Την ώρα που κλείνει ο κύκλος του τρίτου, και βαρύτερου Μνημονίου, του Μνημονίου που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια στιγμή που η χώρα θα μπορούσε να το έχει αποφύγει, ανοίγει πλέον ο κύκλος της συζήτησης για την επόμενη μέρα στο πολιτικό σκηνικό.

Η πρωτοφανής ανθεκτικότητα της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, ένα μπετόν-αρμέ 153 ψήφων των βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-μερίδας Οικολόγων διέψευσε κάθε σενάριο για τη διάρκεια της κυβέρνησης.

Η κυβέρνηση δεν «έπεσε» ούτε όταν ψήφισε τα πιο σκληρά οικονομικά και φορομπηχτικά μέτρα, ούτε τα μέτρα που αντίκεινται στο  «αριστερό αξιακό DNA» της. Δήθεν κλαίγοντας και σπαράζοντας οι 153 τα ψήφισαν όλα. Οπότε θα ψηφίσουν και ό,τι χρειαστεί για να χτίσουν το αφήγημα της επόμενης μέρας.

Ένα αφήγημα που βασίζεται στην αρχή ότι αυτή η κυβέρνηση κατάφερε να ολοκληρώσει όλες τις αξιολογήσεις και τώρα έρχεται η εποχή του «τέλους των Μνημονίων».

Η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να σερφάρει απαλά επάνω στην μνήμη των πολιτών για να μην ξυπνήσει τα δυσάρεστα που ήρθαν να δώσουν την χαριστική βολή σε όσους συνεπείς και έντιμους φορολογούμενους στήριξαν αυτή την χώρα, (τις αυξήσεις των φορολογικών συντελεστών, του ΦΠΑ, τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και  τις κατασχέσεις λογαριασμών για χρέη άνω των 500 ευρώ στο Δημόσιο, τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, και τόσα άλλα).

Εφαρμόζοντας ένα εμπροσθοβαρές πρόγραμμα περικοπών και μια οικονομική πολιτική η οποία εξαθλίωσε την οικονομία  από τον Γενάρη του 2015  η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να πείσει ότι η ίδια δεν έφερε κανένα «νέο μέτρο». Ο Αλ. Τσίπρας και όλα τα στελέχη θα επαναλαμβάνουν σαν συνεπείς παπαγάλοι ότι «δεν έφεραν κανένα νέο μέτρο» και έχουν αποδείξει ότι είναι αρκετά πειθαρχημένοι σ’ αυτά. Ενδεχομένως να βρεθούν πολίτες που θα το πιστέψουν κιόλας.

Δουλειά της αντιπολίτευσης είναι να πιστώσει τα μέτρα που φέρουν τις υπογραφές Τσίπρα/Τσακαλώτου/Καμμένου στους υπογράφοντες – κι αν δεν το κάνει, θα δώσει «χώρο» στον πολιτικό της αντίπαλο.

Το πεδίο της οικονομίας παραμένει ο καταλύτης των εξελίξεων.

Μπορεί να «ανεβαίνει» το Σκοπιανό και η κατάργηση των εκδρομών στο εξωτερικό, όμως ο πολίτης σ’ αυτή την χώρα  ψηφίζει με την τσέπη του, για την τσέπη του και συναισθηματικά. Τα συναισθήματα αφορούν κυρίως πάλι την τσέπη του (μου’ταξε, δεν μου’δωσε, τι μου ‘δουσε, τι μου πήρε, τι μου υπόσχεται κλπ).

Η ολοκλήρωση του Μνημονίου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τον Αύγουστο του 2018 ενδεχομένως βάλει σε πειρασμό τον Αλέξη Τσίπρα. Τον πειρασμό των πρόωρων εκλογών.

Δύο είναι τα κριτήρια για το timing των εκλογών: α) να αποκλειστεί το σενάριο συσχετισμού 180 βουλευτών στην επόμενη Βουλή, και β) να έχει τις λιγότερες δυνατές απώλειες ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να μπει στον πειρασμό να κάνει εκλογές τον Οκτώβριο του 2018 εάν η αίσθησή του  τον οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει ο συσχετισμός των 180 βουλευτών στην επόμενη Βουλή. Υπενθυμίζεται ότι  180 βουλευτές απαιτούνται για ν’ αλλάξει ο εκλογικός νόμος και να μην γίνουν εκλογές με την απλή αναλογική-μπάχαλο  στις μεθεπόμενες εκλογές. Ο ίδιος πειρασμός μπορεί να προκύψει ανά πάσα στιγμή, κι ας έχει το ρίσκο να επιμηκύνει την διάρκεια ζωής μιας κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ο άλλος παράγοντας είναι το timing που αφορά τις εκλογικές απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης Τσίπρας θα επιλέξει τον χρόνο εκείνο που θα νομίζει  ότι θα έχει τις λιγότερες δυνατές απώλειες ο ίδιος προσωπικά.

«Ο Τσίπρας θέλει να έχει σενάρια και επιλογές για την επόμενη μέρα. Δεν είναι Σαμαράς, να καθίσει δέκα χρόνια να κοιτάζει το ταβάνι» λένε όσοι τον ξέρουν καλά.

Με βάση το δεύτερο κριτήριο, ο πειρασμός του Οκτωβρίου του 2018 θα είναι υπαρκτός. Το τέλος του Μνημονίου αφήνει την φαντασία αχαλίνωτη και δίνει δυνατότητες υποσχεσιολογίας και παροχολογίας οι οποίες μπορεί να απαλύνουν τον πόνο που έδωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Την ώρα που ο Κυριάκος θα λέει πχ για συμφωνία αλήθειας, ο Τσίπρας θα καλεί τον λαό να τον εμπιστευτεί για να του ξαναμοιράσει χρήματα και επιδόματα. Σα να τον ακούμε ήδη: «Σας μοιράσαμε στα δύσκολα, δεν θα μας εμπιστευτείτε τώρα;»

Εάν επιλέξει να ροκανίσει όλο τον χρόνο που θεσμικά του απομένει, δηλαδή ως το φθινόπωρο του 2019 ο Τσίπρας βάζει σε κίνδυνο να μεγαλώσει η φθορά του ίδιου και του ΣΥΡΙΖΑ. Κι ας δοκιμάσει διάφορούς τακτικισμούς όπως πχ έναν ριζικό και δομικό ανασχηματισμό τον Αύγουστο του 2018 –εάν γίνει τώρα θα είναι περισσότερο μερεμέτι παρά ανασχηματισμός-, ώστε  θα δώσει την εικόνα μιας νέας κυβέρνησης.  

Facebook Comments