Κατηγορεί η Μαρία Σπυράκη τον πρωθυπουργό, ότι επέστρεψε από τις ΗΠΑ χωρίς “χειροπιαστό αποτέλεσμα”. Η ιστορία, όμως, αποδεικνύει, ότι είναι οι συμφωνίες που δεν ανακοινώνονται, που έχουν τη μεγαλύτερη βαρύτητα. Ειδικά στα εθνικά θέματα, επί των οποίων, σύμφωνα με ασφαλείς πηγές, υπήρξαν σημαντικές συζητήσεις στη Ουάσινγκτον, η σιωπή, στην οποία εμμέσως αναφέρεται η εκπρόσωπος της ΝΔ, είναι ακριβώς το στοιχείο εκείνο, που θα έπρεπε να γεννά στην Πειραιώς ανησυχία. Διότι, κατά πώς φαίνεται, μόνο με άδεια δεν χέρια γύρισε η ελληνική αποστολή.

Με το ταξίδι του στις ΗΠΑ, ο Αλέξης Τσίπρας πήρε την πολύ χειροπιαστή ανανέωση των όρκων του με το βαθύ αμερικανικό κράτος, το ίδιο που τον ανέδειξε, τον στήριξε και τον χρηματοδότησε στην πορεία του προς την εξουσία, το ίδιο που τον προστάτευσε όταν η απειρία του απείλησε να τινάξει τη χώρα στον αέρα το καλοκαίρι του ’15, το ίδιο που τον διευκολύνει δια τις επιρροής του στο ΔΝΤ – που, για όποιον δεν το έχει καταλάβει, αφού έριξε τον Αντώνη Σαμαρά, προσποιείται τρία χρόνια τώρα μία τον “καλό” και μία τον “κακό μπάτσο”, σχεδόν πάντα σε κάποιου είδους συνεννόηση με την ελληνική κυβέρνηση. Είναι πια σαφές, πως ότι ξεκίνησε με τον Ομπάμα και σχεδιαζόταν να συνεχιστεί με τη Χίλαρυ, ισχύει και επί Τραμπ.

Καθώς η Τουρκία απομακρύνεται από τη Δύση και περιέρχεται σε σχέση αμοιβαίας καχυποψίας με τις ΗΠΑ, η ελληνική αριστερά επιβεβαιώνει για ακόμα μια φορά το ρόλο της, ως δούρειος ίππος των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή.
Αυτή τη φορά, μάλιστα, η αριστερά, υποστηριζόμενη από τους ΑΝΕΛ, επιστρέφει ως εθνικόφρων υπέρμαχος των ελληνικών δικαίων στο Αιγαίο, την Κύπρο, αλλά και τα Σκόπια. Δεν είναι δυνατόν, να μην τέθηκαν αυτά τα θέματα στο τραπέζι των συνομιλιών Τραμπ-Τσίπρα. Το ρεπορτάζ αναφέρει από καιρό κινητικότητα, αλλά και αυξανόμενη υποστήριξη προς τη χώρα μας από τις ΗΠΑ. Όμως, μια αποφασιστική κίνηση υπέρ της Ελλάδος την καίρια στιγμή δεν είναι κάτι που προαναγγέλλεται. Αντίθετα, προκύπτει από κλίμα που χτίζεται χωρίς τυμπανοκορουσίες. Το ότι δεν υπήρξε καμία επί της ουσίας ανακοίνωση σχετικά με τα εθνικά και τα ελληνοτουρκικά περισσότερο υποδηλώνει μια βαθιά συνεννόηση, που συμφέρει και τις δύο πλευρές να παραμείνει θολή, παρά «προχειρότητα», όπως η ΝΔ σπεύδει να αποφανθεί.

Μια ηχηρά ευνοϊκή για τη χώρα εξέλιξη καθ’όδόν προς εκλογές μπορεί να αφορά σε μια σειρά από τομείς: Χρέος, διαπραγμάτευση και στάση του ΔΝΤ, έξοδος στις αγορές, Αιγαίο, ενεργειακά, μακεδονικό. Παρατηρώντας τα πρωτοσέλιδα του φιλοκυβερνητικού τύπου, δε, που «ανεβάζουν» πλέον κατά σύστημα τα εθνικά, διακρίνεται η οξυδέρκεια μιας συγκυβέρνησης, που έχει πιάσει τον παλμό των διεθνών εξελίξεων. Όσο ο Τσίπρας «ξεγλιστρά» από τους δανειστές και προχωρά σε σποραδικές παροχές, όσο προσλαμβάνει ψηφοφόρους δια της τεθλασμένης και ενισχύει το επικοινωνιακό του αποτύπωμα μέσω φίλιων μέσων, όσο παίζει σε όλα τα ταμπλό – όσο αντιφατικά κι αν είναι μεταξύ τους (βλ. και ταυτότητα φύλου και «τσαμπουκάς» προς την Άγκυρα), τόσο αυξάνει τις πιθανότητές του για μια καλύτερη τύχη στην προσεχή κάλπη.

Η Ελλάδα επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μετασχηματίζεται σε «πέμπτη φάλαγγα» των ΗΠΑ, τόσο στην καρδιά της Ευρώπης, όσο και στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο. Η ΝΔ, πάλι, που αδυνατεί να συλλάβει και να εφαρμόσει τη μόνη διαφαινόμενη οδό επικράτησης της κεντροδεξιάς στη Ευρώπη, ήτοι το μοντέλο Κουρτς, κινδυνεύει, αν όντως θεωρεί ότι ο Τσίπρας γύρισε άπραγος από τις ΗΠΑ, να βρεθεί προ οδυνηρών εκπλήξεων.

Facebook Comments