παρ’ ότι έχουν μεγάλη διαφορά η μία από την άλλη. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η σειρά που  ανεφέρθηκαν, πείσμα, επιμονή, υπομονή, συμβαδίζει με την σειρά που εξελίσσεται η ανθρώπινη ηλικία.Ας ασχοληθούμε λοιπόν με αυτή την εξελικτική διαδικασία,”απομυθοποιώντας” ταυτόχρονα και την έννοια επιμονή!

Το πείσμα συμβαδίζει με την νηπιακή και την παιδική ηλικία του ανθρώπου. Για ένα παιδί, το μόνο από τα τρία που μπορούμε να του αποδώσουμε(πιθανότατα), σαν χαρακτηριστικό συμπεριφοράς, είναι το πείσμα. Λέμε, κοίτα πόσο “πεισματάρικο είναι”. Και όπως σ’ ένα πεισματάρικο παιδί δεν μπορούμε να εξηγήσουμε και να μεταδώσουμε την γνώση μας για κάτι αντίθετο από αυτό που ζητάει, κτυπώντας μανιασμένα τα πόδια του στο πάτωμα, έτσι ακριβώς και στο πείσμα δεν υπάρχει περίπτωση να επέμβουμε γιατί το πείσμα χαρακτηρίζεται από την απουσία διάθεσης ν’ ακούσει οτιδήποτε άλλο, εκτός από το ναι στην απαίτησή του.

Η λέξη ξεροκεφαλιά,-ξεροκέφαλος, αποδίδει ακριβώς την σημασία του πείσματος αλλά συνήθως χρησιμοποιείται για μεγάλους στην ηλικία και τους ξεχωρίζει από τα παιδιά. Σαφώς και είναι χειρότερο μ’ αυτή την έννοια να είσαι ξεροκέφαλος μεγάλης ηλικίας, από το να είσαι πεισματάρικο παιδί, γιατί αυτό θα σημαίνει ότι δεν πρόκειται και ν’ αλλάξεις

Σ’ αυτή την περίπτωση, είναι απολύτως βέβαιο ότι η ζωή του ξεροκέφαλου θα είναι γεμάτη από  γεγονότα που θα προσπαθούν να τον κάνουν ν’ αντιληφθεί το λάθος του, πράγμα πολύ δύσκολο γιατί πάντα θα έχει έτοιμη την απάντηση ότι είναι άτυχος και ότι όλα σε αυτόν συμβαίνουν. Αρνούμενος να δει ότι τα γεγονότα προκαλούνται από την μιζέρια του, γιατί πάντα ο ξεροκέφαλος είναι και μίζερος, θα τα φορτώσει στην ατυχία του,είτε θα προσπαθεί να “μεταθέτει” συνεχώς τις ευθύνες του σε “τρίτα μέρη”.

Η επιμονή είναι η εξέλιξη του πείσματος, όπως ακριβώς και η εφηβεία είναι το επόμενο στάδιο στην πορεία του ανθρωπίνου σώματος. Αυτοί που ήταν πεισματάρικα παιδιά και δεν έγιναν ξεροκέφαλοι, εξελίχθηκαν σε επίμονους. Η επιμονή, σ’ αντίθεση με το πείσμα που δεν σ’ αφήνει να του απευθύνεις τον λόγο, σου επιτρέπει να συνομιλείς μαζί της, προσπαθώντας να την κάνεις ν’ αλλάξει γνώμη, είναι  μια κατ’ επίφαση επικοινωνία. Και λέω κατ’ επίφαση γιατί η επιμονή, ενώ παρουσιάζεται να έχει αυτιά, δεν ακούει καθόλου.

Η επιμονή είναι ένα καλλιεργημένο ευγενικό πείσμα που κρύβεται μέσα στον φορέα του και παρουσιάζει προς τα έξω μια πιο επικοινωνιακή και κόσμια συμπεριφορά. Είναι το ίδιο αν όχι περισσότερο επικίνδυνη από το πείσμα γιατί δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή όπως εκείνο. Προσέξτε όμως γιατί αυτά που τονίζουμε δεν σημαίνουν ότι η επιμονή, είναι ένα άσχημο εργαλείο. Εκεί ακριβώς έγκειται και η μεγάλη της διαφορά από το πείσμα.Η επιμονή, αν καταφέρει, χρησιμοποιώντας τα αυτιά της ν’ ακούσει, μπορεί κάλλιστα να γίνει μέσο επίτευξης ενός σκοπού, σ’ αντίθεση με το πείσμα που μη έχοντας “αυτιά” ,λειτουργεί ως μέσο ανασταλτικό.

