Από τη στιγμή που θα εντοπίσετε ένα τσιμπούρι στο δέρμα σας ή στο ζώο σας επιβάλλεται η άμεση αντιμετώπισή του, καθώς μπορεί να είναι μολυσμένο και να σας μεταδώσει κάποια ασθένεια. Τα τσιμπούρια (κρότωνες) ανήκουν στα αραχνοειδή και ανάλογα με το είδος τους μεταδίδουν ασθένειες όπως είναι η ερλιχίωση,  η νόσος του Lyme (μπορρελίωση) και η εγκεφαλίτιδα (δάγκειος ή αιμορραγικός πυρετός Κριμαίας – Κονγκό).

Η ερλιχίωση είναι μια σοβαρή και ύπουλη ασθένεια του σκύλου, που προκαλείται από τσίμπημα μολυσμένου τσιμπουριού. Οφείλεται στον μικροργανισμό  ehrlichia, που πολλαπλασιάζεται στα κύτταρα του αίματος και σταδιακά τα καταστρέφει.

Θεραπεύεται η ερλιχίωση;

Η θεραπεία της ερλιχίωσης είναι εφικτή, με την προϋπόθεση ότι η διάγνωση γίνει έγκαιρα και ΠΡΙΝ προκληθεί καταστολή του μυελού των οστών. Η θεραπεία συνίσταται στη χορήγηση ειδικών φαρμάκων καθώς και υποστηρικτικής αγωγής, ανάλογα με την κλινική εικόνα του ζώου.

Το φάρμακο εκλογής είναι η Δοξυκυκλίνη ( Κτηνιατρικό σκεύασμα: Ronaxan, Ανθρώπινο σκεύασμα: Vibramycin) που χορηγείται με την μορφή χαπιών από το στόμα και η συστηνόμενη διάρκεια της θεραπείας φθάνει τις 28 ημέρες! Κλινική βελτίωση στα ζώα που διαγνώστηκαν έγκαιρα ( οξεία ή αρχή χρόνιας φάσης ) παρατηρείται πολύ σύντομα, έως και 24-48 ώρες μετά την έναρξη της αγωγής!


Πως αφαιρούμε τα τσιμπούρια

Τόσο για τους ανθρώπους όσο και για τα ζώα, η διαδικασία είναι ίδια. Ο μοναδικός τρόπος ο «μηχανικός», δηλαδή «τσιμπάτε» το τσιμπούρι με μια λαβίδα και με επιδέξιες κινήσεις το τραβάτε σταθερά αλλά όχι απότομα προς τα έξω.

1. Χρησιμοποιείστε ένα αμβλύ τσιμπιδάκι ή μια κατάλληλη ιατρική λαβίδα. Πιάστε το τσιμπούρι όσο πιο κοντά στο δέρμα γίνεται, από το κεφάλι του τσιμπουριού και όχι από το σώμα του. Η ανασήκωση του δέρματος της περιοχής που έγινε το τσίμπημα με τον αντίχειρα και το δείκτη του χεριού μπορεί να διευκολύνει στην αφαίρεση.

2. Τραβήξτε σιγά σιγά το τσιμπούρι και όχι απότομα. Η κίνηση που πρέπει να κάνετε είναι προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτή στην οποία έχει εισχωρήσει το τσιμπούρι. Μην κάνετε απότομες κινήσεις και μην στρέφετε τη λαβίδα για να αφαιρέσετε το τσιμπούρι γιατί από μπορεί αυτό να προκαλέσει την αποκόλληση του κεφαλιού του τσιμπουριού από το σώμα του, τα οποία θα παραμείνουν στο δέρμα.

3. Αφού αφαιρεθεί το τσιμπούρι, μπορείτε να το φυλάξετε σε ένα μικρό δοχείο για εξέταση (αν χρειαστεί στο μέλλον). Κατά πάσα πιθανότητα το τσιμπούρι θα είναι ζωντανό και θα κινείται ελεύθερα. Μπορείτε να το παρατηρήσετε έτσι ώστε να είστε σίγουροι ότι δεν έχει απομείνει στο σώμα σας κάποιο μέρος του κεφαλιού του.

4. Η περιοχή που είχε εισχωρήσει θα πρέπει να εξεταστεί καλά από κάποιον γιατρό για παραμείνοντα μέρη, τα οποία καλό είναι να αφαιρεθούν.

5. Η περιοχή καθαρίζεται στη συνέχεια με ένα αντισηπτικό διάλυμα. Χρησιμοποιείστε ιώδιο ή καθαρίστε το σημείο με σαπούνι.

Σε περίπτωση που έχετε βρει μεγάλη αποικία τσιμπουριών πάνω στο ζώο (για παράδειγμα σε ένα αδέσποτο) ο ασφαλέστερος και γρηγορότερος τρόπος είναι να το ψεκάσετε με ειδικό παρασιτοκτόνο σπρέι. Επιλέξτε ένα προϊόν που έχει άμεση δράση και που η λειτουργία του δεν περιορίζεται στην απώθηση των τσιμπουριών, αλλά τα εξοντώνει.

Τι να μην κάνετε (αναποτελεσματικές & επικίνδυνες μέθοδοι που αυξάνουν τις πιθανότητες μόλυνσης):

  • Μην επιθέσετε ουσίες όπως οινόπνευμα, πετρέλαιο, ξυλοκαϊνη, ασετόν, λάδι, κλπ επάνω στο τσιμπούρι, καθώς αυτό αυξάνει τις πιθανότητες το τσιμπούρι να εγχύσει σίελο μαζί με μικρόβια και τοξίνες στο δέρμα σας
  • Μην επιθέσετε κάτι ζεστό επάνω στο τσιμπούρι και μην το κάψετε όσο είναι προσκολλημένο
  • Μην πιέσετε ή συνθλίψετε το σώμα του τσιμπουριού πριν την αφαίρεσή του από το δέρμα
  • Μην αγγίζετε το τσιμπούρι με γυμνά χέρια
  • Μην χρησιμοποιήσετε αιχμηρή λαβίδα ή αιχμηρό τσιμπιδάκι.

Facebook Comments