Ναρκοθετεί την επόμενη κυβέρνηση ο ευρείας έκτασης εσωτερικός δανεισμός

Ναρκοθετεί την επόμενη κυβέρνηση ο ευρείας έκτασης εσωτερικός δανεισμός στον οποίο καταφεύγει το υπουργείο Οικονομικών το τελευταίο διάστημα, προκειμένου να σχηματίσει το «μαξιλάρι» της δήθεν καθαρής εξόδου, κατήγγειλε χθες ο Ευάγγελος Βενιζέλος, μιλώντας σε εκδήλωση για το ιδιωτικό και δημόσιο χρέος του Κύκλου Ιδεών για την Εθνική Ανασυγκρότηση.

Ο κ. Βενιζέλος αναφερόταν σε στοιχεία που είχε παρουσιάσει νωρίτερα ο σύμβουλος επιχειρήσεων, πρώην καθηγητής στο Columbia University Γιώργος Προκοπάκης, από τα οποία προκύπτει άνοδος του χρέους κατά 10,5 δισ. ευρώ, παρά τα θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα της τελευταίας διετίας, καθώς και αύξηση του εσωτερικού δανεισμού, μέσω repos.

Οπως είπε ο κ. Προκοπάκης, η πολιτική που εφαρμόσθηκε επί υπουργίας Τσακαλώτου βασίστηκε –πέραν των μέτρων– στη «δημιουργική διαχείριση» του βραχυπρόθεσμου δανεισμού και της υποχρεωτικής αφαίρεσης ρευστότητας από την οικονομία. Εξήγησε ότι το «μαξιλάρι» βασίζεται, σε μεγάλο βαθμό, στον βραχυπρόθεσμο αυτό δανεισμό, δηλαδή σε χρηματοδότηση από φορείς του Δημοσίου, και προσέθεσε: «Χαρακτηριστικό του τελευταίου μέρους του σχεδιασμού εξόδου από τα μνημόνια είναι η προσπάθεια ελάφρυνσης των υποχρεώσεων του 2018 και η μετάθεσή τους το 2019».
Επιπλέον, όπως προκύπτει από τα στοιχεία, το κόστος εξυπηρέτησης των repos του Δημοσίου είναι αστρονομικό, φθάνει τα 5,07% το 2017, ξεπερνώντας ακόμη και το κόστος των εξάμηνων εντόκων γραμματίων.

Ο κ. Προκοπάκης τάχθηκε υπέρ της χρησιμοποίησης των υπολοίπων του μνημονίου εις αντικατάστασιν των repos, συμφωνώντας ουσιαστικά με τη θέση του διοικητού της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα υπέρ της αξιοποίησης του αχρησιμοποίητου δανείου.

Επ’ αυτού, η εκτίμηση του κ. Βενιζέλου ήταν ότι ένας λόγος για τον οποίο οι θεσμοί δεν μιλούν για τα υπόλοιπα του δανείου είναι ότι θέλουν να κρατήσουν ένα μέρος ως «κρυφή πιστωτική γραμμή». Μια «γραμμή» που θα ενεργοποιηθεί αν υπάρξει ανάγκη. Ενας άλλος λόγος, είπε, είναι γιατί δεν ξέρουν τι ανάγκες θα προκύψουν για τις τράπεζες.

Στο πάνελ, η κ. Μιράντα Ξαφά, πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ και ερευνήτρια σήμερα του Center for International Governance Innovation, προέβλεψε ότι «αναβάλλονται επ’ αόριστον» οι δύο εκδόσεις που είχαν προγραμματιστεί, ενός 3ετούς και ενός 10ετούς ομολόγου, ενώ ο καθηγητής Παναγιώτης Λιαργκόβας σχολίασε ότι «η έξοδος στις αγορές θα αφαιρέσει βαθμούς ελευθερίας».

Για το ιδιωτικό χρέος μίλησε ο οικονομολόγος Γιώργος Στρατόπουλος, με τον καθηγητή και πρώην υπουργό Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη να σχολιάζει ότι πρόκειται για το κύριο πρόβλημα της οικονομίας. Ο κ. Στρατόπουλος υπέβαλε τις εξής προτάσεις: 1. Επανυπολογισμός των ασφαλιστικών εισφορών στον ΟΑΕΕ αναδρομικά από 1ης/1/2008, με βάση τον νέο ασφαλιστικό νόμο, δηλαδή επί του πραγματικού εισοδήματος. 2. Δημιουργία ενός τυποποιημένου προϊόντος αναδιάρθρωσης των κόκκινων στεγαστικών δανείων, κάτω από ένα ύψος (π.χ. 50.000 ευρώ), που δεν εξυπηρετούνται από 31/12/2016. Το προϊόν θα μπορούσε να έχει τα εξής χαρακτηριστικά: διάρκεια 25 έτη, επιδοτούμενο επιτόκιο ΟΕΚ για 6-9 έτη, διαγραφή εξωλογιστικών τόκων και επιτόκιο Euribor μηνός +1%. 3. Προστασία της πρώτης κατοικίας από χρέη πιστωτικών καρτών. 4. Αμερικανικό μοντέλο για τα στεγαστικά δάνεια της μεσαίας τάξης, έτσι ώστε να μπορεί ο δανειολήπτης να παραδώσει το ενυπόθηκο ακίνητο στην τράπεζα και να διαγράφεται πλήρως η οφειλή του.