Το μόνο που προσφέρει η μανία με την «καθαρή έξοδο» είναι ένα καλό χαρτί στον Τσίπρα για να πάει σε εκλογές… Οι «εμμονές» του Αλέξη Τσίπρα οδηγούν κάθε φορά την Ελλάδα σε νέες επικίνδυνες περιπέτειες: Όπως στις αρχές του 2017, με την εμμονή στην «ελάφρυνση του χρέους τώρα» – έναν όρο που από μόνος του πρόσθεσε στις διαπραγματεύσεις αφού ο οδικός χάρτης του χρέους είχε συμφωνηθεί τον Μάιο του 2016 – οδήγησε σε σημαντική καθυστέρηση της β’ αξιολόγησης, ή η εμμονή του στην «ένταξη στο QE» η οποία  έκανε τις αγορές να επιτεθούν στα ελληνικά ομόλογα με τις αποδόσεις στο 10ετές να εκτοξεύονται στο 8% – ένα όρο που επίσης ο ίδιος έθεσε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τη στιγμή που ο Μάριο Ντράγκι είχε εξηγήσει με σαφήνεια τον δρόμο που θα πρέπει να ακολουθηθεί για να γίνει επιλέξιμη η Ελλάδα. 

Η νέα του εμμονή είναι η «καθαρή έξοδος» η οποία γνωρίζει ότι είναι ανέφικτη αφού έχει ήδη συμφωνήσει σε νέα λιτότητα και μετά τη λήξη του προγράμματος, με την ελληνική κυβέρνηση να παρουσιάζει την λύση της προληπτικής πιστωτικής γραμμής ως την χειρότερη για την Ελλάδα, την στιγμή που αυτή είναι η μόνη επιλογή που θα μπορέσει να βοηθήσει την ακόμη ασθενούσα χώρα μας να αναρρώσει.

Βέβαια για να βγούμε από το μνημόνιο θα πρέπει πρώτα να λυθούν οι προς το παρόν άγνωστοι: α) της γ’ και της δ’ αξιολόγησης – η οποία δεν θα είναι καθόλου εύκολη αφού περιέχει αγκάθια όπως η αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών, η ολοκλήρωση του διαγωνισμού για την πώληση των τεσσάρων μονάδων της ΔΕΗ, η ολοκλήρωση των αλλαγών στο Δημόσιο και σειρά αποκρατικοποιήσεων – β) θα πρέπει οι τράπεζες να περάσουν τα stress tests χωρίς σημαντικές αναταράξεις ενώ θα πρέπει να έχουν γίνει νέα επαρκή βήματα για τη μείωση των κόκκινων δανείων, και γ) θα πρέπει να έχουμε βγει στις αγορές άλλες τρεις φορές. 

Σε αυτό το τελευταίο, σημαντικό ρόλο θα παίξουν και οι ιταλικές εκλογές οι οποίες διεξάγονται στις αρχές του Μαρτίου και ένα πιθανό στραβοπάτημα εκεί μπορεί να ξυπνήσει τα άγρια πνεύματα στις αγορές ομολόγων και να δημιουργηθούν σημαντικές αναταραχές που να αλλάξουν το όλο θετικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί τελευταία γύρω από τα ελληνικά. Η εκ νέου εκτόξευση των αποδόσεων των 10ετών ομολόγων δεν θα είναι ένας καθόλου καλός οιωνός για την όποια προσπάθεια της Ελλάδας να δανειστεί από τις αγορές.

Αφού λοιπόν έχουν λυθεί επιτυχώς τα παραπάνω, μετά θα ακολουθήσει το ερώτημα του ποια θα είναι η επόμενη ημέρα της Ελλάδας. Την χώρα μας συμφέρει να έχει μια μορφή προστασίας και εγγύησης προς τους επενδυτές (ESM), μία προστασία που θα αφορά και τις ελληνικές τράπεζες ( η ΕΚΤ να συνεχίσει να δέχεται τα ομόλογά τους ως collateral) και η οποία θα καλύπτει το 2019 όπου η Ελλάδα αντιμετωπίζει τεράστιες πληρωμές χρέους και ένα ατύχημα δεν μπορεί να αποκλειστεί τότε. 

