Ζητείται Υπουργός με νοημοσύνη παιδιού Α’ Δημοτικού

Αν πεις σε ένα παιδί Α’ Δημοτικού, που μαθαίνει αφαίρεση, “αφαίρεσέ μου από το 10 έναν άλλον αριθμό”, θα σε ρωτήσει “ποιος είναι ο άλλος αριθμός;” Αν του πεις “δεν ξέρω”, θα σου πει ότι τέτοια αφαίρεση δεν γίνεται και θα σκεφτεί ότι δεν τα έχεις τετρακόσια.

Φαίνεται ότι ο Στουρνάρας και οι “ειδικοί” του δεν έχουν ούτε τη νοημοσύνη παιδιού Α’ Δημοτικού. Όταν ορίζεις φόρο υπεραξίας σε αγοραπωλησία ακινήτων, θα πρέπει να ξέρεις εκτός από την τιμή πώλησης και την τιμή κτήσης.

Πώς όμως προσδιορίζεται η τιμή κτήσης ενός ακινήτου σε περιπτώσεις α) γονικής παροχής β) κληρονομιάς γ) χρησικτησίας δ) ανταλλαγής ε) δωρεάς στ) επικαρπίας/ψιλής κυριότητας ή σε περιπτώσεις που αγοράστηκε πριν υπάρξουν αντικειμενικές αξίες ή χτίστηκε σε ιδιόκτητο οικόπεδο ή έγινε με προσωπική εργασία ή επισκευάστηκε με προσωπική εργασία… ή… ή… ή…

Αν, λοιπόν, στο επιτ(ρ)ελείο του υπουργείου Οικονομικών είχαν νοημοσύνη παιδιού Α’ Δημοτικού, θα έψαχναν να βρουν ποιοι τρόποι κτήσης ακινήτων υπάρχουν και θα σκεφτόντουσαν αν είναι δυνατόν και πώς να προσδιοριστεί με σημερινές αξίες η υπεραξία ενός ακινήτου. Θα έφταναν πολύ γρήγορα στο συμπέρασμα ότι για πολλές περιπτώσεις αυτό είναι αδύνατον. Αν επέμεναν στην επιβολή του φόρου θα έπρεπε να στρώσουν κάτω τον πισινό τους και να φτιάξουν έναν ΣΑΦΗ νόμο που να λέει πώς προσδιορίζεται ο αφαιρετέος σε διάφορες “μπλεγμένες” υποθέσεις.

Με συγκεκριμένους συντελεστές που να υπολογίζουν τον πληθωρισμό, την άνοδο της αξίας της γης λόγω Δημοσίων Έργων, την απαξίωση της γης λόγω Δημοσίων Αέργων, και ένα σωρό άλλες παραμέτρους. 

Συγκεκριμένα, όμως! Με οδηγό – τυφλοσούρτη. Να πάρει τον φάκελο ο εφοριακός (όχι ο συμβολαιογράφος) και με το κομπιουτεράκι δίπλα, σε 2 λεπτά, να έχει βρει το νούμερο. Και τις περιπτώσεις για τις οποίες δεν υπάρχει τρόπος να προσδιοριστεί η τιμή να τις εξαιρέσουν από τον νόμο. Να μην ισχύει εκεί ο φόρος υπεραξίας διότι αν η τιμή κτήσης είναι θεωρητικά μηδέν, ο φόρος θα μπει σε όλη την τιμή πώλησης και έτσι ποιος τρελός θα πουλήσει; Αν μάλιστα υπήρχε κάποια στοιχειώδης συνέχεια στη Δημόσια Διοίκηση, θα μπορούσε κάποιος υπηρεσιακός παράγοντας, όχι από αυτούς που αλλάζουν μαζί με τον Υπουργό, να τους θυμίσει ότι το ίδιο πρόβλημα είχε δημιουργηθεί το 2006 όταν είχε θεσπιστεί ο Φόρος Αυτόματου Υπερτιμήματος που οδήγησε στο να απαλλαγούν από τον φόρο τα ακίνητα που κατείχε ο ιδιοκτήτης για περισσότερα από 25 χρόνια.

