Πώς ο Κοτζιάς μας έμπλεξε σε περιπέτειες…
Και νόμισε ότι με επιθέσεις φιλίας, όπως η πρόσκληση και το ταξίδι του κ. Ερντογάν στην Αθήνα, θα μπορούσε να αποφύγει την τουρκική επιθετικότητα
Και νόμισε ότι με επιθέσεις φιλίας, όπως η πρόσκληση και το ταξίδι του κ. Ερντογάν στην Αθήνα, θα μπορούσε να αποφύγει την τουρκική επιθετικότητα
Αποτελεί πλέον εδραία πεποίθηση στους διπλωματικούς κύκλους στην Αθήνα ότι ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς δεν έμπλεξε μόνον την κυβέρνηση του αλλά και τη χώρα του σε περιπέτειες τεραστίων διαστάσεων, που πλέον δεν μπορεί ούτε ο ίδιος ούτε φυσικά ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας να διαχειριστούν.
Η κλιμάκωση του σχεδίου Ερντογάν για περικύκλωση της Ελλάδας από το Αιγαίο μέχρι την Θράκη, που ουσιαστικά πρωτοδιατυπώθηκε από τον τούρκο πρόεδρο πριν από ένα χρόνο περίπου, όταν ευθέως αμφισβήτησε την Συνθήκη της Λωζάνης, δηλαδή τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στο Αιγαίο και την ύπαρξη θρησκευτικής μειονότητας (κι όχι εθνικής, δηλαδή τουρκικής, όπως την αποκαλεί η Ά γκυρα), φάνηκε να αιφνιδιάζει το υπουργείο Εξωτερικών, που υποτίμησε τον τουρκικό κίνδυνο.
Και νόμισε ότι με επιθέσεις φιλίας, όπως η πρόσκληση και το ταξίδι του κ. Ερντογάν στην Αθήνα, θα μπορούσε να αποφύγει την τουρκική επιθετικότητα. Με αποτέλεσμα τώρα να μην υπάρχει ούτε πολιτική ούτε σχέδιο για το πώς θα αντιμετωπισθεί η νέα πραγματικότητα, που έλαβε πρωτοφανείς διαστάσεις μετά την ομηρία των δύο ελλήνων στρατιωτικών, που βρίσκονται φυλακισμένοι στην Αδριανούπολη.
Ομοίως ο κ. Κοτζιάς παρέσυρε την κυβέρνηση του και τον άπειρο περί τα εξωτερικά πρωθυπουργό σε μια περιπέτεια, ανοίγοντας μέτωπα, που νόμιζε ότι θα είχε εύκολες νίκες, όπως συμφωνία με τα Σκόπια για το ζήτημα της ονομασίας τους και με την Αλβανία για την ρύθμιση εκκρεμών ζητημάτων δεκαετιών.
Αντί όμως για επιτυχίες άκοπες, όπως αρχικά πίστευε ο υπουργός Εξωτερικών, οι εξελίξεις κατέδειξαν ότι η κυβέρνηση έβαλε αυτογκολ, εμπλέκοντας την χώρα σε τρομακτικές περιπέτειες από τις οποίες κανείς δεν γνωρίζει αυτή την στιγμή, πώς θα ξεφύγει. Τα μαύρα σύννεφα πυκνώνουν επικίνδυνα στον διεθνή ορίζοντα της Ελλάδας κι οι ευθύνες βαραίνουν πρωτίστως τον κ. Κοτζιά, που εξαιτίας της ιδεοληψίας, της αμετροέπειας η την ανικανότητας του, έπεσε μέσα στην παγίδα, που πήγε να στήσει στους αντιπάλους του, συμπαρασύροντας δυστυχώς την ίδια την πατρίδα μας.
Εκεί που εμείς οι Έλληνες, θεωρητικά από θέση ισχύος στις διακρατικές σχέσεις με τα Σκόπια, θέταμε θέμα αλλαγής του Συντάγματος του γειτονικού κράτους, προκειμένου να το αναγνωρίσουμε με σύνθετη ονομασία, ο πρωθυπουργός του Ζόραν Ζάεφ αιφνιδίασε την ελληνική πλευρά, ζητώντας, ούτε λίγο ούτε πολύ την αλλαγή του…ελληνικού Συντάγματος. Το δήθεν καλό κλίμα στις διαπροσωπικές σχέσεις του κ. Ζάεφ με έλληνες αξιωματούχους από τον κ. Τσίπρα και τον Κοτζιά μέχρι τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη, δεν προμήνυε τέτοια προκλητική συμπεριφορά εκ μέρους των Σκοπίων.
Κι όμως αυτό συνέβη διότι ο σκοπιανός πρωθυπουργός, που δέχεται μεγάλες πιέσεις και στο εσωτερικό της χώρας του, έκρινε ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε κατάσταση αδυναμίας, λόγω των κυκλωτικών κινήσεων της Τουρκίας ενώ ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του αναβαθμισμένο κι ισχυροποιημένο, χάρις στην ανεπιφύλακτη υποστήριξη που δέχεται από ΗΠΑ κι Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό κατέδειξε πόσο αλλοπρόσαλλη και επιπόλαιη είναι η ελληνική εξωτερική πολιτική, που χαράσσουν ο κ. Κοτζιάς κι οι συνεργάτες του.
Κι αποδεικνύεται πως αν στις διεθνείς σχέσεις οι αντίπαλοι σου μυρίσουν σαν τον λύκο την αδυναμία σου, τότε οι επιπτώσεις μπορεί να είναι καταστροφικές για τα εθνικά μας θέματα. Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται, βλέπετε…
Facebook Comments