Αυτή τη λύση τη δίνει η προληπτική πιστωτική γραμμή η οποία θα έχει διάρκεια ένα χρόνο και μπορεί να επεκταθεί και σε ένα ή δύο εξάμηνα διαστήματα, θα δίνει στους επενδυτές και στις αγορές την εγγύηση της παρουσίας του ESM αφού τα χρήματα θα προέλθουν από τα αδιάθετα κεφάλαια του τρίτου μνημονίου, ενώ παράλληλα εξασφαλίζει χαμηλότερο κόστος δανεισμού στις ελληνικές τράπεζες. Επίσης προσφέρει και έμμεση ελάφρυνση του χρέους αφού ο ESΜ θα παρέχει στη χώρα μας φθηνό (φθηνότερο από τις αγορές) δανεισμό για την πληρωμή των χρεών που λήγουν σε αυτό το πολύ κρίσιμο χρονικό διάστημα.

Η πιστωτική γραμμή φυσικά σημαίνει ότι η εποπτεία θα συνεχιστεί. Η εποπτεία θα συνεχιζόταν ωστόσο έτσι και αλλιώς αφού η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει ήδη συμφωνήσει σε νέα μέτρα λιτότητας για το 2019-2020, σε υψηλά πλεονάσματα έως το 2022, ενώ οι δανειστές δεν αναμένεται να αφήσουν την χώρα μας ήσυχη μέχρι να αποπληρώσει το χρέος της που με τα σημερινά επιτόκια θα διαρκέσει μέχρι το 2059.

Εκτός από την εποπτεία, η πιστωτική γραμμή σημαίνει πως κυβέρνηση θα πρέπει να διαπραγματευτεί όρους και προϋποθέσεις. Και αυτό θυμίζει κάτι από… μνημόνια από τα οποία ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να τελειώνει αφού σε αυτό έχει χτίσει επικοινωνιακά. Για αυτό λοιπόν επιλέγει να παρουσιάσει αυτή την επιλογή ως την χειρότερη για την Ελλάδα και επιτίθεται σε όποιον την στηρίζει, τη στιγμή που είναι η πιο ασφαλής ώστε να μην βρεθεί η χώρα να χρειάζεται ξαφνικά και μετά από έναν χρόνο νέα οικονομική στήριξη.

Ωστόσο, δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος. Ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να την παρουσιάζει ως την χειρότερη επιλογή αφού αυτή – αν… κάτσει – θα είναι και η μοναδική του δικαιολογία για πρόωρες εκλογές. Αν την προωθούσε, θα έκαιγε το χαρτί του. Για μια ακόμη φορά λειτουργεί για το δικό του συμφέρον και όχι για αυτό της Ελλάδας. Σιγά το νέο, θα μου πείτε…

Μία καθαρή έξοδος, όσο ωραία και… απελευθερωμένη και αν ακούγεται, όσο και αν δείχνει ότι η Ελλάδα ξεπερνά την κρίση, είναι επικίνδυνη. Η εγγύηση της παρουσίας του ESM δεν θα υπάρχει άρα δεν θα υπάρχει καμία προστασία για τα ακόμη ευάλωτα ελληνικά ομόλογα τα οποία είναι ακόμη εκτός της κατηγορίας επενδυτικού βαθμού. Αυτό θα ωθήσει την ΕΚΤ να σταματήσει να στηρίζει τις ελληνικές τράπεζες ενώ αφήνει την χώρα απροστάτευτη σε ένα πιθανό διεθνές οικονομικό σοκ. Αυτή την λύση επιδιώκει λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας…

Facebook Comments