Είναι αιώνιος ο κύκλος. Οι δυνατοί άνθρωποι δημιουργούν καλές εποχές. Οι καλές εποχές δημιουργούν αδύναμους ανθρώπους. Οι αδύναμοι άνθρωποι δημιουργούν δύσκολους καιρούς. Οι δύσκολοι καιροί, δημιουργούν δυνατούς ανθρώπους.

Για να ξεκολλήσει η χώρα από το βάλτο στον οποίο βρίσκεται εδώ και χρόνια, πρέπει να δημιουργηθεί ένα πολύ ισχυρό κίνημα ενάντια στη φιλοσοφία του Σύριζα. Και δεν εννοώ κίνημα ανθρώπων που να θέλουν να πέσει η κυβέρνηση Σύριζα. Εννοώ ένα κίνημα ανθρώπων που να ζει με την ακριβώς αντίθετη φιλοσοφία από αυτή που ευαγγελίζεται, διαφήμιζε και προτάσσει ο Σύριζα. Ενάντια στην αρχή της ήσσονος προσπάθειας, της τεμπελιάς, των επιδομάτων και του βολέματος.

Πρέπει να δημιουργηθεί ένα κίνημα ανθρώπων που να μην βολεύονται και να μην περιμένουν να τους έρθουν εύκολα λεφτά.

Που να παίρνουν ευθύνες και ρίσκα πάνω τους και να μη ρίχνουν τις ευθύνες σε άλλους και σε εξωτερικούς παράγοντες.

Που να επιχειρούν και να δουλεύουν μέρα νύχτα χωρίς σταματημό και χωρίς παράπονο και να μην παραπονιούνται όποτε πρέπει να μείνουν παραπάνω στη δουλειά, ούτε να τα περιμένουν όλα έτοιμα.

Που να θεωρούν υποτιμητικό και ξεφτίλα το να μένουν στα 30 με τους γονείς τους και να μη δουλεύουν, αλλά να προτιμούν να παίρνουν ένα χαρτζιλίκι από αυτούς.

Που να (κατά την ρήση των παλιότερων) πιάνουν την πέτρα και να τη στύβουν. Πρέπει να δημιουργηθεί ένα ρεύμα από εργατικούς, μη ευθυνόφοβους, εργασιομανείς, τελειομανείς, αδυσώπητους και ατσάλινους. Ανθρώπους που να μην τους ενδιαφέρει αν θα χάσουν την άνεσή τους προκειμένου να χτίσουν κάτι. Ανθρώπους που να μην συμβιβάζονται με ιδέες του περασμένου αιώνα, να τις χτυπάνε και να τις κατατροπώνουν όπου τις συναντούν να προβάλλονται από βολεμένους ανθρώπους και από αδύναμους.

Ανθρώπους που όταν βλέπουν κάποιον με χαμηλές δυνατότητες να τον βοηθούν να ανέβει και αυτός, αλλά να μην δείχνουν κανέναν οίκτο σε τεμπέληδες και άεργους. Ανθρώπους που να παλεύουν για την αποσυνδικαλιστοποίηση του τομέα στον οποίο εργάζονται, που θα αρνούνται να συμμετάσχουν σε απεργίες, κινητοποιήσεις και άλλου τύπου γελοίες διαμαρτυρίες. Ανθρώπους που όποια πρόκληση παρουσιάζεται θα την παίρνουν και θα βγάζουν ευκαιρίες για αυτούς και για τους γύρω τους.

Το ρεύμα αυτό θα είναι πολύ πιο επικίνδυνο και απειλητικό για τον Σύριζα, από ό,τι όλες οι πορείες διαμαρτυρίας και οι συγκεντρώσεις και τα συλλαλητήρια και όποια άλλη εκδήλωση. Γιατί τέτοιοι άνθρωποι, δεν ανέχονται ένα κράτος δυνάστη, που περιορίζει την ελευθερία και παίρνει ρόλο «μπαμπά» (βλέπε «Πατερούλης» [Στάλιν]).

Δεν είναι λίγοι οι δεξιοί και οι υποτίθεται φιλελεύθεροι, οι οποίοι είναι βολεμένοι, οπότε μπορούν να κρατάνε ίσες αποστάσεις και να διατηρούν την ψυχραιμία τους όταν βασικές οικονομικές, και άλλες, ελευθερίες καταπατώνται.

Άνθρωποι σαν αυτούς που περιέγραψα παραπάνω όμως, ελεύθεροι και δυνατοί άνθρωποι, δεν το ανέχονται. Κανένας που δουλεύει όλη την ημέρα για ένα εισόδημα δεν δέχεται να του παίρνουν το 80% για να μοιράζουν σε φίλους και να διορίζουν μέχρι και τα τριτοξάδερφα των κατοικίδιων των κουμπάρων τους. Άνθρωπος που πληροί τις παραπάνω προϋποθέσεις, όταν γίνονται αυτά που γίνονται, γίνεται καταπέλτης.

Τέτοιους ανθρώπους χρειαζόμαστε για να προχωρήσει μπροστά η χώρα. Θέλει αγάπη για την ελευθερία, θέλει παιδεία, θέλει δουλειά, θέλει κούραση, μα, πάνω από όλα, θέλει δύναμη.

Facebook Comments