H Ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται πιο κοντά σε συμφωνία με τους εταίρους της, παρότι παραμένουν ακόμη διαφωνίες στην διαπραγμάτευση. Η ΕΚΤ δεν βοηθά, ακροβατώντας στα όρια του θεσμικού της ρόλου, ενώ την ίδια στιγμή, δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου θέτουν σοβαρά ερωτήματα για τον ρόλο που έπαιξε στην επιβολή μνημονιακών πολιτικών στην Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Κύπρο, την Ιταλία και την Ισπανία την περίοδο 2010-2013. Τα ερωτήματα αυτά έθεσα με πρόσφατη ερώτησή μου στον κ Ντράγκι, χωρίς να λάβω τις συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες απαντήσεις που ανέμενα.

Όμως, ενώ η κινδυνολογία συγκεκριμένων μέσων ενημέρωσης για το ενδεχόμενο ενός Grexit συνεχίζεται, τα πραγματικά ανησυχητικά “μαντάτα” έρχονται από το νησί της Μ. Βρετανίας και θέτουν τα ουσιαστικά, πολιτικά ερωτήματα για το μέλλον της Ευρώπης.

Το καταστροφικό σενάριο της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, που “πιπιλίζουν” ορισμένοι, στο φως της (έστω σταδιακής) προόδου της διαπραγμάτευσης, φαντάζει όλο και περισσότερο, κατά την εκτίμησή μου, σαν ένας “ψεύτικος συναγερμός”.

Αντίθετα, η προοπτική του δημοψηφίσματος για την συμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου στην ΕΕ, που προτίθεται να υλοποιήσει ο Ντέιβιντ Κάμερον, καθιστά το Brexit μία πιθανή εξέλιξη. Οι Συντηρητικοί, προσπαθώντας να περιορίσουν την επιρροή των εθνικιστών/αντιευρωπαϊστών του UKIP, υιοθέτησαν μέρος της ατζέντας τους. Οι μικροκομματικοί τους υπολογισμοί έθεσαν μία από τις ισχυρότερες Ευρωπαϊκές χώρες μπροστά σε λάθος ερωτήματα: η Ευρώπη παρουσιάζεται σαν ένα πρόβλημα για τους Βρετανούς, όχι σαν ένα σχέδιο και μία προοπτική.

Ας μην ξεχνάμε επίσης, ότι στην Γαλλία, η Μαρίν Λε Πεν, με την υπερ-εθνικιστική της ατζέντα, έχει υποσχεθεί ανάλογο δημοψήφισμα για την Γαλλία, στην περίπτωση που θα κέρδιζε τις προεδρικές εκλογές του 2017.

Η επόμενη διετία θα είναι σκληρή για την Ευρώπη. Τα σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που έχουν δημιουργήσει οι πολιτικές της ακραίας μονόπλευρες λιτότητας που προωθούν οι πλούσιες χώρες του Βορρά, εις βάρος του φτωχότερου Νότου, έχουν φέρει αυξανόμενη ένταση και ανάπτυξη του εθνικισμού και απομονωτισμού. Είναι πολύ δύσκολο με αυτές τις πολιτικές να εμπνευστούν οι πολίτες και να οραματιστούν ένα κοινό μέλλον. Η απουσία  οράματος για την πολιτική ένωση από τις δυνάμεις που διοικούν την ΕΕ είναι κραυγαλέα.

Οι κρίσεις που εμφανίστηκαν και εξελίσσονται σε Μ. Βρετανία, αλλά και Γαλλία και Ιταλία, δεν είναι “τεχνικές”. Είναι βαθιά πολιτικές, όπως είναι βαθιά πολιτική η κρίση του Ευρώ και της Ευρωζώνης. Σαν πολιτική κρίση πρέπει πρώτιστα να αντιμετωπιστεί και είναι άμεση ανάγκη να τερματιστούν οι πολιτικές της σκληρής και τιμωρητικής λιτότητας, που πλήττουν κατά κύριο λόγο τους φτωχότερους.

Γι αυτό και πρέπει το ταχύτερο να βγει “λευκός καπνός” από τις αίθουσες της διαπραγμάτευσης. Και τους δανειστές και την ελληνική κυβέρνηση τους συμφέρει η συμφωνία. Η συμφωνία είναι μονόδρομος, γιατί η ρήξη είναι πολύ ακριβή και οδυνηρή για όλους. Ακόμα και μια σχετικά ικανοποιητική, μέτρια συμφωνία, είναι καλύτερη και πιο συμφέρουσα από τη ρήξη. Εκτιμώ ότι η συμφωνία αυτή θα βελτιώνει όσα παρέλαβε η κυβέρνηση Τσίπρα από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και αυτό θα είναι ένα σημαντικό βήμα, που θα ακολουθήσουν και άλλα θετικά βήματα, εφόσον πετύχουμε την σταθεροποίηση της κατάστασης.

Ο στόχος μας είναι –και θα τον πετύχουμε- να απενεργοποιήσουμε αυτή τη νάρκη σε βάρος της χώρας, που οδηγούσε σε χρεοκοπία, να σταθεροποιήσουμε την κατάσταση μέσα στο 2015 και να περάσουμε σε μία βιώσιμη ανάπτυξη, με βιώσιμο χρέος από το 2016 και μετά.

Όλοι επιβεβαιώνουν μια συγκρατημένα αισιόδοξη κατεύθυνση και το γεγονός ότι η κυβέρνηση διαπραγματεύεται και πολιτεύεται καλά.

Facebook Comments