Η οικονομία δεν βελτιώνεται με κυβερνητικούς πανηγυρισμούς, σύντροφε Αλέξη!

Στην πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου για το 2018, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν πρωτοτύπησε. Για μια ακόμα φορά αναλώθηκε σε ύμνους για το πόσο καλά πάει η οικονομία και πόσο «καθαρή» θα είναι η έξοδος από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018. Το κακό για τον κ. Τσίπρα και για την κυβέρνηση του είναι ότι εκτός από τον ίδιον, τους συντρόφους του και τους εκπροσώπους των δανειστών, που δείχνουν να το πιστεύουν, ουδείς άλλος το πιστεύει. Και πάντως δεν το πιστεύει ο ελληνικός λαός, που με την είσοδο του νέου έτους προσγειώνεται για μια ακόμα χρονιά ανώμαλα στην πραγματικότητα, που παραμένει επώδυνη και κυρίως αβέβαιη.

Στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, ο πρωθυπουργός περηφανεύθηκε ότι δήθεν ολοκληρώνεται η γ’ αξιολόγηση μέχρι τις 22 Ιανουαρίου, δίχως να χρειασθεί να ληφθούν νέα μέτρα, ούτε ενός ευρώ. Αυτό είναι μερικώς και μόνον ακριβές. Πράγματι για την ολοκλήρωση της γ’ αξιολόγησης δεν απαιτούνται νέοι φόροι η νέες άμεσες περικοπές μισθών η συντάξεων. Αλλά το πολυνομοσχέδιο, που κατατίθεται σήμερα στη Βουλή και περιλαμβάνει τα περισσότερα από τα προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, εμπεριέχει λίαν επώδυνες διατάξεις, και κυρίως επώδυνες για την αριστερή εκλογική πελατεία του ΣΥΡΙΖΑ, όπως εύστοχα επισημαίνει η γερμανική εφημερίδα Handelsblat.

Η μεγάλη ανατροπή, που έρχεται με το νέο νομοσχέδιο είναι οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, ακόμα και της…»λαϊκής κατοικίας», της οποίας υποτίθεται ότι υπεραμύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι από τις τράπεζες αλλά από την Εφορία και το Δημόσιο, που επιβάλλεται πλέον να προχωρεί άμεσα σε κατάσχεση, σε δήμευση, της κινητής κι ακίνητης περιουσίας κάθε οφειλέτη, από το ποσό των 500 ευρώ κι άνω. Αυτό για όσους δεν είναι καλά ενημερωμένοι είναι μια πολύ μεγάλη ανατροπή. Μέχρι τώρα, ο κόσμος φοβόταν ότι θα χάσει το σπίτι του από τις τράπεζες, οι οποίες όμως ήταν πολύ επιφυλακτικές να προχωρήσουν σε μαζικούς πλειστηριασμούς διότι φοβόντουσαν την μεγάλη πτώση των αξιών των ακινήτων, που θα είχε επιπτώσεις και στην αξία του δικού τους χαρτοφυλακίου. Τώρα, αυτό θα μπορεί να γίνεται από το Δημόσιο πολύ απλά, καθώς ούτε ο νόμος Κατσέλη/Σταθάκη, προστατεύει τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά από το Δημόσιο ούτε υπάρχει εμπόδιο για την εκποίηση ακόμα και πρώτης κατοικίας. Μιλάμε για πολύ μεγάλη ανατροπή, που μπορεί να δημιουργήσει τεράστιες κοινωνικές αντιδράσεις, δεδομένου ότι οι οφειλέτες στο Δημόσιο είναι πολύ περισσότεροι από τους οφειλέτες στις τράπεζες, πάνω από 4 εκατομμύρια πολίτες και νοικοκυριά. Και δεν θα είναι οι «κακές» τράπεζες αλλά το «καλό» δημόσιο από το οποίο οι πολίτες θα χάνουν το σπίτι τους.

Το δεύτερο σημείο του πολυνομοσχεδίου, που αναμένεται ότι θα φέρει σε ευθεία αντιπαράθεση τον ΣΥΡΙΖΑ με το εκλογικό του ακροατήριο στην αριστερά είναι προφανώς η ρύθμιση για την προκήρυξη απεργιών στα πρωτοβάθμια εργατικά σωματεία, που κατ’ απαίτηση των δανειστών, πρέπει να γίνεται με το 50%+1 των ταμειακώς ενήμερων μελών τους. Αυτή είναι μια αλλαγή προς την σωστή κατεύθυνση (καθώς αφορά κυρίως τον δημόσιο τομέα) αλλά που μοιραία φέρνει την κυβέρνηση αντιμέτωπη με τους αριστερούς συνδικαλιστές και τα συνδικάτα.

Το τρίτο, που δείχνει και τον αυξανόμενο ρόλο του ΔΝΤ, που φαίνεται ότι παραμένει στο ελληνικό πρόγραμμα με την δική του αυστηρή αντζέντα, είναι ότι αν χρειασθεί για να πιαστούν οι μεγάλοι στόχοι του πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% για την επόμενη τριετία, θα μπορεί να έρθει νωρίτερα η μείωση του αφορολογήτου ορίου στα 5600 ευρω, από το 2019 κι όχι από το 2020, όπως είχε αρχικά νομοθετηθεί. Αυτό έχει και μια επιπλέον σημασία. Ότι  το παραμύθι των Συριζαίων, που προετοιμάζονται για εκλογές το φθινόπωρο του 2018, ότι δήθεν θα αποφύγουμε τη νέα μείωση των συντάξεων, που έχει ήδη προνομοθετηθεί για την 1-1-19, δεν ισχύει ούτε ως σκέψη.

Μπορεί λοιπόν ο κ. Τσίπρας να ισχυρίζεται ότι θέλει για την πορεία της οικονομίας αλλά ο κόσμος βιώνει καθημερινά στο πετσί του την σκληρή πραγματικότητα. Και γνωρίζει ότι με επιδόματα, όπως ήταν το περιβόητο «κοινωνικό μέρισμα», που από ότι φαίνεται κατέληξε κυρίως στις τσέπες αλλοδαπών, το πρόβλημα της οικονομίας αλλά και την κοινωνίας μας, δεν αντιμετωπίζεται με κυβερνητικές διακηρύξεις και με ευοίωνες κι αισιόδοξες δηλώσεις, που μικρή σημασία στην πραγματική ζωή έχουν…