Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κι οι περισσότεροι εκ των συντρόφων του μπορεί να πανηγυρίζουν για την…«καθαρή έξοδο» από τα Μνημόνια, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων δεν φαίνεται να συμμερίζεται αυτούς τους πανηγυρισμούς. Μπορεί χτες, η ΕΛΣΤΑΤ να ανακοίνωσε πρωτογενές πλεόνασμα- μαμούθ, άνω του 4%, 4,2% για την ακρίβεια. Αλλά αυτό δεν φαίνεται να συγκινεί την πραγματική οικονομία, που δείχνει ανήμπορη να συνέλθει υπό το βάρος της πρωτοφανούς υπερφορολόγησης, των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών, της έλλειψης επενδύσεων, της μηδαμινής ρευστότητας από τις τράπεζες, την φυγή των ικανότερων νέων ανθρώπων στο εξωτερικό, την γραφειοκρατία και τη διαφθορά της Δημόσιας Διοίκησης, που συνεχίζει να είναι η μεγάλη τροχοπέδη για την ανάπτυξη της οικονομίας και το σπάσιμο του «φαύλου κύκλου» της μιζέριας και της υπανάπτυξης, που κρατούν δέσμιες την κοινωνία και την οικονομία.

Όλοι οι χειρισμοί της κυβέρνησης είναι κοντόφθαλμοι κι αποσκοπούν απλώς και μόνον στην εκμετάλλευση του εκλογικού κύκλου, ούτως ώστε, όποτε έρθει η ώρα των εκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ να μην υποστεί δεινή ήττα. Και, αν είναι δυνατόν, να αποτραπεί η αυτοδυναμία της ΝΔ. Αυτός είναι ο μοναδικός στόχος του κ. Τσίπρα και του επιτελείου του Μαξίμου. Όχι βέβαια η ουσιαστική ανάπτυξη της οικονομίας κι η επιστροφή στην κανονικότητα. Για την ώρα, πρωτεύων στόχος σε αυτή την προσπάθεια είναι μπας και πείσουν τους δανειστές, και κυρίως το ΔΝΤ, να δεχτούν μια αναβολή έστω μέχρι την ώρα των εκλογών της ψηφισμένης μείωσης των συντάξεων κατά 18% και να μην έλθει νωρίτερα η εφαρμογή της μείωσης του αφορολογήτου. Για να μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να προκηρύξει εκλογές για τον Μάϊο του 2019, παράλληλα με τις ευρωεκλογές, χωρίς να έχουν προηγηθεί τα δυσμενή αυτά μέτρα, που είναι βέβαιο ότι θα καταστρέψουν όποια εντύπωση προσπαθούν να δημιουργήσουν περί δήθεν «καθαρής εξόδου» και περί δήθεν τέλους της λιτότητας.

Αυτό που θα ήθελε το επιτελείο του Μαξίμου είναι για τους προσεχείς μήνες μετά το τέλος του Μνημονίου, δηλαδή για το διάστημα 20 Αυγούστου- 26 Μαϊου, που θα πραγματοποιηθούν οι ευρωεκλογές (κι είναι μοιραία το απώτατο όριο για εθνικές εκλογές), να μην χρειασθεί η έξοδος στις αγορές, που θα ήταν καταστροφική, αφού θα δανειζόμασταν με πολύ ψηλότερο επιτόκιο από ότι τα μνημονιακά επιτόκια (είναι χαρακτηριστικό ότι έχουν εγκαταλειφθεί ακόμα κι οι δοκιμαστικές έξοδοι στις αγορές), να μην γίνουν οι περικοπές σε συντάξεις και σε αφορολόγητο και να μπορέσει να κάνει κάποιες γενναίες παροχές σε ευπαθείς τάξεις, στις οποίες αποκλειστικά απευθύνεται η κυβέρνηση, για να τους υποκλέψει την ψήφο ενόψει εκλογών. Έστω κι αν αυτό έχει τραγικές συνέπειες στην περαιτέρω πορεία της οικονομίας, που φυσικά ούτε έχει ανακάμψει, ούτε έχει ισορροπήσει κι ούτε πρόκειται να επιστρέψει στην κανονικότητα στο προσεχές μέλλον.

Γι’ αυτό, η μοναδική μέριμνα των κυβερνώντων είναι να πείσουν τους δανειστές, κυρίως τη Γερμανία και το ΔΝΤ, να κάνουν τα στραβά μάτια, στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις. Μολονότι η συνάντηση του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου με την γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λανγκάρντ, δεν πήγε κατ’ ευχήν, ωστόσο στο Μαξίμου συνεχίζουν να ελπίζουν. Διότι δεν έχουν κι άλλη επιλογή.

Αν όλα αυτά τα σχέδια δεν τους βγουν, τότε ο κ. Τσίπρας κι οι συνεργάτες του είναι υποχρεωμένοι να ενεργοποιήσουν το εναλλακτικό σενάριο, που αναφέρεται σε πρόωρες εκλογές πριν από το τέλος του έτους, για να αποφύγουν την κοινωνική κατακραυγή από τη νέα μείωση των συντάξεων, που είναι βέβαιον ότι δεν θα μπορέσει να αντέξει πολιτικά η κυβέρνηση.

Άρα εκ των πραγμάτων, η απόφαση για τις εξελίξεις βρίσκεται στους δανειστές. Που έχουν ήδη κάνει τα στραβά μάτια σε μια σειρά από ζητήματα, που σχετίζονται κυρίως με την υπερψήφιση αλλά και με την μη υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, που συνιστούν τα μνημόνια. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ενώ οι μεγαλύτερες μεταρρυθμίσεις, που αφορούσαν την Ελλάδα είναι σύμφωνα με το μνημόνιο, οι αλλαγές στην Δημόσια Διοίκηση και στην απονομή της Δικαιοσύνης, τίποτα επί της ουσίας δεν έχει γίνει. Αλλά αυτό, για λόγους εσωτερικών ισορροπιών δικών τους, οι δανειστές δείχνουν να το αγνοούν. Αν τώρα υποχωρήσουν και στο θέμα των συντάξεων και του αφορολογήτου, έστω και μια μετάθεση του χρόνου εφαρμογής αυτών των μέτρων, τότε θα είναι προφανές ότι θα κάνουν μια χάρη στον ΣΥΡΙΖΑ για εκλογικούς λόγους. Όμως το κλίμα παγκοσμίως στην οικονομία δείχνει να αλλάζει. Και τα πολιτικάντικα αυτά παιχνίδια μπορεί να στραφούν μπούμερανγκ είς βάρος όλων. Ακόμα και του ΔΝΤ και του Βερολίνου. Οψόμεθα.

Facebook Comments