Πώς επηρεάζουν οι αποφάσεις των Kεντρικών Τραπεζών την αγορά συναλλάγματος;
Πώς επηρεάζουν οι αποφάσεις των Kεντρικών Τραπεζών την αγορά συναλλάγματος;
Πώς επηρεάζουν οι αποφάσεις των Kεντρικών Τραπεζών την αγορά συναλλάγματος;
Οι traders που ασχολούνται με τη θεμελιώδη ανάλυση διατηρούν στενή επαφή με τις πολιτικές που εφαρμόζουν και τις αποφάσεις που λαμβάνουν οι Κεντρικές Τράπεζες. Οι αλλαγές που μπορεί να επιφέρει μια Κεντρική Τράπεζα δεν περιορίζονται μόνο στα μέτρα νομισματικής πολιτικής αλλά επηρεάζουν σημαντικά και τα επιτόκια. Με αυτό το άρθρο θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε τις αποφάσεις που λαμβάνουν οι Κεντρικές Τράπεζες και πώς αυτές επιδρούν στην αγορά συναλλάγματος.
Κεντρικές Τράπεζες
Οι Κεντρικές Τράπεζες είναι οργανισμοί που ευθύνονται για το τραπεζικό σύστημα, τα επιτόκια και το νόμισμα ενός κράτους. Παραδείγματα Κεντρικών Τραπεζών που βρίσκονται με τις αποφάσεις τους στο επίκεντρο του επενδυτικού ενδιαφέροντος είναι η Κεντρική Τράπεζα των Η.Π.Α (FED), η Κεντρική Τράπεζα της Αγγλίας (ΒοΕ), η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) η Κεντρική Τράπεζα της Νέας Ζηλανδίας (RBNZ) κ.α.
Η σφαίρα επιρροής μιας Κεντρικής Τράπεζας μπορεί να κυμαίνεται από μία χώρα όπως η RBA (Κεντρική Τράπεζα Αυστραλίας) μέχρι μια ολόκληρη περιοχή όπως γίνεται με την ΕΚΤ στην Ευρωζώνη. Εξαιτίας αυτού ακριβώς του παράγοντα, οι κινήσεις και οι αποφάσεις μιας Κεντρικής Τράπεζας έχουν τη δυνατότητα να μεταβάλουν τις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά συναλλάγματος και πρέπει να βρίσκονται πάντοτε στο επίκεντρο της προσοχής των επενδυτών.
Νομισματική Πολιτική
Υπό φυσιολογικές συνθήκες μία Κεντρική Τράπεζα θα χρησιμοποιήσει τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή της προκειμένου να επιτύχει τους στόχους της. Η νομισματική πολιτική περιγράφει τις αποφάσεις που παίρνει μια Κεντρική Τράπεζα προκειμένου να ελέγξει τη προσφορά χρήματος στην περιοχή που έχει υπό την εποπτεία της. Δεδομένων των συνθηκών που επικρατούν σε μία οικονομία η Κεντρική Τράπεζα μπορεί να επιλέξει είτε να λάβει μέτρα επέκτασης της ρευστότητας είτε να συσφίξει τις πολιτικές της προκειμένου να περιορίσει τη προσφορά χρήματος.
Σε περιόδους κρίσης και χαμηλών ρυθμών ανάπτυξης οι Κεντρικές Τράπεζες επιλέγουν συνήθως την επέκταση της νομισματικής πολιτικής τους. Αυτό μπορούν να το επιτύχουν είτε με αγορές ομολόγων είτε με πτώση των επιτοκίων. Η λογική πίσω από την επέκταση της νομισματικής πολιτικής είναι να αυξηθούν τα κεφάλαια που είναι διαθέσιμα για τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις προκειμένου να μπορούν να αυξηθεί το Α.Ε.Π και οι προοπτικές για την ανάπτυξη. Τα αποτελέσματα που επιθυμούμε να έχουμε από τη ποσοτική χαλάρωση είναι η αύξηση του Α.Ε.Π και η μείωση της ανεργίας.
Καθώς η οικονομία αρχίζει να ανακάμπτει, η Κεντρική Τράπεζα θα πρέπει να σκεφτεί να πάρει μέτρα περιορισμού της ποσοτικής χαλάρωσης. Σε αυτό το σημείο η νομισματική βάση μπορεί να αρχίζει να περιορίζεται και τα επιτόκια να αυξάνονται. Αυτό με τη σειρά του αυξάνει τα επιτόκια δανεισμού. Με λιγότερα κεφάλαια να εισρέουν στην οικονομία πλέον, η οικονομική δραστηριότητα αναμένεται σταδιακά να υποχωρήσει . Σε αυτή τη περίοδο προσαρμογής το Α.Ε.Π της χώρας πρόκειται να μειωθεί.
Facebook Comments