Το δολάριο έχει υποχωρήσει το τελευταίο έτος, κατά την άποψη της Goldman Sachs, επειδή άλλες οικονομίες και τα νομίσματά τους έχουν υψηλότερο “beta” στην ισχυρότερη παγκόσμια ανάπτυξη, λόγω των επιπτώσεών της στις τιμές των βασικών εμπορευμάτων, στον όγκο συναλλαγών, στη ζήτηση για assets υψηλού ρίσκου και, στο σημερινό περιβάλλον, στην προοπτική σύγκλισης των νομισματικών πολιτικών.

Η παγκόσμια οικονομία επιβραδύνθηκε στα τέλη του 2014, μετά την απότομη πτώση στις τιμές του πετρελαίου και τις επιπτώσεις της στην παγκόσμια επενδυτική και εμπορική δραστηριότητα.

Το τελευταίο έτος η δραστηριότητα σε αυτούς τους κλάδους αλλά και γενικότερα, έχει ανακάμψει απότομα: σύμφωνα με το δείκτη τρέχουσας δραστηριότητας (CAI), η παγκόσμια ανάπτυξη κινήθηκε κατά μέσο όρο στο 3,0% κατά τη διάρκεια του 2015-16, ενώ κατά τη διάρκεια των τελευταίων έξι μηνών η παγκόσμια ανάπτυξη κινήθηκε κατά μέσο όρο στο 5,0%.

Αυτή η επιτάχυνση ευνόησε άλλες οικονομίες και τα νομίσματά τους σε σχέση με τις ΗΠΑ και το δολάριο, και είναι ο βασικός λόγος για τις αδύναμες προοπτικές που “θέτει” η G.S για το αμερικάνικο νόμισμα.

Tα hedge funds έχουν όντως μειώσει δραστικά τα longs τους στο αμερικάνικο νόμισμα, με το μέσο fund να είναι το περισσότερο short στο δολάριο από το 2011. Ωστόσο οι θέσεις άλλων επενδυτών δείχνουν ότι υπάρχει ακόμα πολύ περιθώριο για πωλήσεις στο δολάριο, όπως αυτές των funds ομολόγων, των παραδοσιακών asset managers καθώς και των διαχειριστών συναλλαγματικών ισοτιμιών οι οποίοι έχουν μειώσει ελάχιστα τις short θέσεις τους στο νόμισμα.

Έτσι, η Goldman Sachs αναμένει συνέχιση της αδυναμίας του δολαρίου. Η “λογική” της πρόβλεψής της για ένα υποτονικό δολάριο δεν έχει αλλάξει: πολλοί επενδυτές παραμένουν overweight στο δολάριο σε μία στιγμή που τα μακροοικονομικά θεμελιώδη μεγέθη ευνοούν άλλα νομίσματα λόγω της έκθεσής τους στις αυξανόμενες τιμές των βασικών εμπορευμάτων (π.χ. πέσο, ρούβλι, νορβηγική κορόνα), λόγω της επιτάχυνσης του παγκόσμιου εμπορίου (π.χ. γουόν Νοτίου Κορέας, ρουπία Ινδονησίας, ινδική ρουπία) και / ή λόγω των προοπτικών σύγκλισης της νομισματικής πολιτικής (π.χ. Δολάριο Καναδά, δολάριο Ν. Ζηλανδίας, κορόνα Σουηδίας, δολάριο Αυστραλίας και ευρώ).

Εκτιμά ότι ο δείκτης δολαρίου θα υποχωρήσει 3% και το αμερικάνικο νόμισμα θα υποτιμηθεί περαιτέρω 4% έναντι των νομισμάτων των αναδυόμενων αγορών ενώ διατηρεί σταθερές τις εκτιμήσεις της σε σχέση με το ευρώ. Αξίζει να σημειώσουμε πως στην προηγούμενη έκθεσή της είχε εκτιμήσει ότι η ισοτιμία ευρώ/δολαρίου θα βρεθεί στο 1,30 έως το τέλος του τρέχοντος έτους, στο 1,35 το 2019 και στο 1,40 το 2020.

Κούρταλη Ελευθερία

Facebook Comments