Στα €4,5 δισ. το άνοιγμα των τραπεζών μετά τα stress tests

Στο σκοτάδι βρίσκεται η αγορά για τα τραπεζικά stress tests των Ελληνικών τραπεζών, αφού τα αποτελέσματά τους, εκεί που προορίζονταν να δοθούν τέλος Ιανουαρίου, θα δοθούν μέσα στον Φεβρουάριο.

Σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις και προβλέψεις, συνολικά οι συστημικές τράπεζες δεν θα απαιτήσουν κεφάλαια περισσότερα από 4,5 δισ ευρώ, εκ των οποίων τα μισά ενδεχομένως να αφορούν τη Eurobank, η οποία οδεύει άλλωστε προς την κεφαλαιακή της ενίσχυση μέσω αύξησης μετοχικού κεφαλάιου.

Αυτό που έχει σημασία για το τραπεζικό σύστημα είναι ότι παρά το γεγονός ότι τα «κόκκινα δάνεια» υπερβαίνουν τα 22 δισ ευρώ και ενδεχομένως απαιτήσουν νέες προβλέψεις που δεν αποκλείεται αν είναι της τάξεως των 8 δισ ευρώ, αρχίζει ανεπαίσθητα να διαμορφώνεται μια σταδιακή πορεία αποκλιμάκωσης του ρυθμού ανόδου των επισφαλειών. Κάτι τέτοιο έχει άμεση επίδραση στη διοχέτευση ρευστότητας στην αγορά, καθώς όσο «ξεμπλοκάρουν» οι καθυστερήσης, τόσο διευκολύνεται το τραπεζικό σύστημα στη διαθεσιμότητα των κεφαλαίων.

Σταγόνα «αισιόδοξων σεναρίων» αποτελεί και η σχετική επανάκαμψη στις τραπεζικές καταθέσεις που σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, κινήθηκαν ανοδικά.

Οπως παρατηρούν τραπεζικοί παράγοντες, το όποιο κεφαλαιακό άνοιγμα θα είναι διαχειρίσιμο, υπό την έννοια ότι υπάρχουν περιθώρια και τρόποι αντιμετώπισης των κεφαλαιακών αναγκών που θα προκύψουν. Η καθυστέρηση στην ανακοίνωση των stress tests είναι συνακόλουθη της επίσκεψης της τρόικας στην Αθήνα, η οποία δεν αναμένεται πριν τα μέσα Φεβρουαρίου. Οπως έχουμε επισημάνει, η ίδια η τρόικα δεν συμφωνεί στο να ανοίξει η συζήτηση επι τραπεζικών θεμάτων ( νόμος ανακεφαλαιοποίησης, stess tests, αλλαγή θεσμικού πλαισίου κλπ) αν δεν κλείσει το θέμα της συμφωνίας με την κυβέρνηση και λυθεί ο γρίφος με το δημοσιονομικό κενό.

Το επιχείρημα των τραπεζών για τη σχετική αισιοδοξία αναφορικά με τις τυχόν νέες κεφαλαιακές ανάγκες έγκειται στο ότι πλέον έχουν αρχίσει να συσσωρεύουν έσοδα από οργανική κερδοφορία ενώ παράλληλα, έχουν τη δυνατότητα να ενισχύσουν την κεφαλαιακή τους επάρκεια με ίδια μέσα.

Αξιοσημείωτη είναι κατά τους τραπεζίτες η διαπίστωση μιας απαρχής αποκλιμάκωσης του ρυθμού αύξησης των επισφαλειών ( σε καμία περίπτωση αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν αγγίξει το «ζενίθ» τους, περί ρυθμού πρόκειται ), σε συνδυασμό με μία τρόπον τινά επανάκαμψη της πορείας των καταθέσεων.