«Clean exit» – εκλογικός αιφνιδιασμός ή κάλπες στο τέλος της τετραετίας;

Με βασικό πλάνο οι επόμενες εκλογές να γίνουν τον Σεπτέμβριο του 2018 πορεύεται η κυβέρνηση έχοντας διαβεβαιώσεις από τους θεσμούς ότι την 20ή Αυγούστου 2018 η Ελλάδα θα βγει από το πρόγραμμα.

Στις 20 Αυγούστου, ο Έλληνας πρωθυπουργός αναμένεται να έχει στα χέρια του τις υπογραφές των Ευρωπαίων ομολόγων του για το τυπικό τέλος του προγράμματος χρηματοδότησης προς την Ελλάδα και θα μπορεί να διαφημίσει την αποκαλούμενη «έξοδο από τα Μνημόνια», με σύμμαχο την Ε.Ε., αν και τα μνημονιακά μέτρα θα συνεχιστούν την περίοδο 2019-2020.

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές είναι ειλημμένη απόφαση η κυβέρνηση να προκηρύξει εκλογές εντός του Αυγούστου του 2018, με το επιχείρημα της «εξόδου από τα Μνημόνια» και το διακύβευμα «ποιος θα διαχειριστεί την επόμενη ημέρα, αυτοί που έβαλαν ή αυτοί που έβγαλαν τη χώρα από τα Μνημόνια», ακολουθώντας για άλλη μία φορά τη στρεβλή και απλουστευμένη ανάγνωση της προηγούμενης περιόδου και κυρίως της περιόδου 2015-2017, με την οποία πιστεύει πως καταφέρνει και πείθει μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινής γνώμης.

«Ο Τσίπρας θέλει να κυβερνήσει μέχρι και την τελευταία ώρα που του δίνει το Σύνταγμα. Είναι όμως πάνω από όλα τακτικιστής, όπως και ο Παππάς που τον επηρεάζει περισσότερο απ’ όλους. Δεν θα αφήσει να περάσει ούτε μία ημέρα από την 20ή Αυγούστου του 2018 σε σκέψεις και εξέταση σεναρίων. Πριν στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής του τυπικού τέλους του προγράμματος, για να μη χάσει το momentum, θα προκηρύξει εκλογές» είναι η φράση στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού μέχρι πρότινος, ο οποίος γνωρίζει τι συζητείται πίσω από τις κλειστές πόρτες του Μαξίμου.

Σύμφωνα με την ίδια πηγή, στελέχη της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησαν να ανοίξουν συζήτηση στο πλαίσιο του στρατηγικού σχεδιασμού της κυβέρνησης για το χρόνο των επόμενων εθνικών εκλογών, ωστόσο βρήκαν «τοίχο», με τον πρωθυπουργό, απρόθυμο για αναλυτική συζήτηση, να επαναλαμβάνει ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, «όπως έχουμε πει τόσες φορές».

Οι εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2018 εξυπηρετούν και το αποκαλούμενο σενάριο της «δεξιάς παρένθεσης», δηλαδή ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και νέες εθνικές εκλογές στις αρχές του 2020 με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Βασικός στόχος της πολιτικής και επικοινωνιακής στρατηγικής της ηγετικής ομάδας της κυβέρνησης είναι μία σύντομη προεκλογική περίοδος, με ισχυρές ενέσεις παροχολογίας για τα έτη μετά το 2019 και με ακραία σκανδαλολογία εναντίον των πολιτικών της αντιπάλων, που θα πλαισιώσουν το μήνυμα της εξόδου από τα Μνημόνια, πριν αρχίσει να λαμβάνει διαστάσεις η συζήτηση για την επόμενη ημέρα της ελληνικής οικονομίας και ειδικότερα:

● Για τους όρους της πολυετούς εποπτείας που είναι δεδομένη.

● Για τα μέτρα της περιόδου 2019-2022 (μείωση αφορολογήτου, μείωση συντάξεων και μισθών του Δημοσίου) που η κυβέρνηση έχει προσυμφωνήσει και ψηφίσει από τον περασμένο Μάιο.

● Για το προσχέδιο του προϋπολογισμού όπου λόγω του πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% δεν θα υπάρχει έκτακτο επίδομα στους αδύναμους, μετά από δύο χρονιές.

● Για τις μεταρρυθμίσεις που θα έχει συμφωνήσει να συνδεθούν με τα μέτρα διευθέτησης του χρέους, αφού οι θεσμοί έχουν ήδη απορρίψει το σενάριο της «καθαρής εξόδου» της ελληνικής οικονομίας στις αγορές και προκρίνουν το υβριδικό μοντέλο εποπτείας που θα συνδέει μέτρα διευθέτησης του χρέους με την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων.

Σύμφωνα με κοινοτικές πηγές, θεσμοί και κυβέρνηση προβλέπουν ότι περίπου στο τέλος Ιανουαρίου θα έχουμε το τέλος της τρίτης αξιολόγησης και συζητούν ήδη τα σενάρια της επόμενης ημέρας της ελληνικής οικονομίας, έχοντας απορρίψει το σενάριο της «καθαρής εξόδου» στις αγορές και προκρίνει τη λύση του υβριδικού μοντέλου εποπτείας που θα συνδέει την υλοποίηση συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων με μέτρα διευθέτησης του χρέους που θα αποτελεί και την εγγύηση της ασφαλέστερης εξόδου στις αγορές.

Εκλογικός αιφνιδιασμός ή κάλπες στο τέλος της τετραετίας

Πλην των απρόοπτων και απρόβλεπτων γεγονότων που πάντα έχουν το ρόλο τους στην υλοποίηση ενός πολιτικού σχεδίου, μία είναι η μεταβλητή που μπορεί να ανατρέψει τα κυβερνητικά σχέδια για εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2018.

Να μην πειστεί το ΔΝΤ για την αποτελεσματικότητα των προβλέψεων για την υλοποίηση του δημοσιονομικού στόχου το 2018 και να επιμείνει, επιβάλλοντας την άποψή του, στην πρόωρη εφαρμογή μέσα στο 2018 της μείωσης του αφορολογήτου που έχει ψηφιστεί για το 2019 αλλά και τη μείωση κρατικών δαπανών, δηλαδή τη μείωση μισθών και συντάξεων, που έχουν ψηφιστεί για το 2020.

Σε αυτή την περίπτωση η κυβέρνηση, έχοντας τη στήριξη των Ευρωπαίων, θα επιχειρήσει να αντιτείνει την ενεργοποίηση του κόφτη τον Μάιο του 2019, δηλαδή όπως έχει προβλεφθεί και ψηφιστεί με την επισημοποίηση των δημοσιονομικών μεγεθών του προηγούμενου χρόνου. Αν δεν βρεθεί κοινός τόπος και το μήνυμα της «εξόδου από τα Μνημόνια» αποδυναμωθεί από διενέξεις ανάμεσα στους θεσμούς και την κυβέρνηση, τότε το plan b θα είναι ή ο εκλογικός αιφνιδιασμός ή εκλογές στο τέλος της τετραετίας. Επισημαίνεται ωστόσο ότι παράγοντες που έχουν άριστη γνώση των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στην κυβέρνηση κα τους θεσμούς προεξοφλούν ότι αυτή τη φορά δεν θα υπάρξει καμία εμπλοκή ούτε καν κάποια καθυστέρηση και συμφωνημένα θα οδηγηθούμε στην έξοδο από το πρόγραμμα και τη συμφωνία για την εποπτεία της ελληνικής οικονομίας που θα λύσει τα χέρια του κ. Τσίπρα για εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2018.