Μια γνωστή ρήση αναφέρει: με κορόιδεψες μια φορά, ντροπή σου…. με κορόιδεψες δύο φορές, ντροπή μου. Προσωπικά ασπάζομαι πλήρως τη συγκεκριμένη φράση απ όλες τις πλευρές της. Συγκεκριμένα όμως θα την ταιριάξω με τη δύναμη και την ευθύνη του κυρίαρχου λαού που φωνάζει και διαμαρτύρεται κάθε τόσο, χωρίς ωστόσο να μη συμφωνώ στην όποια πράξη αντίδρασης του. Μόνο που εδώ υπάρχει ένα πολύ μεγάλο και βαθύτατο αλλά.

Από το 1974 έως και σήμερα, έχουν υπάρξει δεκαπέντε εκλογικές αναμετρήσεις (βουλευτικές εκλογές). Αλήθεια, ο ελληνικός λαός που δικαίως πολλές φορές φωνάζει ότι τον κορόιδεψαν και ότι εξαπατήθηκε, πόσες φορές από τις 15 αυτές άλλαξε την ψήφο του την επομένη;;; Πόσες φορές δε ψήφισε άραγε τις ίδιες και τις ίδιες πολιτικές που τον κορόιδευαν ή τους ίδιους και τους ίδιους πολιτικούς που τον εξαπατούσαν;;; Δε δικαιολογείται ο κυρίαρχος λαός να φωνάζει και να διαμαρτύρεται, γιατί πολύ απλά αυτός αποφάσισε ποιόν θα στείλει στη Βουλή (κατ’ επανάληψη) και συνεπώς (και το λέω μάλιστα με απόλυτο τρόπο) ότι χαρακτηρίζει τους βουλευτές χαρακτηρίζει και το λαό ή αλλιώς ότι χαρακτηρίζει το λαό χαρακτηρίζει και τους βουλευτές.

Στις τρείς(2009 και οι δύο του 2012) τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις που είχαν και έχουν πολύ μεγάλη σημασία, οι βουλευτές από τις τόσα χρόνια κυρίαρχες πολιτικές ιδεολογίες παρέμειναν σχεδόν οι ίδιοι, λίγοι ήταν οι νέοι (όχι μόνο ηλικιακά). Η μόνη αλλαγή που υπήρξε δηλαδή σε επίπεδο νέων βουλευτών, προήλθε από κόμμα που αύξησαν τα ποσοστά τους και άρα έτσι εισήλθαν νέοι στη Βουλή, καθώς βέβαια και από τα νέα κόμματα. Και τα κόμματα που αναφέρομαι είναι, ο ΣΥΡΙΖΑ που εκφράζει το παλιό ΠΑΣΟΚ και η Χρυσή Αυγή, που είναι αυτά που αύξησαν τα ποσοστά τους σε σχέση με παλαιότερες εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά και οι ΑΝ.ΕΛ. και η ΔΗΜ.ΑΡ. που μπήκαν στη Βουλή ως νέοι συνδυασμοί. Άρα, σε σύγκριση των παραπάνω ουσιαστικά δεν άλλαξε κάτι στο πολιτικό σκηνικό. Στα παλαιά κόμματα σχεδόν παρέμειναν οι ίδιοι βουλευτές, άρα ψηφίσαμε τους ίδιους πολιτικούς, στα κόμματα που αύξησαν τα ποσοστά τους όπως ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίσαμε τις ίδιες πολιτικές (παλαιό ΠΑΣΟΚ), στη Χ.Α. ψηφίσαμε ανθρώπους επικίνδυνους και άσχετους με την πολιτική, ενώ στα νέα κόμματα όπως ΑΝ.ΕΛ και ΔΗΜ.ΑΡ. ψηφίσαμε ανθρώπους που είτε δεν έχουν εικόνα της πολιτικής είτε τους βλέπουμε εδώ και δεκαετίες στο πολιτικό σκηνικό.

Γιατί φωνάζουμε τότε… ούτε οι βουλευτές μας φταίνε, ούτε τα κόμματα μας φταίνε. Εμείς ως κυρίαρχος λαός διατηρήσαμε επί της ουσίας σταθερή την ψήφο μας. Αν δε μας άρεσε κάτι και το κατηγορούσαμε για διαφθορά και διαπλοκή, είχαμε 15 ευκαιρίες να το αλλάξουμε, είχαμε 15 ευκαιρίες να επιλέξουμε την αλήθεια. Τι αλλάξαμε άραγε ως κυρίαρχος λαός τόσα χρόνια με την ψήφο μας;;; Σχεδόν τίποτε και λέω σχεδόν γιατί μπορεί να δόθηκαν ευκαιρίες, για παράδειγμα  της επανίδρυσης του κράτους, αλλά ο κυρίαρχος λαός με την ψήφο του τις πήρε πίσω.

Τώρα λοιπόν επειδή όλα ήταν και είναι επιλογές μας και εξαπατηθείς δις δε δικαιολογείται, σώπασε και περίμενε τις ερχόμενες εκλογές. Και πρόσεχε τι θα επιλέξεις πάλι. Πρόσεχε γιατί τα νέα πολιτικά μορφώματα, όπως το Ποτάμι, η Ελιά και κάποια άλλα με μακροσκελείς ονομασίες, που είτε εκφράζουν απολιτίκ καταστάσεις χωρίς ιδεολογία και πολιτική σκέψη (Ποτάμι)…. όπου πρέπει να είναι κάποιος ανόητος για να πιστεύει πως από εδώ που είμαστε σήμερα μπορούμε να ξεκολλήσουμε έχοντας ως σημαία την έλλειψη ξεκάθαρης πολιτικής ιδεολογίας…… είτε αποτελούν συνονθυλεύματα του πιο βρόμικου κομματιού του πολιτικού σκηνικού που έχει υπάρξει στη χώρα(Ελιά), θέλουν να οδηγήσουν σε επικίνδυνα μονοπάτια. Πρόσεχε τι θα ψηφίσεις, γιατί ήδη φέρεις το βάρος της ευθύνης των σημαντικότερων εκλογών από το 1974 και μετά. Αυτών του 2009 και του 2012.

Δεν είναι ντροπή λοιπόν κανενός πολιτικού συστήματος και κανενός πολιτικού που σε κορόιδεψε, γιατί αν το έκανε, που κάποιες φορές συνέβη, έγινε σίγουρα περισσότερες φορές από μία και εκεί ακριβώς είναι που πρέπει να πάρει επάνω του την ντροπή ο κυρίαρχος λαός και εκεί είναι που πρέπει να πάρει επάνω του και να αναλογιστεί την προσωπική του ευθύνη ο καθένας. Γιατί όπως είπα και στην αρχή αν με κορόιδεψες μια φορά, ντροπή σου….αν με κορόιδεψες δύο φορές, ντροπή μου. Η ευθύνη είναι όλη δική μας και αυτό που πρέπει είναι να αναλογιστούμε το βάρος και τη διαχείρισή της, με σοβαρότητα. Γιατί το βάρος της ευθύνης οδηγούμενο από το σεβασμό στον εαυτό μας, θα δημιουργήσει εκείνο το περιβάλλον γύρο μας για τις ορθές επιλογές.

Facebook Comments