Ποιος ήταν ο νικητής αυτών των Ευρωεκλογών της 25ης Μαΐου του 2014; Ο ΣΥΡΙΖΑ θα βιαστούν να πουν πολλοί. Κι όμως, ενώ η πρωτιά του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν καθαρή και ιστορική, δεν συνεπάγεται νίκη. Και αυτό γιατί δεν πρέπει να λησμονούμε τι είδους εκλογές είχαμε και τους κανόνες τους.

Στις Δημοτικές Εκλογές η πρώτη θέση έχει πολύ μεγάλη σημασία. Ο πρώτος συνδυασμός στις εκλογές εκλέγει τον επικεφαλής του ως Δήμαρχο και λαμβάνει την πλειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο. Το ίδιο συμβαίνει και στις Περιφέρειες.

Στις βουλευτικές εκλογές η πρωτιά είναι επίσης σημαντική. Το πρώτο σε ψήφους κόμμα δεν κερδίζει απαραίτητα την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, κερδίζει όμως ένα bonus 50 εδρών, κρίσιμων για το σχηματισμό κυβέρνησης. Σε αυτές τις 50 έδρες που πήρε ως πρώτη η Νέα Δημοκρατία το 2012 βασίζεται, άλλωστε, η κυβερνητική πλειοψηφία τα τελευταία δύο χρόνια. Επίσης η ύπαρξη του bonus ήταν αυτή που ώθησε το ΣΥΡΙΖΑ να μετεξελιχθεί σε ενιαίο κόμμα.

Καταληκτικά στις βουλευτικές εκλογές ο πρώτος είναι νικητής, αν εκλέξει πάνω από 150 βουλευτές, αλλιώς αν -και μόνο αν – βρει τους κατάλληλους συμμάχους.

Αντίθετα στις Ευρωεκλογές, ο πρώτος δεν κερδίζει κάτι, πέραν των πανηγυρισμών της πρωτιάς. Και το ίδιο θα ισχύει και για τις εθνικές εκλογές αν καταργηθεί το bonus των 50 εδρών, όπως συζητείται εσχάτως. Η πρώτη θέση των βουλευτικών εκλογών θα καταστεί σχεδόν ανούσια. Στην περίπτωση, ειδικά, που δύο κόμματα έχουν περίπου τις ίδιες ψήφους, θα έχουν σχεδόν τον ίδιο αριθμό βουλευτών. Συνεπώς, πολύ μεγαλύτερη σημασία θα έχει η δυνατότητα συμμαχιών με άλλα κόμματα, προκειμένου να επιτευχθεί κοινοβουλευτική πλειοψηφία, από ό,τι η σειρά κατάταξης.

Σε αυτό το σημείο ατύχησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια στιγμή που ο ίδιος έβγαινε πρώτος, οι δυνητικοί του σύμμαχοι (ΑΝΕΛ, ΔΗΜΑΡ) καταποντίζονταν και σήμερα αντιμετωπίζουν προβλήματα συνοχής. Αυτά τα προβλήματα μπορεί δυνητικά να οδηγήσουν σε εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας από αυτή τη Βουλή, να παρατείνουν δηλαδή τη θητεία της Κυβέρνησης. Σε αυτή την περίπτωση η πρώτη θέση του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έχει αρνητικά αποτελέσματα. Όπως είχε για τη ΝΔ η νίκη στις ευρωεκλογές του 1999. Η προβλεπόμενη έλευση της στην εξουσία κινητοποίησε τα αντιδεξιά αντανακλαστικά του εκλογικού σώματος και έδωσε μια ακόμη τετραετία στο ΠΑΣΟΚ.

Αν ο Αλέξης Τσίπρας εγκαταλείψει σύντομα τη στρατηγική του «μη διανοηθείτε» και βρει πεδίο συνεννόησης με την Ελιά ή με το Ποτάμι αυξάνει τις πιθανότητες να είναι ο νικητής των επόμενων βουλευτικών εκλογών, όποτε και αν γίνουν. Σήμερα δεν είναι νικητής, όπως δεν είναι και κανένας άλλος από τους πολιτικούς αρχηγούς.

Νικητές ήταν, χωρίς αμφιβολία, οι 13 Περιφερειάρχες που εξελέγησαν, αλλά και οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι που για την επόμενη πενταετία θα αποτελέσουν την κινητήριο δύναμη του θεσμού, που κάνει ακόμη τα πρώτα του βήματα. Νικητές ήταν επίσης οι 325 Δήμαρχοι, αλλά και κάποιες χιλιάδες Δημοτικών Συμβούλων, που σε μεγάλο βαθμό έδωσαν χρώμα στις εκλογές της πρώτης Κυριακής και έχουν αυξήσει πολύ τις προσδοκίες των συμπολιτών τους.

Νικητές είναι σίγουρα οι 21 συμπολίτες μας, που θα μας εκπροσωπούν στις Βρυξέλλες, στην κρισιμότερη μέχρι σήμερα θητεία του Ευρωκοινοβουλίου και οι οποίοι για πρώτη φορά επελέγησαν με σταυρό από τους εκλογείς.

Αυτοί οι νικητές, Ευρωβουλευτές και εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης, έχουν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο τα επόμενα πέντε χρόνια στις ζωές μας. Σίγουρα σημαντικότερο από αυτόν που τους αποδίδουν, όσοι κάνουν αθροίσεις των αποτελεσμάτων για να προβλέψουν ποσοστά βουλευτικών εκλογών. Οι αποφάσεις, εδώ και καιρό δεν λαμβάνονται μόνο στη Βουλή των Ελλήνων, αλλά σε όλη την Επικράτεια και έξω από αυτή.

Facebook Comments