Ως που θα φτάσουν οι Τούρκοι;

Οι Τούρκοι έχουν ξεσαλώσει τελείως. Δεν φτάνει που συλλαμβάνουν δυο αξιωματικούς μας, δεν φτάνει που εμβολίζουν τα καράβια μας, τώρα βγάζουν και επίσημες ανακοινώσεις προς την Ευρωπαϊκή Ένωση εξηγώντας της ότι τα Ίμια (έδαφος, θαλάσσιος και εναέριος χώρος τους) είναι τουρκικά. Ξέρετε, υπάρχουν διαβαθμίσεις τόσο στις επίσημες ανακοινώσεις, όσο και στις καθ’ αυτό προκλήσεις τους. Εντάξει, το σωστό είναι να αντιδρούμε γενικά με νηφάλια και με μυαλό δίχως να τους στρώνουμε το χαλί για θερμό επεισόδιο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι στα πλαίσια αυτής της στρατηγικής ψυχραιμίας, μπορούμε και πρέπει να αποδεχόμαστε οτιδήποτε. Όπως αυτή την ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ.

Αν ο κάθε Τούρκος επίσημος ή ανεπίσημος κάνει μια προκλητική δήλωση κάθε μέρα, τότε πράγματι δεν χρειάζεται να απαντάμε. Ούτε είναι χρήσιμο να γεμίσουμε με σημαίες κάθε βραχάκι του Αιγαίου, λες και ζητούμε να αποδεικνύουμε το αυταπόδεικτο, ότι δηλαδή τα νησιά είναι ελληνικά. Αλλά αν οι Τούρκοι, που από ‘’γκρίζα ζώνη’’ ήδη ονόμασαν τα Ιμια τουρκική επικράτεια, αύριο το πρωί αποφασίσουν να καρφώσουν μια τουρκική σημαία πάνω στο νησί, εμείς τι θα κάνουμε; Κι αν παραμεθαύριο χτίσουν κι ένα φυλάκιο; Πάλι με ψυχραιμία θα αντιδράσουμε, παριστάνοντας ότι δεν τρέχει τίποτα;

Θέλω να πω ότι στην υπόθεση αυτή υπάρχει κάποιο όριο. Δεν θα το καθορίσω εγώ, ούτε θα υποδείξω εγώ σε επαγγελματίες στρατιωτικούς και διπλωμάτες πως πρέπει να κινηθούν. Κι αν μεν έχουμε να κάνουμε με προεκλογική τακτική του Ερντογάν (πράγμα μάλλον απίθανο) τότε αυτά θα σταματήσουν μόλις επικρατήσει στις εκλογές. Αν όμως βρισκόμαστε μπροστά σε σχέδιο έμπρακτης αναθεώρησης της Λωζάνης, τότε αυτά θα συνεχίσουν ακάθεκτα και συνεχώς κλιμακούμενα. Είμαστε έτοιμοι, θεωρητικώς και πρακτικώς, να τα αντιμετωπίσουμε; Διότι η κοινή λογική λέει πως αν οι Τούρκοι έχουν αποφασίσει ν’ αλλάξουν τα σύνορα, αργά ή γρήγορα θα πάμε σε σύρραξη μαζί τους. Δεν θα την γλυτώσουμε, εκτός κι αν είμαστε διατεθειμένοι να παραδώσουμε καμιά δεκαριά νησίδες του Αιγαίου.

Ξέρω πως αυτά δεν είναι καλά μαντάτα. Αλλά όπως έλεγε και ο Βοναπάρτης, ο καλύτερος τρόπος για να εξασφαλίσεις την ειρήνη, δεν είναι να φωνάζεις ‘’ειρήνη’’. Άλλα πράγματα πρέπει να κάνεις, για άλλα πρέπει να προετοιμάζεσαι. Και που είστε πατριώτες… δεν θα ‘ρθει ο Μακρόν να πολεμήσει για μας. Ας το ξέρουμε κι αυτό, ε;