Ακόμα περισσότερο, θα μπορούσε κάποιος απο δαύτους να ρωτήσει: σε μια κτηματαγορά που έχει παγώσει περισσότερο κι από τη βόρεια Ντακότα, ένας ακόμα φόρος, ακόμα κι αν σε κάποιες περιπτώσεις είναι θεωρητικά δίκαιος, μήπως φέρει αντίθετα αποτελέσματα; Μήπως δηλαδή μπλοκάρει ακόμα περισσότερο, τις ελάχιστες αγοραπωλησίες που γίνονται και δεν εισπράξουμε ούτε τον φόρο μεταβίβασης, αλλά ούτε και τους φόρους που θα προκύψουν από τη διάθεση του ρευστού που θα αποκτήσει ο πωλητής; (Που μπορεί, ο έρμος, να πουλάει για να πληρώσει άλλους φόρους!) Τι ψάχνουμε τώρα… Για να κάνουν τέτοια σκέψη χρειάζεται επίπεδο ανάλυσης Β’ Δημοτικού κι αυτοί δεν έχουν ούτε νηπιαγωγείου.

Κι έτσι, αφού έβγαλαν έναν ακόμα ηλίθιο νόμο, μπλόκαραν εντελώς την κτηματαγορά και προκάλεσαν εγκεφαλικό σε συμβολαιογράφους, εφοριακούς και συναλλασσόμενους, σκέφτηκαν τώρα να εξαιρέσουν από τον φόρο υπεραξίας τα ακίνητα που έχουν αποκτηθεί πριν από 25 χρόνια, όπως ισχύει στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες. Το αστείο είναι ότι η σχετική ειδησεογραφία αναφέρει πως “την απαλλαγή από τον φόρο υπεραξίας όλων των ακινήτων που έχουν διακρατηθεί για περισσότερα από 25 ή 30 έτη εξετάζει σοβαρά το υπουργείο Οικονομικών. Πρόκειται για μια λύση που προωθείται προκειμένου να αρθεί το αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί στις μεταβιβάσεις ακινήτων λόγω του φόρου υπεραξίας.”

Κι εδώ δεν ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή να κλάψεις με λυγμούς για την κατάντια αυτής της χώρας. Υπάρχει η έννοια του “σοβαρά” σε μία, έστω, απόφαση του υπουργείου Οικονομικών; Είναι σοβαρό το ότι κλωσούσαν τον φόρο τόσους μήνες χωρίς ούτε ένας τους να σκεφτεί το αδύνατον της εφαρμογής του; Είναι σοβαρό το ότι ενώ ο φόρος εφαρμόζεται από 1ης Ιανουαρίου και τα προβλήματα παρουσιάστηκαν από την πρώτη μέρα, το υπουργείο με τον κωδικό ΑΑΑ (Ανοησίας, Ανευθυνότητας & Ανηθικότητας) τώρα εξετάζει (sic) την τροποποίησή του; Ήταν σοβαρό το μπαλάκι που πέταξε στους συμβολαιογράφους για να υπολογίζουν εκείνοι, προφανώς με κληρονομικό χάρισμα, τον φόρο υπεραξίας; Είναι σοβαρό το ότι τώρα το πετάει στους εφοριακούς; Είναι σοβαρό το ότι δεν έχουν αποφασίσει ούτε τον αριθμό των ετών για την απαλλαγή; Είναι σοβαρό το ότι ακόμα και με την απαλλαγή των “παλαιών” ιδιοκτησιών, αν ισχύσει, ΚΑΜΜΙΑ εγκύκλιος δεν έχει εκδοθεί που να αποσαφηνίζει τις δεκάδες άλλες υποκατηγορίες για τις οποίες κανένας δεν ξέρει τι ισχύει;

Πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Καμμιά σοβαρή απόφαση καμμιά σοβαρή πράξη δεν μπορεί να προέλθει από ανεύθυνους, ανόητους και ανήθικους. Για κάθε κρατική απόφαση το μόνιμο ερώτημα του πολίτη είναι: είναι τόσο ηλίθιοι, τόσο απατεώνες ή και τα δύο μαζί; Απ’ ό,τι φαίνεται, σχεδόν βέβαιη εκδοχή είναι η τρίτη.