Είναι πολλές οι συνθήκες που απαιτούνται για την μετατροπή της σ’ εργαλείο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχουν εξ’ αρχής όλες. Μια συνθήκη, η σπουδαιότερη ίσως είναι η αποδοχή. Όταν η επιμονή, παρά τις προσπάθειές της, συγκρούεται διαρκώς σε τοίχους που κελεύουν το αντίθετο απ’ όσα επιδιώκει, μπορεί να αποδεχτεί ότι είναι μάταιη, τότε γίνεται εργαλείο μάθησης. Όταν η επιμονή καταφέρνει ν’ αναγνωρίζει την ανοησία που την διακρίνει,τότε έχει προοπτικές χρησιμότητας.
Όταν η επιμονή αποδεικνύεται σε καθημερινές πράξεις για την βελτίωση του ίδιου του φορέα της, και δεν αναλώνεται σε “επεμβάσεις για την τροποποίηση της συμπεριφοράς” των άλλων, τότε είναι η σκάλα που θα οδηγήσει στην υπομονή.

Η υπομονή. Μια παρεξηγημένη έννοια. Αυτός που την έχει θεωρείται μεγαλοπρεπής αλλά και ανόητος. Αυτός που έχει καταφέρει να αποδέχεται, γιατί η υπομονή σημαίνει αποδοχή, θεωρείται μοιρολάτρης. Μεγάλο λάθος. Η υπομονή, η αποδοχή δηλαδή, δεν σημαίνει σκύβω το κεφάλι αλλά αντίθετα το κρατάω πιο ψηλά από τα γεγονότα για να μπορώ να τα παρατηρώ αντικειμενικά.

Υπομονή δεν σημαίνει μοιρολατρία, αλλά ανεπηρέαστη από συναισθηματικές φορτίσεις και εμμονές αξιολόγηση των όσων συμβαίνουν. Υπομονή δεν σημαίνει δεν θέλω, δεν προσπαθώ, δεν έχω όνειρα, αλλά αντίθετα σημαίνει αγωνίζομαι γι’ αυτά, χωρίς όμως αυτός ο αγώνας να καταλήγει μια διαδικασία παραγνώρισης και παρερμηνείας που εμποδίζει την αποδοχή της μη πραγμάτωσής τους,μέσα από ατέρμωνες βρόγχους.

Η υπομονή δεν είναι βασανιστήριο όπως υπονοεί το σχόλιο «κοίτα τον κακομοίρη πως τα υπομένει».Υπομονή είναι μια εξελικτική διαδικασία, είναι ένα εργαλείο απεξάρτησης από τους χρωματισμούς των “αλόγιστων” θέλω, είναι  εργαλείο που όταν  κατακτηθεί , γίνεται ένα πολύτιμο μέσο μάθησης και πραγμάτωσης στόχων.

Τα 2 πρώτα (πλήν υπομονής) είναι φανερό ότι είναι στοιχεία που εμποδίζουν την ελευθερία πνεύματος και τελικά και την ίδια την επίτευξη “στόχων”.Ουσιατικά είναι παράγοντες ενίσχυσης της “διτής αγνοίας” δηλ. της άγνοιας, της αγνοίας μας ,αφού συνεχώς προσπαθούν ν αποδείξουν μέσα απο μηχανισμούς “άκριτης αυτοεπιβεβαίωσης” κάθε τι που αντίκεται σε αυτά(πείσμα-επιμονή)!Ο παράγων “τύχη” αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη βαρύτητα στον πεισματάρη-επίμονο άνθρωπο. Παρ ότι η μέση αντίληψη για την επιμονή είναι ότι “αποδίδει” ,εδώ νομίζω ότι δόθηκε μια κάλύτερη οπτική, που ανέδειξε κενά και αδυναμίες που την περιστοιχίζουν.

ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΙΔΑΤΕ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ TRADING  νομίζω οτι απο μόνο του το συγκεκριμένο άρθρο θα οδηγήσει τον αναγνώστη στο σωστό δρόμο.

Be patient! (one of the succes keys for trading).

http://inforex-trading.blogspot.gr/